… και τα ανεχόμαστε όλα, και τα δικαιολογούμε όλα ;

  … και τα ανεχόμαστε όλα, και τα δικαιολογούμε όλα ;

Μάλλον περιμένουμε την πλήρη καταστροφή μας οι περισσότεροι για να αντιδράσουμε, το λένε και οι μεγάλοι μας στοχαστές πως, εάν δεν δούμε την κόλαση, δεν επιστρέφουμε στην ηρεμία, την ελευθερία, την ειρήνη, την οικονομική αξιοπρέπεια.

 Και όμως, πολλοί τη βλέπουμε την (ολική) καταστροφή να έρχεται, ήδη συγκατοικούμε, αλλά εμείς παραμένουμε απτόητοι.

Σε ποια γλώσσα, με ποιο τρόπο να ρωτήσουμε τούτο το αδιανόητο;

Ποιος λόγος, ποια πολιτική θα μας αναγκάσουν να βρούμε λέξεις και έννοιες που, επιτέλους, θα γίνουν κατανοητές από πάσχοντες και ελαφρύτερα πάσχοντες;

Ποιος ή τι θα μας σώσει από τον ημιθάνατό μας;

Δεν είναι δυνατόν τα μέσα ενημέρωσης, οι κομματικές εντάξεις και οι πολιτικοί συναγελασμοί  να έχουν μεταλλάξει την κριτική ματιά των ανθρώπων.

Την επηρεάζουν και τη χειραγωγούν βεβαίως (τη ματιά και την προσωπικότητα), αλλά σε τέτοιο σημείο ώστε να μην καταλαβαίνει κανείς ότι, ναι, πεθαίνει, αλλά προτού πεθάνει κάτι καλό θα γίνει, ε, αυτό είναι απ’ τ’ άγραφα.

Εάν εφαρμόσουμε τα μνημόνια έως το 2018, 2020,… το 2000πάντα θα σωθούμε.

Άμα σωθούνε οι τράπεζες θα σωθούμε κι εμείς.

Αν δεν φορολογούνται οι πλούσιοι, πάλι εμείς θα σωθούμε, αφού αυτοί θα μπορούν να επενδύουν, να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας,

…και λοιπά φληναφήματα.

Εάν δεν ακολουθούμε ευλαβικά ( με νηστεία και προσο(ευ)χή   τον δρόμο της «αρετής» που υποδεικνύουν οι τρεις  μάγιστροι (ΔΝΤ, ΕΕ, Γερμανία)  και το άστρο του ευρώ η χώρα θα βουλιάξει, λένε οι ανεκδιήγητοι.

Είναι αυτοί που δεν δίνουν δεκάρα για τον διασυρμό που οι ίδιοι επιφέρουν στο Σύνταγμα, που μεταβαλλόμαστε σε απόλυτη χώρα προτεκτοράτο, που χρησιμοποιούν ασύστολα όλες  τις αντιλαϊκές  δυνάμεις πυρός (λιτότητα, φόροι επί φόρων…) εναντίον φτωχών και ανήμπορων συνταξιούχων, απολυμένων, ανέργων και λοιπών χειμαζόμενων.

Αυτά έλεγαν και έκαναν οι προηγούμενοι, αυτά κάμουν και τωρινοί ενώ άλλα έλεγαν..

Αυτά θέλουν να κάνουν οι επόμενοι, που ήταν προηγούμενοι, άρα και γνωστοί και  μη εξαιρετέοι …

Πώς, λοιπόν, συμβαίνει, ενώ βλέπουμε την καταστροφή να μην κάνουμε κάτι ανασχετικό;

Είμαστε πολιτικώς τελειωμένοι;

Αυτό ήταν όλο;

 Μας αρέσει η παραπλάνηση, η απάτη, το ψεύδος, η κτηνωδία, η φτώχεια, η ανημποριά, η ανεργία, η ζωή με ψωροεπιδόματα, οι μισθοί των 300€, το κόψιμο των συντάξεων, ο ξενιτεμός των παιδιών μας, τα λουκέτα, τα αδιέξοδα, το κλείσιμο στο σπίτι, η μιζέρια, η γκρίνια, το εύκολο βρίσιμο(και ξεθυμάναμε), το νταβαντζιλίκι των ξένων, η μπότα της Γερμανίας  και άλλα τέτοια φρικτά συναφή ;

Ε !, μας αρέσουν ;

Και τα ανεχόμαστε όλα, με την υπόσχεση ότι θα αλλάξουν  τα πράγματα στο μέλλον ;

Πάντα και όλοι το  ίδιο επιχείρημα δεν χρησιμοποιούσαν  ;

Και  τα δικαιολογούμε όλα ;

Δικαιολογούμε  την πλήρη μετάλλαξη  των φερ….έλπιδων  σε απέλπιδα.

Κι έτσι δικαιολογείται η φτώχεια, η δυστυχία, οι ολίγοι που έχουν τον πλούτο, οι θεωρίες τους, όλα.

Όλα δικαιολογούνται και όχι μόνο· επιβάλλονται από πάνω, χωρίς γογγυσμό, χωρίς αιδώ, χωρίς ενέργεια, χωρίς αντίσταση.

Και έτσι επικυριαρχεί το παράδοξο (και το ανήθικο και το άλογο και το παράλογο) και εμείς το χειροκροτούμε, το ασπαζόμαστε, το υποστηρίζουμε μαχητικά .

Αινούμε τους κυρίους της καταστροφής, αυτοί είμαστε· ζητωκραυγάζουμε τους βιαστές μας (νυν, πρώην και επόμενους), αλλόφρονες δε και φανατισμένοι, τους ψηφίζουμε….

Είναι οι «σωτήρες» μας, θέλουν το καλό μας.

Θέλουν το καλό μας και όλο την καταστροφή φέρνουν και μόνον αυτή.

Εδώ διαλύθηκε η Ελλάδα, ισοπεδωθήκαμε όλοι μας (σχεδόν), νέες καταιγίδες έρχονται (στο διηνεκές ) και εμείς εκεί !

Εκεί !Μνημόνια και πάλι μνημόνια, μνημονιακά κόμματα νυν και αεί, Ε.Ε. και ευρώ (ως πατρίς-θρησκεία-οικογένεια), εκεί μαζί ως τον θάνατο!

Και λέω, ρωτώ !

Δεν πρέπει να σταματήσει η ανοχή στην κοροϊδία, η αποδοχή της καταστροφής μας και να το πάρουμε αλλιώς ;

Μήπως ;