Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ

ΠΟΛΕΜΟΣ  ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ
ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ


Είναι δύσκολο να ανατραπεί από τον λαό μια δημοφιλής  ηγετική ομάδα που διαπραγματεύεται, γι' αυτό προέχει η υπονόμευσή της...
Ανικανοποίητοι από τα ερείπια που έχουν σωρεύσει στη χώρα, όπως κι από τον ψυχολογικό πόλεμο και τους συνεχείς εκβιασμούς κατά των κυβερνήσεων και του ελληνικού λαού, οι λεγόμενοι «θεσμοί» κλιμακώνουν τον πόλεμο προπαγάνδας με τροποποιημένα χαρακτηριστικά και με επίκεντρο αυτή τη φορά τη νέα ελληνική ηγεσία. Τα χαρακτηριστικά που έχουν προστεθεί στον πόλεμο προπαγάνδας αφορούν στην εσωτερική πολιτική σκηνή, με την αναπαραγωγή κάθε «πληροφορίας» από τα ξένα -κυρίως γερμανικά- ΜΜΕ και τις στοχευμένες επιθέσεις κατά υπουργών, αν και το κύριο στοιχείο είναι η στοίχιση των κομμάτων της αντιπολίτευσης με την προπαγάνδα που επινοείται εκτός Ελλάδας. Όπως αναφέρει έγκυρη κυβερνητική πηγή, στόχος είναι, πέραν της συνέχισης της εξάρτησης της χώρας και της ταπείνωσης της νέας κυβέρνησης, η πρόκληση ρήγματος στην πρωτοφανή λαϊκή στήριξη που συνεχίζει να έχει.
Μόνιμα στο στόχαστρο του διεθνούς Τύπου
Η αρχή έγινε με τον υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, τον οποίο τα ξένα ΜΜΕ απαξιώνουν ή... παραιτούν κάθε λίγες μέρες. Τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τροφοδοτούνται από συγκεκριμένους κύκλους του επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και του προέδρου του Euroworking Group, Τόμας Βίζερ. Οι επιθέσεις κατά Βαρουφάκη έχουν ξεφύγει από κάθε έννοια κριτικής και στοχεύουν κυρίως στην προσωπική ή και επιστημονική υποβάθμισή του. Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο την περασμένη εβδομάδα, με τη διαρροή των προτάσεων της ελληνικής κυβέρνησης, που ανάγκασε τον υπουργό Οικονομικών να καταγγείλει τους ξένους συνομιλητές του, από το βήμα της Βουλής, ότι κάνουν σκοπίμως διαρροές όχι μόνο για να στρέψουν τα βέλη εναντίον του, αλλά και για να απαξιώσουν τις ελληνικές προτάσεις.
Την περασμένη εβδομάδα εκδηλώθηκε και νέο όργιο παραπληροφόρησης κυρίως ξένων μέσων ενημέρωσης -φυσικά και γερμανικών- ότι επίκειται στάση πληρωμών από την κυβέρνηση. Το υπουργείο Οικονομικών και προσωπικά ο αναπληρωτής υπουργός, Δημήτρης Μάρδας, όπως και ο υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, Γιώργος Σταθάκης, προέβησαν σε διάψευση, διαβεβαιώνοντας ότι δεν υπάρχει κανένα ζήτημα πληρωμών μέχρι τον Μάιο, ωστόσο τα δημοσιεύματα συνεχίστηκαν, παράλληλα με τις απειλητικές σχεδόν δηλώσεις του γνωστού προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, για την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα.
Κυβερνητικός παράγοντας που συμμετέχει στο Κυβερνητικό Συμβούλιο περιγράφει με ιδιαίτερη ενόχληση την κατάσταση αυτή, τονίζοντας ότι πολύ συχνά τόσο στο Euroworking Group όσο και στο Eurogroup καταβάλλονται σχεδιασμένες προσπάθειες να υπονομευθούν οι όποιες ελληνικές προτάσεις πριν καν παρουσιαστούν επισήμως ή διαβαστούν. Πρόκειται, προσθέτει ο ίδιος παράγοντας, για συστηματική προσπάθεια που αποσκοπεί στη συνέχιση των εκβιασμών και στη δημιουργία αρνητικών εντυπώσεων στη διεθνή κοινή γνώμη για την ικανότητα και την επάρκεια είτε των Ελλήνων εμπειρογνωμόνων είτε της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών και τελικά του ίδιου του πρωθυπουργού. Προφανώς υπάρχουν προβλήματα και στη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής εκ μέρους της Αθήνας, ωστόσο είναι άλλο πράγμα αυτό κι άλλο η συνολική υπονόμευση μιας πολιτικής.
Η ίδια πηγή εκτιμά ότι τις επόμενες εβδομάδες, και ενώ θα οδεύουμε προς τη μεγάλη διαπραγμάτευση, θα εκδηλωθεί ένας «άνευ προηγουμένου πόλεμος προπαγάνδας» εκ μέρους των ίδιων μηχανισμών, στον οποίο πόλεμο, όπως παρατηρεί, παίρνουν μέρος και αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όχι κατ' ανάγκην με εντολή Γιούνκερ.

Διπλωματική ασφυξία
Ο δεύτερος πυλώνας αυτού του πολέμου αφορά στην εξωτερική πολιτική της χώρας, με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε συμπεριφορά αποικιοκρατών έναντι αποικίας. Κάθε δήλωση, κάθε κίνηση, κάθε συνάντηση και σχεδιασμός του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών πέραν της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνεται στόχος, με πρωταγωνιστές στην επίθεση Γερμανούς πολιτικούς και ΜΜΕ.
Οι επιθέσεις, για παράδειγμα, με αφορμή την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα δεν ήταν μόνο μια εξόφθαλμα αντιδεοντολογική συμπεριφορά, αλλά και μια κραυγαλέα όσο και χυδαία επίθεση που επεδίωκε να στείλει το μήνυμα στην Αθήνα ότι η Ελλάδα δεν έχει ίδια δικαιώματα με άλλες χώρες ούτε έχει το δικαίωμα να έχει δική της εξωτερική πολιτική. Οι δήθεν παροτρύνσεις προς τον Έλληνα πρωθυπουργό να «προσέχει» τι θα πει και τι θα υπογράψει στη Μόσχα δημιουργούν την εντύπωση ότι οι Γερμανοί δεν θέλουν απλώς την Ελλάδα δεσμευμένη με Μνημόνια και εξαρτημένη για πάντα με το χρέος, τη θέλουν και διπλωματικό γρανάζι στη μηχανή τους, ώστε να ορίζουν οι ίδιοι τι είναι σωστό και τι επιτρέπεται να κάνει η Αθήνα, με βάση τα δικά τους συμφέροντα.
Αυτός ο δεύτερος πυλώνας εντάσσεται στον ίδιο σχεδιασμό με τον πρώτο και αποσκοπεί στην υπονόμευση, απαξίωση και τελικά στην αποδοκιμασία της κυβέρνησης από τον ελληνικό λαό, καθώς τα τεράστια ποσοστά στήριξης ενοχλούν. Είναι δύσκολο να ανατραπεί από τον λαό μια δημοφιλής κυβέρνηση που διαπραγματεύεται, γι'αυτό προέχει η υπονόμευσή της.
Όπως επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές, το επόμενο διάστημα η τακτική αυτή θα ενταθεί, καθώς οι προσδοκίες του ελληνικού λαού για αξιοπρεπή συμφωνία είναι μεγάλες. Η κόπωση από τη λιτότητα και τη φτώχεια, η σύγχυση και η οργή από τους εκβιασμούς και την εκστρατεία φόβου είναι επίσης μεγάλες και είναι προφανές ότι η κοινωνία θέλει μια λύση. Η πίεση που αναμένεται να δεχτεί η κυβέρνηση θα προέλθει και από το εξωτερικό και από το εσωτερικό, καθώς η διακηρυγμένη θέση της για αντιμετώπιση της διαπλοκής προκαλεί αντιδράσεις από ένα σύστημα που επιβίωσε εις βάρος της χώρας τα τελευταία τουλάχιστον πέντε χρόνια και το οποίο θα αντιδράσει με τον δικό του πόλεμο.
Αντεπίθεση σε όλα τα επίπεδα
Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση θα βρεθεί εν μέσω συντονισμένων πυρών και, όπως αναφέρει η ίδια κυβερνητική πηγή, που είναι έντονα προβληματισμένη, θα πρέπει να είναι έτοιμη να ανταποκριθεί σε έναν διμέτωπο πόλεμο, γιατί από την έκβασή του ίσως κριθεί το μέλλον της χώρας για τα επόμενα χρόνια. Προφανώς η κυβέρνηση θα πρέπει να λύσει τα προβλήματα στρατηγικής επικοινωνίας και συντονισμού που ήδη αντιμετωπίζει. Κυρίως όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσει το όργιο παραπληροφόρησης και διασποράς απειλών και ψευδών από διάφορους μηχανισμούς συμφερόντων στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, αν θέλει να ανταποκριθεί με επιτυχία στις δυσκολίες των επόμενων εβδομάδων.
Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, η κυβέρνηση πρέπει:
1.Να σχεδιάσει νέα επικοινωνιακή τακτική με ιδιαίτερο βάρος στην αντιμετώπιση των επιθέσεων που δέχεται από το εξωτερικό και να είναι σε θέση όχι απλώς να αμυνθεί, αλλά και να αντεπιτεθεί.
2. Να ανασυγκροτήσει τον επικοινωνιακό μηχανισμό της, καθώς το σημερινό σχήμα, που κατά κύριο λόγο βασίζεται στην αποστολή ενημερωτικών και ανεπίσημων σημειωμάτων, έχει θετικό απολογισμό για την περίοδο που διανύθηκε από τις εκλογές, αλλά απαιτείται πλέον ένα επίσημο σχήμα.
3. Να συμπεριλάβει την καθημερινή επίσημη ενημέρωση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η φωνή της Ελλάδας είναι απαραίτητο να ακούγεται στον κόσμο κι αυτή η φωνή δεν υπάρχει πάντα, προσφέροντας έτσι τεράστιο ζωτικό χώρο για την άσκηση του πολέμου προπαγάνδας από τους ξένους εις βάρος της χώρας.
4. Να αναβαθμίσει τον επικοινωνιακό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και να αξιοποιήσει τη Ράνια Σβίγκου σε ειδικό ρόλο. Πολλές φορές το κόμμα μπορεί να εκφράζεται πιο εύκολα και πιο δυναμικά και να λέει πράγματα που δεν μπορεί ή δεν θέλει να πει η κυβέρνηση. Η κάθε κυβέρνηση έχει θεσμικούς περιορισμούς ακόμη και με τους ξένους, ενώ το κόμμα μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να εξαντλεί την επικοινωνιακή του πολιτική στην έκδοση ανακοινώσεων  διαφόρων τμημάτων• οφείλει να συμμετάσχει ενεργά στην επικοινωνιακή στρατηγική και να αναλάβει το κομμάτι που του αναλογεί.
5. Η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει εντελώς αποκομμένη από την κυβερνητική στρατηγική, ενώ, αντίθετα, τα γερμανικά κομματικά και κοινοβουλευτικά όργανα δίνουν την εικόνα συντεταγμένων δυνάμεων που μιλούν συχνά με μία φωνή και πάντα με στόχο την ελληνική κυβέρνηση.

6.Λόγω της εκτίμησης για αυξημένη ένταση του πολέμου προπαγάνδας τις επόμενες εβδομάδες, η κυβέρνηση θα μπορούσε να οργανώνει μέχρι το τέλος των διαπραγματεύσεων ακόμη και καθημερινή ενημέρωση των ξένων και των Ελλήνων δημοσιογράφων στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο από ένα ή δύο ικανά στελέχη που θα οριστούν αποκλειστικά γι' αυτή την αποστολή, ώστε να απονευρωθεί πλήρως ο πόλεμος αυτός. Η έγκυρη και ακριβής ενημέρωση για τις ελληνικές θέσεις και ο δυναμισμός αυτών των ενεργειών θα αφαιρούσαν σημαντικά στοιχεία των επιθέσεων και θα αναδείκνυαν τις ελληνικές πολιτικές χωρίς στρεβλώσεις, κάτι που παρατηρείται σχεδόν καθημερινά στα ξένα ΜΜΕ. Ας σημειωθεί ότι οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών προχώρησαν σε επώδυνες συμφωνίες για τη χώρα όταν οξυνόταν ο πόλεμος της προπαγάνδας, οι εκβιασμοί και οι απειλές. Υπό το πρίσμα αυτό, ίσως ήρθε η στιγμή να δοθεί επιτέλους ένα τέλος.
Του Σωτήρη Σιδέρη.

Σημείωση Μαρίνου Οδυσσέα Λάμπρου:

Ατό τη στιγμή που ορκίστηκε η ελληνική κυβέρνηση, από την ώρα που εξήγγειλε το κυβερνητικό της πρόγραμμα, βρίσκεται μπροστά σ' ένα κάτι σαν  εξελισσόμενο πολιτικό πραξικόπημα που αποβλέπει είτε στην πλήρη πολιτική της ακύρωση και απαξίωση είτε και στην ανατροπή της.
Ως μοχλός προώθησης των στόχων αυτών χρησιμοποιείται η πολιτική του Β. Σόιμπλε και της χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας που αποβλέπει στο να συνεχιστεί αδιαλείπτως το μνημονιακό πρόγραμμα που συμπυκνώνεται -συμβολικά και πρακτικά- στο e-mail Χαρδούβελη.
Είναι φανερό ότι ένα τέτοιο σχέδιο δεν μπορεί να προωθηθεί, παρά τη βούληση της δικτατορικής πολιτικοοικονομικής ελίτ που κυβερνά την Ευρώπη, εάν δεν αποδυναμωθεί, εάν δεν διαρραγεί η σχέση εμπιστοσύνης, η στήριξη της κυβέρνησης από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Σήμερα προφανώς κάθε παρόμοια επιβουλή είναι ανέφικτη. Γιατί όμως τέτοια εμμονή, τέτοιος απηνής πολιτικός πόλεμος κατά της ελληνικής κυβέρνησης; Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε εξαρχής ότι η κρίσιμη μάχη, η στρατηγικού χαρακτήρα αναμέτρηση, θα δοθεί μετά το τέλος της μεταβατικής περιόδου που διανύουμε. Εκεί θα κριθούν τα περισσότερα, αν όχι όλα...
Γίνεται, λοιπόν, σήμερα μια «προετοιμασία εδάφους» από μέρους της γερμανικής ηγεσίας προκειμένου να διαμορφωθούν κατά την κρίσιμη αυτή αναμέτρηση οι χειρότερες προϋποθέσεις, οι δυσμενέστεροι συσχετισμοί για την ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου αυτή να παραδοθεί αμαχητί σ' ένα νέο Μνημόνιο, πράγμα που θα σηματοδοτήσει το τέλος του ιστορικού εγχειρήματος όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως της ελληνικής κοινωνίας να σταθεί απέναντι στη γερμανική ολιγαρχία και να αμφισβητήσει όχι απλώς τα προγράμματα λιτότητας, αλλά την ίδια την πολιτική και ιδεολογική της ηγεμονία, προτού η αμφισβήτηση αυτή προσλάβει ευρύτερο χαρακτήρα και «μολύνει» κι άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Εάν η ελληνική κυβέρνηση μπορέσει να διανύσει χωρίς σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και ιδεολογικές «απώλειες» το κρίσιμο αυτό διάστημα, τότε θα έχει αποκτήσει ένα ιδιαίτερα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο ώστε να μπορέσει να θέσει με αξιώσεις το ζήτημα της αντιμετώπισης του χρέους, που συνιστά το μείζον ζήτημα, το σημείο-κλειδί για τη δυνατότητα εφαρμογής ενός σχεδίου παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Η εν εξελίξει σήμερα διαπραγμάτευση δεν αποτελεί παρά μια πτυχή της ιστορικής διαδικασίας που διαμορφώνεται. Η επιτυχής έκβασή της είναι ασφαλώς σημαντική, όμως πολιτικά σημαντικότερη είναι η διαφύλαξη και ενίσχυση του εσωτερικού μετώπου, η άρρηκτη σχέση της ελληνικής κυβέρνησης με τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, μια σχέση που θα πρέπει πολιτικά, θεσμικά και οικονομικά να διατηρηθεί και να ενισχυθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου