Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Το «παιγνίδι» άνοιξε πλήρως, αν και λείπουν δυο «παίκτες», και όλα τα σενάρια είναι ανοικτά.

Το «παιγνίδι» άνοιξε πλήρως, αν και λείπουν δυο «παίκτες», και όλα τα σενάρια είναι ανοικτά.

Στην προσπάθειά του να πείσει τους Γερμανούς να αντιμετωπίσουν με πολιτικούς όρους την διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στην άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη και τον κίνδυνο στο εγγύς μέλλον να αλλάξει ριζικά η εικόνα της ΕΕ, αν δεν διευθετηθούν τα οικονομικά προβλήματα και δεν αλλάξει η πολιτική του Βερολίνου.
«Νομίζω ότι οι ηγέτες της ΕΕ θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα σεβαστούν τη Δημοκρατία ή αν θα πάρουν το ρίσκο της ανόδου ακροδεξιών και λαϊκιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη» επισήμανε ο κ. Τσίπρας και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη Γαλλία.  «
Τα πράγματα δεν είναι απλά όμως . Προφανώς υπάρχει αυτό το πρόβλημα στην Ευρώπη και αυτό δεν είναι νέο. Προφανώς οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί αν δεν αλλάξει η ευρωπαϊκή πολιτική με στροφή προς την ανάπτυξη, την παιδεία, τον πολιτισμό και την αλληλεγγύη.
 Ούτε αυτή η εκτίμηση είναι νέα και οι κίνδυνοι θα αυξάνονται όσο το Βερολίνο επιμένει σε αυτή την στεγνή σκληρή οικονομική πολιτική.
 Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αθώος πλέον. Είναι στην κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, που έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που ο πρωθυπουργός χαρακτηρίζει ως απειλή για τη δημοκρατία. Οι ΑΝΕΛ , ούτε αριστερό, ούτε γενικά προοδευτικό κόμμα είναι.
 Φυσικά οι Γερμανοί δεν είναι αθώοι. Κάθε άλλο. Δεν επικρίνουν την συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επειδή το δεύτερο κόμμα είναι λαϊκίστικο και εθνικιστικό. Το ΛΑΟΣ το επαινούσαν οι Γερμανοί γιατί έτσι τους βόλευε. Οι ΑΝΕΛ δεν τους βολεύουν  και επιτίθενται.
Οι δημοκρατικές ευαισθησίες του Βερολίνου είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Αυτά όμως δεν πτοούν τον Μάρτιν Σουλτς. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που με τις συνεχείς και ενίοτε εξωθεσμικές παρεμβάσεις του στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης με έμφαση στην ελληνική κρίση, δείχνει δημόσια τις προτιμήσεις της Γερμανίας.
 Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο που προστίθεται στον μεγάλο κατάλογο των αντιπαραθέσεων μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Προφανές είναι ότι η τελευταία αλλαγή που θα γίνει στην Ελλάδα αυτό το διάστημα θα είναι να σπάσει αυτή η συνεργασία επειδή το ζητά ο Σούλτς.
Το πρόβλημα θα το αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε βάθος χρόνου και θα είναι σοβαρό και η όλη συζήτηση χάνει μέρα με την ημέρα την σοβαρότητά της, όσο διεξάγεται σε αυτό το επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο του Σουλτς.   
H ρητορική μεταξύ των δύο χωρών αγγίζει σταδιακά τα όρια της πολεμικής, με τους τόνους να έχουν ανέβει κατακόρυφα και τις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας και Γερμανίας να τείνουν να επιστρέψουν σε μεταπολεμικά επίπεδα.
Χθες από το Κρεμλίνο εστάλη μήνυμα ότι ο πρωθυπουργός προσκαλείται να επισκεφθεί  ένα μήνα νωρίτερα τη Μόσχα, στις 8 Απριλίου, για συνάντηση και συνομιλίες με τον πρόεδρο Πούτιν.
Λίγες ώρες αργότερα, η καγκελάριος Μέρκελ  επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον κ. Τσίπρα και τον προσκάλεσε να επισκεφθεί επειγόντως το Βερολίνο..
Η γεωπολιτική διάσταση είναι η νέα παράμετρος που υπεισέρχεται στο παζλ των σχέσεων και της διαπραγμάτευσης της Ελλάδας με τους εταίρους-δανειστές. Η πτυχή αυτή αναδεικνύεται  με την πρόσκληση της καγκελαρίου Μέρκελ προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί το Βερολίνο, η οποία ήρθε λίγες ώρες την αποστολή μηνύματος από το Κρεμλίνο, για συνάντηση Πούτιν-Τσίπρα στη Μόσχα, στις 8 Απριλίου.
Υπό το φως αυτών των εξελίξεων αποκτά ουσιώδες νόημα η προχθεσινή αναφορά της Μέρκελ σε "γεωπολιτικά θέματα που συναρτώνται με την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια".
Το κρεσέντο παρεμβάσεων χθες που στοιχειοθετείται από τα τηλεφωνήματα Μέρκελ σε Τσίπρα και την πρόσκληση στο Βερολίνο καθώς και την επικοινωνία Άτκινσον (σύμβουλο του προέδρου Ομπάμα)-Δραγασάκη αλλά και τις παρεμβάσεις της Ουάσινγκτον σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι ενδεικτικό της προσπάθειας κατευνασμού μιας διαρκώς αυξανόμενης πολιτικής έντασης.
Υπ αυτό το πρίσμα η πρόσκληση της Άνγκελα Μέρκελ στον Αλέξη Τσίπρα στόχο έχει να αναδείξει τη γερμανική ευαισθησία και την πρωτοβουλία εκτόνωσης της έντασης, χρεώνοντας παράλληλα ενδεχόμενη αποτυχία στην ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό. Συνεπώς η συνάντηση κάθε άλλο παρά με θετικούς οιωνούς ξεκινά.
Σε ένα τέτοιο κλίμα και με το ζήτημα του νέου προγράμματος ανοιχτό, τις πολεμικές αποζημιώσεις και τα εξοπλιστικά στο τραπέζι και την ελληνική κυβέρνηση να απολαμβάνει της αποδοχής του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας , όλα δείχνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι διατεθειμένος για έναν «έντιμο συμβιβασμό». Τουλάχιστον όχι στη βάση που τον επιθυμεί το Βερολίνο.
Τίποτα δεν προδικάζει ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι ήρεμοι. Το αντίθετο μάλιστα.
Όσο περνούν οι ημέρες το κλίμα στις ελληνογερμανικές σχέσεις θα γίνεται όλο και πιο πολεμικό. Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Αλλαγή πολιτικής έναντι της Ελλάδας θα σημάνει ρήγμα στην γερμανική κυριαρχία. Ταπείνωση της Ελλάδας δεν θα δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και μετά οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Εκλογές ίσως, κρίση σίγουρα, έντιμος (;) συμβιβασμός πιθανός, όλα είναι στο τραπέζι.
Το «παιγνίδι» άνοιξε πλήρως, αν και λείπουν δυο «παίκτες», ο ένας γεωπολιτικός,  η Κίνα (πιθανά να έχουμε κάποιου είδους ..»μπάσιμο») και άλλος ο κεντρικός και αναντικατάστατος «παίκτης» , ο λαϊκός παράγοντας που μετα τις συγκεντρώσεις συμπαράστασης στις πλατείες παρακολουθεί τις εξελίξεις με ελπίδα αλλά και  με σκεπτικισμό, με αμφιβολία και με ερωτηματικά για το τι του επιφυλάσσει το μέλλον..

Όμως η παθητική παρακολούθηση μονο σε θετικές εξελίξεις δεν μπορει συνεισφέρει. Ο αγώνας, τα αιτήματα, η λαϊκή πίεση είναι απαραίτητα στοιχεία, αλλά σε αυτό το πεδίο, ο πολιτικός σχηματισμός, το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ παίρνει βαθμό πολύ κάτω από την βάση!  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου