Ίμια: Να θυμόμαστε, να τιμούμε, να αντιστεκόμαστε, να μην υποκύπτουμε

Ίμια: Να θυμόμαστε, να τιμούμε, να αντιστεκόμαστε, να μην υποκύπτουμε

Επέτειο η σημερινή μέρα και κατ’ εμέ  υπάρχουν τρία αλληλοσυνδεόμενα θέματα:  

1. Η υπενθύμιση της εθνικής ταπείνωσης για την εξαγωγή συμπερασμάτων

2.Να μην  χαρίσουμε  στους φασίστες (τους τρείς αδικοχαμένους Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού)

3. Τα Ίμια και η Τουρκία στο σήμερα και οι  κίνδυνοι για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας

1. Η υπενθύμιση της εθνικής ταπείνωσης για την εξαγωγή συμπερασμάτων

Μια τέτοια μέρα- πριν 21 χρόνια- ξημερώνοντας 31 Ιανουαρίου του 1996  από την κρίση των Ιμίων, εθνική ταπείνωση υπέστη ο ελληνικός λαός από την Τουρκία εξαιτίας των χειρισμών της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη. Του… πρωθυπουργού της χώρας που συμφώνησε στο σχέδιο των Αμερικανών να υποστείλει τη σημαία από εθνικό έδαφος και μετά, από το βήμα της Βουλής, να ευχαριστήσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Η ελληνική κυβέρνηση τότε κατέθεσε εχέγγυα (αποδέχθηκε τις τουρκικές αμφισβητήσεις για την ύπαρξη νησιών, νησίδων και βραχονησίδων με αδιευκρίνιστη κυριαρχία) στην Τουρκία με τριτεγγυητή την Ουάσιγκτον προκειμένου να «αγοράσει» ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό, ευρώ και... ειρήνη.

Ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου του 1996 και αφού υπάρχει η πληροφορία περί κατάληψης της δυτικής βραχονησίδας των Ιμίων από Τούρκους κομάντος η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη και του Θ. Πάγκαλου αποφάσισαν να κάνουν αποδεκτή τη «φόρμουλα απεμπλοκής» που τους είχαν υποδείξει οι ΗΠΑ.

Η κατάληψη στα δυτικά Ίμια δεν επιβεβαιώθηκε από ελληνικής πλευράς. Ανακοινώθηκε από τους Τούρκους και από τους Αμερικανούς. Ο κ. Σημίτης βρίσκονταν στη Βουλή αντί στο κέντρο επιχειρήσεων του Πενταγώνου και ο αρμόδιος υπουργός των Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος έκανε βόλτες στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Η μόνη του συμβολή ήταν να προτείνει να εμφανιστεί πώς την ελληνική σημαία, το πανί όπως αποκάλεσε το εθνικό σύμβολο, δεν την υποστείλαμε, αλλά την πήρε ο… αέρας.

Η Ελλάδα  λίγο μετά της 4:00 τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου αποδέχεται το σχέδιο no ships-no flags-no troops. Να αποχωρήσουν δηλαδή όλες οι δυνάμεις από τα Ίμια και μαζί τους να πάρουν και τις σημαίες με εγγυητή το State Department (Κρίστοφερ και Χόλμπρουκ).

Δεχθήκαμε δηλαδή να κατεβάσουμε την ελληνική σημαία από ελληνικό έδαφος. Δεχθήκαμε τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο που η Τουρκία ήθελε για να αμφισβητήσει την κυριαρχία μας.

Είχε το θράσος η κυβέρνηση Σημίτη να ισχυριστεί ότι αποσύρει τη σημαία για να «την προστατέψει από τη βεβήλωση». Τη διέψευσε την ίδια στιγμή ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ λέγοντας πως η υποστολή της σημαίας αποτελεί μέρος της συμφωνίας απεμπλοκής.

Οποία εθνική ταπείνωση και προδοσία. Το πρωί της 31ης Ιανουαρίου όλοι οι Έλληνες βρέθηκαν με σκυμμένα κεφάλια.

Το κλίμα είχε βαρύνει ακόμη περισσότερο από την τραγωδία στα Ίμια. Την πτώση του ελικοπτέρου της φρεγάτας «Ναβαρίνο» (PN21) με νεκρούς τους τα μέλη του πληρώματος. Τον κυβερνήτη υποπλοίαρχο Χριστόδουλο Καραθανάση, το συγκυβερνήτη υποπλοίαρχο Παναγιώτη Βλαχάκο και του χειριστή ραντάρ αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό.

Πέραν δηλαδή των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, η τότε κυβέρνηση μαγείρεψε τα στοιχεία για να μπούμε στην ΟΝΕ, μεταφέροντας το χρέος στις επόμενες γενιές και υπέγραψε απίστευτα σκάνδαλα στους χώρους της άμυνας, της υγείας, των δημοσίων έργων και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς.

2. Δεν τους χαρίζω στους φασίστες (για τους τρείς αδικοχαμένους Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού)

........

Ναι ρε αδέλφια σέβομαι και τιμώ την μνήμη των αξιωματικών

που έπεσαν στα Ίμια........

Ντράπηκα πολύ τότε για την στάση της ελληνικής κυβέρνησης......

Ντράπηκα για το ευχαριστώ του Σημίτη στους Αμερικανούς...

Ντράπηκα για το σίχαμα τον Πάγκαλο που έλεγε να πουν ότι την σημαία την πηρέ ο αέρας.....

(όπως ντράπηκα την μαύρη μέρα που παρέδωσαν στους Τούρκους φασίστες τον Άτσαλων)

Τα παλληκάρια που χάθηκαν δεν ήταν φασίστες.....

Τα θυσίασαν για να εξυπηρετήσουν τα σχέδια τους...

Όχι δεν τα χαρίζω στους Φασίστες.....

Τιμή και δόξα τους αξίζει..!

Όπως αγωνιζόμαστε για την σημαία της Παλαιστίνης,

των αδερφώνω Κούρδων .,

των απανταχού αδικημένων ,

έτσι πρέπει να τιμούμε και να σεβόμαστε τους δικούς μας νεκρούς.........

Έχει χυθεί πολύ αίμα για να είναι λεύτερη τούτη η πατρίδα.....

...........................

(Η ενοχική συμπεριφορά των κυβερνήσεων Σημίτη

αλλά και η εντελώς λανθασμένη συμπεριφορά των κυβερνήσεων που ακολούθησαν

έδωσαν την ευκαιρία σε εγκληματικές συμμορίες, όπως η Χρυσή Αυγή,

να καπηλευτούν την μνήμη των τριών αξιωματικών

που έχασαν τη ζωή τους στα Ίμια και να στήνουν γιορτές μίσους,

λες και οι τρεις αξιωματικοί ήταν φασίστες.

«Αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει μια τεράστια σύγχυση

που δεν επιτρέπει σε κάποιους να αντιληφθούν

τη διαφορά του εθνικιστή από τον πατριώτη.

Είναι σαν να μην μπορείς να ξεχωρίσεις

τον Γεώργιο Παπαδόπουλο από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη.

Όσο υπάρχει αυτή η σύγχυση,

οι Έλληνες θα είναι μονίμως μέσα στη διχόνοια…...

Αν σε ενοχλεί η σημαία στα χέρια του φασίστα,

μην την σκίζεις.

Να πας να του την πάρεις.

Και να την κρατήσεις εσύ.

Γιατί η δική σου πατρίδα δεν μισεί τις πατρίδες των άλλων.

Μην του τη χαρίζεις.»

Της φίλης Διονυσίας Μητροπούλου.

Και ένα τμήμα από τον πιτσιρίκο :

Υπάρχει κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ με τους Έλληνες αξιωματικούς που σκοτώθηκαν από την πτώση του ελικοπτέρου στα Ίμια.

Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ είναι πώς και γιατί τους «χαρίσαμε» στους ακροδεξιούς.

Είναι πραγματικά ακατανόητη η στάση μεγάλου μέρους του κόσμου της Αριστεράς απέναντι στους νεκρούς των Ιμίων. Λες και οι τρεις Έλληνες αξιωματικοί ήταν φασίστες. Δεν ήταν. Ήταν τρεις Έλληνες στρατιωτικοί που σκοτώθηκαν ενώ τηρούσαν τον όρκο τους. Όχι σε ξένο έδαφος. Δεν βρίσκονταν σε κάποια επιθετική αποστολή σε ξένη χώρα. Ήταν εντός της ελληνικής επικράτειας. Εκτελούσαν διαταγές και υπερασπίζονταν τη χώρα τους.

Μπορώ να καταλάβω την απέχθεια για τους αστυνομικούς• στην πλειοψηφία τους είναι σκυλιά του συστήματος, στρέφονται εναντίον των πολιτών και καθημερινά πληροφορούμαστε πως υπάρχουν βασανιστές και επίορκοι αστυνομικοί.

Αλλά για τους στρατιωτικούς γιατί; Ακόμα κι αν πιστεύεις στην παγκόσμια ειρήνη και διαφωνείς με την ύπαρξη στρατών, αν έχεις έστω και ελάχιστη γνώση της πρόσφατης ιστορίας, ξέρεις πως, ρεαλιστικά, δεν μπορεί σήμερα μια χώρα σαν την Ελλάδα να μην έχει στρατό.

Άλλωστε, οι τρεις Έλληνες που σκοτώθηκαν στα Ίμια, ήταν αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού. Δεν ήταν καν καραβανάδες. Το Πολεμικό Ναυτικό είναι παραδοσιακά δημοκρατικό.

Το επιχείρημα πως οι ακροδεξιοί έκαναν σημαία τους τα Ίμια δεν μπορεί να σε κάνει να αδιαφορήσεις ή να απαρνηθείς τους νεκρούς αξιωματικούς.

Οι τρεις αξιωματικοί δεν είχαν καμία σχέση με τα πολιτικά παιχνίδια της ελληνικής κυβέρνησης εκείνη την εποχή.

Σε επίπεδο προσώπων, πολλοί ακροδεξιοί –μέσα στη θολούρα τους- θαυμάζουν και τον Τσε Γκεβάρα. Είναι αυτός λόγος για να τον απαρνηθούμε;

Αν αύριο οι ακροδεξιοί ανακαλύψουν πως ο Άρης Βελουχιώτης ήταν πατριώτης –γιατί ήταν- και τον κάνουν λάβαρο, θα πρέπει οι αριστεροί να τον αποκηρύξουν;

Αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει μια τεράστια σύγχυση που δεν επιτρέπει σε κάποιους να αντιληφθούν τη διαφορά του εθνικιστή από τον πατριώτη. Είναι σαν να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τον Γεώργιο Παπαδόπουλο από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη.

Όσο υπάρχει αυτή η σύγχυση, οι Έλληνες θα είναι μονίμως μέσα στη διχόνοια.

Οι άνθρωποι αγαπούν την πατρίδα τους. Πάντα θα την αγαπούν. Σε όλο τον κόσμο. Άλλο πατρίδα, άλλο έθνος. Άλλο πατρίδα, άλλο έθνος-κράτος.

Αν σε ενοχλεί η σημαία στα χέρια του φασίστα, μην την σκίζεις. Να πας να του την πάρεις. Και να την κρατήσεις εσύ. Γιατί η δική σου πατρίδα δεν μισεί τις πατρίδες των άλλων. Μην του τη χαρίζεις.

Δεν έχω καμία διάθεση να κάνω αναλύσεις για πατρίδες και έθνη.

Θα θυμίσω μόνο πως οι αντάρτες του ΕΛΑΣ τραγουδούσαν «θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά».

Και σκοτώνονταν γι’ αυτό. Μόνο γι’ αυτό. Ούτε για μισθό, ούτε για διορισμό στο δημόσιο, ούτε επειδή περίμεναν κάποια άλλη υλική ανταμοιβή.

Όποιος δεν αναγνωρίζει την αξία αυτών που χάνονται την ώρα του καθήκοντος στην πατρίδα, ας σεβαστεί τουλάχιστον το γεγονός πως οι ζωές των δικών τους ανθρώπων –σε αντίθεση με τις δικές μας- θα έχουν πάντα μια μεγάλη ανοιχτή πληγή.

Νομίζω πως αυτό μπορούμε όλοι να το καταλάβουμε.

Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτορας Γιαλοψός. Άξιοι.

3.Τα Ίμια και η Τουρκία στο σήμερα και οι  κίνδυνοι για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας

Από τα Ίμια ξεκινώντας  έχουμε τις κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις:

 Την παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκικά πολεμικά σκάφη και πάλι στην περιοχή των Ιμίων

Οι – διπλωματικής και στρατιωτικής υφής – εντάσεις γύρω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι.

Η δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών ότι τα Ίμια είναι τουρκικό έδαφος.

Οι σχεδιασμοί ασκήσεων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που κόβουν το Αιγαίο στη μέση.

Οι ασκήσεις των τουρκικών δυνάμεων που εξαφανίζουν το Καστελόριζο από τον χάρτη.

Οι δηλώσεις του Ερντογάν που αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Η παρουσίαση από την τουρκική αντιπολίτευση καταλόγου με 18 ελληνικά νησιά που δήθεν είναι... τουρκικά.

απειλές που εκτοξεύτηκαν πρόσφατα από την Άγκυρα,  μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου να μην εκδοθούν οι  8 Τούρκοι αξιωματικοί,  που ζήτησαν προστασία – άσυλο στη χώρα μας

Και όπως σωστά αναφέρει ο  Δημήτρης Μηλάκας: «Σήμερα και όσο γίνεται πια ξεκάθαρο ότι η χώρα είναι γυμνή από δυνατότητες και έρμαιο στα χέρια εταίρων συμμάχων αλλά κατά κύριο λόγο πιστωτών, τα γραμμάτια του παρελθόντος- όπως αυτό τη κρίσης των Ιμίων- εμφανίζονται προς εξόφληση.

Σήμερα, 21 χρόνια μετά, το ελληνικό πολιτικό σύστημα αδυνατεί ακόμα να κατανοήσει ότι όλα αυτά τα χρόνια η σιωπή του δεν εξαφάνισε το μείζον ελληνοτουρκικό πρόβλημα αλλά, αντίθετα το βοήθησε να γίνει τεράστιο. Σήμερα η κοινή γνώμη στην Τουρκία είναι πεισμένη ότι η Ελλάδα παράνομα κατέχει μια σειρά από «τουρκικά» νησιά ανάμεσα στα οποία είναι οι Αρκοί, η Ψέριμος, η Φούρνοι, οι Οινούσες, το Φαρμακονήσι, το Αγαθονήσι, το Γυαλί…

Την ίδια στιγμή η ελληνική κοινή γνώμη, βυθισμένη στο άλυτο πρόβλημα της οικονομικής επιβίωσης παρακολουθεί με απάθεια τις κλιμακούμενες τουρκικές απειλές ενώ οι πολιτικές δυνάμεις ακόμα και σήμερα αδυνατούν να αντιληφθούν το αυτονόητο: κανείς, καμία συμμαχία και κανένας εταίρος δεν πρόκειται να υπερασπιστεί αυτό που η ίδια η χώρα δεν έχει τις δυνάμεις να κάνει.»

Και…

«Ωστόσο, πέρα από τα μεγάλα παιχνίδια που κατά κανόνα εξελίσσονται ερήμην μικρών χωρών όπως η Ελλάδα, οι ελληνικές κυβερνήσεις πόνταραν την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας και την αποτροπή των επεκτατικών διαθέσεων της γείτονος στην προστασία που υποτίθεται παρέχει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και η ευρωζώνη, της οποίας η Ελλάδα είναι μέλος.

Σήμερα, αν και έχει απομυθοποιηθεί η «προστασία» που οι εταίροι μπορούν να προσφέρουν στην Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να τρέφει ελπίδες ότι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί μπορούν να διασώσουν τη χώρα από τυχόν τουρκική στρατιωτική κίνηση.»

Και κατά την γνώμη μου οι εξελίξεις επιβάλλουν ετοιμότητα για ην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας…..