Το χρέος και το Χρέος των Ελλήνων

Το χρέος και το Χρέος των Ελλήνων

Τσακαλώτος: « η κυβέρνηση θα επιδιώξει να πετύχει ελάφρυνση του χρέους με περίοδο χάριτος 15-20 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων δε θα πληρώνονται ούτε τόκοι!» και «το δεύτερο εξάμηνο του 2016 σκοπεύουμε να βγούμε στις αγορές ομολόγων»

Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM/EFSF: « το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο για την επόμενη δεκαετία και πως η όποια αναδιάρθρωση θα πρέπει να αφορά την περίοδο μετά το 2025, που αρχίζουν οι μεγάλες λήξεις ομολόγων» που σημαίνει , ότι δεν υπάρχει καμιά βιασύνη να ρυθμιστεί αυτό το θέμα.

Ο Τσακαλώτος είπε πως κατά την εκτίμησή του «δεν θα φτάσουμε σε συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους πριν τα Χριστούγεννα».

 Ακούγοντας τον «cool» Ρέγκλινγκ σχηματίσαμε την εντύπωση ότι θα περάσει και η Πρωτοχρονιά, και τα Φώτα, μπορεί και η περίοδος που οι κεντροευρωπαίοι κάνουν διακοπές για να πάνε για σκι.

Και αυτό γιατί;

Το χρέος θα εξακολουθήσει να παραμένει ένας μοχλός στα χέρια των δανειστών, προκειμένου να περνούν ακόμα και τις πιο προκλητικές απαιτήσεις τους από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σήμερα και όποια άλλη στο μέλλον.

Το χρέος, όμως, ανεξάρτητα από το πώς θα αναδιαρθρωθεί (αναδιάρθρωση σημαίνει διαμόρφωση των τοκοχρεολυτικών δόσεων έτσι που ο δανειολήπτης να μπορεί να τις αποπληρώνει), θα εξακολουθήσει να αποτελεί μια θηλιά στο λαιμό του ελληνικού λαού.  Πλέον, κανείς δε δικαιούται να αμφιβάλλει ότι το χρέος είναι εργαλείο για την επιβολή της κινεζοποίησης του ελληνικού λαού.

Για τον ελληνικό λαό, που εκτός από την βαρβαρότητα υφίστανται και την κοροϊδία της αναζήτησης… ισοδυνάμων για διάφορα επιμέρους μέτρα, το μέγα ζητούμενο είναι η εύρεση των «το Χρέους των Ελλήνων».

Από το 2009 έγιναν αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις, άλλαξαν κυβερνήσεις, όμως η εφαρμοζόμενη πολιτική παρέμεινε ίδια κι απαράλλαχτη. Και θα παραμείνει ίδια κι απαράλλαχτη όσο δεν αλλάζει η κοινωνική κατάσταση.

Λύσεις εκλογικές (άμεσα τουλάχιστον)δεν υπάρχουν.

Λύσεις μεσσιανικού τύπου δεν υπάρχουν.

Μέχρι τα τέλη του μήνα θα ζήσουμε και την εκτέλεση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Και θ' ακολουθήσουν κι άλλα, αν και εδώ που μας έχουν φτάσει η κινεζοποίηση έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και στόχος τους είναι κυρίως η παγίωσή της.

Απαιτείται αντίσταση. Αυτή, όμως, απαιτεί οργάνωση.

Αλλιώς, με μπουλούκια που πότε μαζεύονται στο Σύνταγμα για να μουντζώσουν και πότε διαδηλώνουν συμμετέχοντας σε άσφαιρες 24ωρες απεργίες, δεν πρόκειται να βγει τίποτα, εκτός από το ανεβοκατέβασμα κυβερνήσεων.

Να κατανοήσουμε ότι  τώρα πια, δεν είναι για να μην λέμε τίποτα και ότι τούτη η εποχή είναι από εκείνες που διαλέγουμε όλοι μας αν θα υποταχτούμε ή θα αντισταθούμε !

Ο αγώνας θα είναι μακρύς και για έναν τέτοιο αγώνα πρέπει να ετοιμάσουμε τον πολιτικό παράγοντα (πολιτικό μέτωπο, επίπεδο συνείδησης, προγραμματική προετοιμασία και στελεχιακό δυναμικό) το οποίο πρέπει να αποκτήσει  ευρύ πνεύμα και λογική, που να έχει στόχο την δημιουργία Μετώπου όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων και της Αριστεράς, με επεξεργασίες για το δρόμο που προτείνεται(όχι με γενικότητες και προγραμματικά επεξεργασμένες, και ρεαλιστικά υλοποιήσιμες),να απαντά στα σημερινά προβλήματα του λαού, με απόδειξη της εφικτότητας αυτού του δρόμου, με ευρύτητα στην όλη προσπάθεια, συντονισμό με το λαϊκό κίνημα (και συμμετοχή σε αυτό), κουράγια και πολλή δουλειά!

Αυτό είναι το Χρέος των Ελλήνων

Ας σηκώσουμε το κεφάλι κι ας θυμηθούμε πώς κατακτήθηκαν αυτά που μας αρπάζουν τώρα.