Δεν τα βλέπεις μόνο όταν φοράς τα γυαλιά της δικαιολογίας…

Δεν τα βλέπεις μόνο  όταν φοράς τα γυαλιά της δικαιολογίας…

Κάποιοι  φίλοι και γνωστοί δηλώνουν υποστηρίζουν την κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ  για να αποτραπεί η παλινόρθωση του παλιού, δεξιάς νοοτροπίας, πολιτικού συστήματος,

Σεβαστή η επιλογή, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι και αποδεκτή.

Αποτρέπεται η τρισκατάρατη παλινόρθωση, αλλά  τι επικρατεί;

Μια νικημένη, παραιτημένη, ταπεινωμένη Αριστερά που προσπαθήσει -λέει, λένε- να διακυβερνήσει με αριστερό ήθος και ύφος, ως αμόλυντη, αδιάφθορη, κοινωνική, μακριά από σκοτεινές διαπλοκές, εναντίον των μεγάλων, ημεδαπών και αλλοδαπών, συμφερόντων.

Όλα αυτά χωρίς να έχουν φροντίσει να μεταδώσουν μια αριστερή, μικρή έστω, γουλιά διαφορετικής οικονομικής πολιτικής (μνημόνιο 3 και κάτι, λιτότητα, μειώσεις, ακρίβεια, ανεργία κ.ο.κ.).

Είναι αρκετοί εκείνοι που πιστεύουν στις πεφωτισμένες ελίτ της εξουσίας, ότι δηλαδή θα αλλάξουν τον κόσμο από τα «πάνω», στο λάου λάου, και υποτασσόμενοι στις διαταγές των ξένων(ΕΕ, Γερμανίας, ΔΝΤ κλπ), δίνοντας τους τα πάντα όλα(έσοδα, δημόσιο πλούτο, ακτές, λιμάνια, αεροδρόμια, νερό, υδρογονάνθρακες… ) ακόμα και τα παιδιά μας (στις νέες φάμπρικες και τα «ορυχεία» ) και μέσα από τη καταστροφή θα αναγεννηθεί  η πατρίδα.

Τι να τους πεις..

Αυτή είναι δυστυχώς η «φιλοσοφία» κάθε εξουσίας: να θρονιαστούν όσοι την καταλαμβάνουν στους θώκους του κράτους και μετά, ε, όλα θα τα λύσουν...

Πρόκειται για καθαρή περιφρόνηση της λαϊκής συνείδησης, για επικυριαρχία αλαζονικού εγωτισμού.

Προσπαθούν να (μας/σας)  πείσουν πως πρέπει να πιούν  το πικρό ποτήρι για να ξαναστήσουν τη χώρα στα πόδια της, ως σωτήρες που υπομένουν τα πάντα,  πως είναι  ταγμένοι  από την ιστορία να σώσουν  τον λαό και ότι είστε  «οι εκλεκτοί της ιστορίας» και πως  τους  ωθεί το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και λένε πως εάν υποκύψουν στην αριστερή ευαισθησία τους (...) θα παίξουν το παιχνίδι των αντιπάλων τους, οι οποίοι επιδιώκουν την ανατροπή της κυβέρνησης.

Μα σε τι διαφέρετε από τους προηγούμενους ;

Η επίθεση, η καταλήστευση και η εξόντωση των μουδιασμένων, υπνωτισμένων, θαρρείς… ψεκασμένων παραγωγών του πλούτου( των πολιτών )  συνεχίζονται, ο εκφασισμός και η οπισθοδρόμηση βαθαίνουν παρά τις όποιες αντιδράσεις και τα αρπακτικά συνεχίζουν να συσσωρεύουν πλούτο και δύναμη…

Αυτά είναι  ψιλά γράμματα για την πρώτη φορά «Αριστερά», με επακόλουθο την επανεμφάνιση της φιλελεύθερης και σοσιαλιστικής Δεξιάς, με αξιώσεις μάλιστα να ξανακυβερνήσει.

Αυτό είναι παταγώδης αποτυχία και κατάντια.

Κατάντια είναι να καταλήγεις να ψηφίζεις αρχηγικά κόμματα.

Τι σχέση έχει κάτι τέτοιο με τον προοδευτικό  μετασχηματισμό της κοινωνίας, με τη διάρθρωση της κοινωνίας σε ισχυρούς πόλους ελέγχου της εξουσίας; Ουδεμία φυσικά.

Βαδίζουν, άρα, στη γνωστή πεπατημένη οδό της άσκησης της εξουσίας από μερικούς σφετεριστές της, όχι από τον ίδιο τον λαό.

Όλα αυτά, βέβαια, ήσαν και είναι  ορατά.

Δεν τα βλέπεις μόνο  όταν φοράς τα γυαλιά της δικαιολογίας…

Μάλιστα όταν μερικοί επισημαίνουν τη οπισθοδρόμηση λοιδορούνται  και συκοφαντούνται(έτσι δεν είναι «σύντροφοι»- ξέρετε εσείς σε ποιους αναφέρομαι … ).

 Η πρώτη φορά «Αριστερά» στην κυβέρνηση αποδείχτηκε μύθος,  

η εξουσία που  διαρθρώνει την κοινωνία έτσι που να μην μπορεί η τελευταία να αμφισβητεί και να εξεγείρεται ή να διαρθρώνεται από μόνη της, χαράσσοντας η ίδια τους όρους διακυβέρνησής της,

αυτή η εξουσία σας «διόρθωσε» επί το  μνημονιακότερο και νεοφιλελεύθερο .

Κοντολογίς «Δεν κατελάβετε  την εξουσία, αυτή σας κατέλαβε»

Και εν κατακλείδι ήδη η ανοχή έχει μετατραπεί σε συνενοχή  και τείνει προς συναυτουργία ….

Υστερόγραφο:

«Δυστυχώς, για πρώτη φορά ζω σε μια κοινωνία η οποία δείχνει να 'χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά με τίποτα! Να συμβαίνουν τόσο τρομακτικά πράγματα και μέσα σ’ αυτήν και στον κόσμο και γύρω της και να μην παίρνει χαμπάρι! Να μην αντιδρά με τίποτα!» (Χρόνης Μίσσιος).