Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

Ενιαία Περιφέρεια Πελοποννήσου και χωροταξικές αλλαγές στους Δήμους της Ηλείας

Ενιαία Περιφέρεια Πελοποννήσου και χωροταξικές αλλαγές στους Δήμους της Ηλείας



Έχει  τεθεί ως πιθανό ενδεχόμενο η τροποποίηση του «Καλλικράτη», δηλαδή του νόμου 3852/2010, με τον οποίο μεταρρυθμίστηκε η διοικητική διαίρεση της Ελλάδας το 2011 και επανακαθορίστηκαν τα όρια των αυτοδιοικητικών μονάδων και που έχει χαρακτηριστεί ίσως η  πιο αποτυχημένη μεταρρύθμιση  στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (η εφαρμογή του νόμου Καλλικράτη).

Δεν θα αναφερθώ  στα ζητήματα και προβλήματα που προέκυψαν από την εφαρμογή αυτού του νόμου ( απομάκρυνση από τον πολίτη, υποτίμηση της  περιφέρειας και της υπαίθρου, οικονομικές περικοπές χρηματοδότησης, αντί αποκέντρωσης συγκέντρωση.. στο κέντρο, ελάχιστα έργα, μειωμένοι πόροι κλπ) που σε συνδυασμό με την εφαρμογή των μνημονίων οδήγησαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Α΄ Βαθμού/Δήμοι και  Β΄ Βαθμού/Περιφέρειες) στην απαξίωση και στην επερχόμενη κατάρρευση της.

Θα αναφερθώ στα εκτρώματα που προέκυψαν από την χωροταξική διάρθρωσης των Περιφερειών και κυρίως αυτό της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ( ΠΔΕ) και η κατάτμηση διοικητικά της Πελοποννήσου σε δύο Περιφέρειες (Π.Δ.Ε.  και Πελοποννήσου) και σε ορισμένα που αφορούν τους Δήμους της Ηλείας.

Ενιαία Περιφέρεια Πελοποννήσου


Δεν υπάρχει αμφιβολία στο ότι ο διαχωρισμός της Πελοποννήσου από την Ηλεία και την Αχαΐα και η δημιουργία Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας με την Αιτωλοακαρνανία αποτελεί ανιστόρητο μόρφωμα που έγινε για την εξυπηρέτηση κομματικών και εκλογικών σκοπιμοτήτων.

Ο  διαχωρισμός αυτός οδήγησε σύντεινε στην απομόνωση και το μαρασμό της Ηλείας.

Ο κατακερματισμός της ενότητας που ονομάζεται Πελοπόννησος σε 3 διαφορετικές Περιφέρειες (Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Αττικής )   προέκυψε από τη διοικητική διαίρεση της χώρας σε 13 Περιφέρειες με το νόμο 1622 του 1986.

Η Πελοπόννησος είναι ένα πλήρες οικονομικό σύνολο, ιδανικό για ένα σύγχρονο καταμερισμό εργασίας και διαβίωσης στο πλαίσιο της εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής.
Ο μεγάλος αξιακός πολιτιστικός πλούτος της Πελοποννήσου δημιουργεί άριστες προϋποθέσεις λειτουργίας ενός μεγάλου αρχαιολογικού πάρκου με φάρο και οδηγό την Αρχαία Ολυμπία, η σύνδεση των οποίων είναι κι εφικτή και απαραίτητη.
Η Πελοπόννησος πληροί όλες τις προϋποθέσεις μιας δυναμικά βιώσιμης οικονομικής και αναπτυξιακής Περιφέρειας, που μπορεί να συνδυάσει οικονομική μεγέθυνση και κοινωνική συνοχή.
Η συνένωση της Πελοποννήσου σε μια ενιαία ισχυρή Περιφέρεια είναι αναγκαία, γιατί πρόκειται για μια αδιάσπαστη χωρική ενότητα, που ενσωματώνει πολλές προϋποθέσεις για την επίτευξη ολοκληρωμένης ανάπτυξης.
Επιπλέον, όμως, υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που ταιριάζουν σε μια Περιφέρεια, όπως είναι η ιστορική παράδοση και συνέχεια, ο πολιτισμός, η αίσθηση της κοινής ταυτότητας που παραμένει ισχυρή στους κατοίκους της.

Όλα αυτά συνηγορούν και μεταφράζονται και σε διοικητικούς θεσμούς, ώστε να λειτουργήσει η Πελοπόννησος σαν ενιαίο κοινωνικό και πολιτικό σύνολο και αναγκαία η  δημιουργίας μιας ενιαίας και αδιαίρετης Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Και οι Δήμοι

Για τον νομό μας, την Ηλεία υπάρχουν και άλλα θέματα που αφορούν την  χωροταξική αναθεώρηση του «Καλλικράτη» στους Δήμους , που ζητούν συζήτηση, και λήψη αποφάσεων και κυρίως αφορούν τις ορεινές περιοχές Ηλείας και  Ολυμπίας, αλλά και πεδινές κυρίως στον Κάμπο της Ηλείας.

Απαιτείται συζήτηση για θέματα που αφορούν προτάσεις για ορεινούς Δήμους τόσο στην Επαρχία Ηλείας όσο και στην Επαρχία Ολυμπίας.

 Οι  ορεινές περιοχές των πρώην Δήμων (Καποδιστριακών), Φιγαλείας και Ανδρίτσαινας στη Επαρχία Ολυμπίας, Λαμπείας, Λασιώνος και Φολόης (με  πληθυσμό 7.500 κατοίκων) στην Επαρχία Ηλείας ζητούν λύσεις και εξηγήσεις.
Όπως απαντήσεις ζητούν οι κοινότητες του πρώην δήμου Βουπρασίας ( με  πληθυσμό άνω των 8.000 κατοίκων) που μπορούν και πρέπει να έχουν αυτόνομο Δήμο.

Για τα θέματα τόσο της Περιφέρειας (Π.Δ.Ε.  και Πελοποννήσου) όσων και των Δήμων απαιτείται να ανοίξει η συζήτηση, τώρα που υπάρχει, χρόνος (είμαστε στη μέση της θητείας  των δημοτικών και  περιφερειακών αρχών-δυόμιση χρόνια ) και επαρκής εμπειρία ( είμαστε στον έβδομο  χρόνο λειτουργίας του «Καλλικράτη».

Τα προβλήματα είναι υπαρκτά από το χωροταξικό του «Καλλικράτη» και αναγκαίά η επίλυση τους.

Συμπλήρωμα:

Προσθέτω στο άρθρο μου την πολύς σωστή παρατήρηση του φίλου Χρήστου Αντωνόπουλου από το Βαρθολομιό (στο blog μου «Οδυσσέας Μαρίνος Λάμπρος») που αναφέρει:   


«Να  συμπληρώσω επικεντρώνοντας στην περίπτωση του Δ. Πηνειού: μιά συνοριακή γεωγραφική ζώνη σκοπιμότητας κατά μήκος του ποταμού Πηνειού που χωρίζει την πεδινή Ηλεία " στα δύο" και την πρόοδο του τόπου να έχει πουληθεί στα Βουλευτικά γραφεία.


Η χερσόνησος των Χελωνάτων - για να συνεννοούμεθα- μιά πολιτισμική, λαογραφική και οικονομική οντότητα θυσιάζεται στο βωμό των σκοπιμοτήτων σκακιέρας του Ηλειακού πολιτικού κατεστημένου με πρακτικές μπακαλίστικης πολιτικής.» /03.03.2017

3 σχόλια:

  1. να συμπληρώσω επικεντρώνοντας στην περίπτωση του Δ. Πηνειού: μιά συνοριακή γεωγραφική ζώνη σκοπιμότητας κατά μήκος του ποταμού Πηνειού που χωρίζει την πεδινή Ηλεία " στα δύο" και την πρόοδο του τόπου να έχει πουληθεί στα Βουλευτικά γραφεία.
    Η χερσόνησος των Χελωνάτων - για να συνεννοούμεθα- μιά πολιτισμική, λαογραφική και ιοκονομική οντότητα θυσιάζεται στο βωμό των σκοπιμοτήτων σκακιέρας του Ηλειακού πολιτικού κατεστημένου με πρακτικές μπακαλίστικης πολιτικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ Χρήστο και το σχόλιο σου για το οποίο σε ευχαριστώ το προσθέτω ως συμπληρωμα στο άρθρο μου.

      Διαγραφή
  2. Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΟΔΗΓΗΣΕ , ΣΥΝΤΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΑΣΜΟ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΜΑΣ :

    ΑπάντησηΔιαγραφή