Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

Γιατί ο ωραίος τόπος μας ανήκει στους όμορφους (στην ψυχή) ανθρώπους...

Γιατί ο ωραίος τόπος μας, ανήκει στους όμορφους (στην ψυχή) ανθρώπους....



Είναι ώρες, μέρες που «σε παίρνει  από κάτω»,

κάτι
οι ασχημόμερες  που ζούμε με τις οικονομικές δυσκολίες, την ανεργία την φτώχεια,
κάτι
οι απώλειες αγαπητών,  κοντινών και νέων ανθρώπων,
κάτι
 οι συνεχόμενες  απογοητεύσεις και τα πολλαπλά αδιέξοδα, τα δικά μας, των κοντινών μας ανθρώπων, της κοινωνίας,
κάτι
η ομιχλώδης στεναχώρια και λύπη που τυλίγει τα πάντα, τους γύρω, τα σπίτια,
κάτι
η απουσία ενός φωτεινού μονοπατιού για καλύτερες αυριανές μέρες,

και αυτό «το κάτω» σου κόβει την ανάσα, τα πόδια αλλά και την σκέψη, σε οδηγεί σε μια αδυναμία, σε ένα πάγωμα, σώματος μυαλού και διάθεσης.

Κοιτάς πιο πάνω και

βλέπεις
τους ελπιδοφόρους/προσκυνημένους να χαίρονται τα προνόμια της μετάλλαξης τους και να σε κοροϊδεύουν λέγοντας ότι μας καταστρέφουν επειδή μας συμπονούν ή ότι συμπονώντας μας ,μας καταστρέφουν επειδή είναι αναγκαίο,
βλέπεις
 τους προηγούμενους να θέλουν να γίνουν και πάλι επόμενοι για να κάνουν ότι έκαναν αυτοί αλλά και οι ενδιάμεσοι και ένα και δυο και τρία μνημεία/μνημόνια αλλά και ένα ακόμα τέταρτο,
βλέπεις
τα πετρώδη μυαλά, του μίσους και του φασισμού - που γίνονται αποδεκτά από κάποιους  - να εμφανίζονται ως  λύση  και ως τιμωροί ( και μάλιστα πολλοί  τους επιλέγουν ως τέτοιους )-, αυτοί που  όπου υπάρχουν δρουν και κυριαρχούν,  όλεθρο σκορπούν,
βλέπεις
σχεδόν παντού  υποταγμένους στο νεοαποικιακό  χρηματοπιστωτικό σύστημα και στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό,
βλέπεις
συστήματα που δεν αντιδρούν στις νέες επιβουλές  κατά της πατρίδας
βλέπεις 
και τους αντιτιθέμενους στα σκοτάδια και την φρίκη του σήμερα να έχουν ξεχωριστές πορείες με τη δικαιολογία της διαφορετικής αντίληψης για το μακρινό μεθαύριο και κλείνοντας τα μάτια στο αναγκαίο σήμερα και αύριο,

και το κοίταγμα αυτό
σου «ανοίγει» τα μάτια, αλλά στρέφει το κεφάλι σου αλλού από αποστροφή.

Γνωρίζεις  τον τόπο σου και  τους διαχειριστές -πολιτικών κλπ- των θεμάτων του τόπου σου και

ξέρεις
πως  ο τόπος μας η Ηλεία, οι πόλεις μας ρημάζει, μαραίνεται, σκοτινιάζει,  οπισθοδρομεί, πνίγεται από τους ποταμούς της ανικανότητας, από το σμήνος των ασήμαντων και ολίγων, έργα μηδέν, δηλώσεις, φωτογραφήσεις, υποσχέσεις ατελείωτες, ποταμοί γελοιότητας, κοκορακισμοί ..
ξέρεις
πως δεν υπάρχει κανένα  σχέδιο από αυτούς ανάταξης  και ανάπτυξης του τόπου μας, της οικονομίας της και της ζωής των πολιτών της,
ξέρεις
 πως τον τόπο μας τον λυμαίνονται μια κάστα αρπαχτικών (εκδοτών, εργολάβων, μεγαλοεπιχειρηματιών, κεκατζίδων, προέδρων, πολιτικών και τεράτων της μυθολογίας ..)
ξέρεις
πως η πλειοψηφία τους – των ντόπιων πολιτικών- είναι μετριότητες, χωρίς γνώσεις, ικανότητες, κουλτούρα και ανθρωπισμό, δεν αγαπούν το τόπο και την πρόοδο, με βασικό προσόν τους για την ανέλιξη τους, την προώθησή τους από κομματικούς σχηματισμούς και οικονομικοεκδοτικά συμφέροντα ή κατά το λαϊκότερο «έρποντας και γλείφοντας», στόχος το βόλεμα, η καρέκλα και τα οικονομικά οφέλη…,
 ξέρεις
πως και οι επόμενοι της επετηρίδας,  οι επόμενοι «νέοι» πολιτικοί παράγοντες,  από την ίδια παρτίδα είναι,  υλικά από ανακύκλωση, αυτής της συνομοταξίας  που έχει καταστρέψει τον τόπο,
ξέρεις
πως ο σχεδιασμός πολιτικής εξέλιξης μέχρι την εξουσιαστική καρέκλα  είναι γνωστός, δηλαδή επιλογή πολιτικού φορέα που πουλάει, εκφορά άποψης  του συρμού με λόγια εύκολα διανθισμένα με εθνικισμό και ρατσισμό , συμφωνίες με εκδότες, εκκλησία, επιχειρηματίες,  δήθεν σοβαρές  προτάσεις και "ευγένεια", κινητικότητα και πολλές φωτογραφίες και  έτοιμοι για τις επόμενες εκλογές βουλευτικές και Δημοτικές ή Περιφερειακές,

και ξέροντας
όλα αυτά σε πιάνει  σε πιάνει μια αποστροφή, ένας αναχωρητισμός και μια βρισιά στο στόμα,

Παρακολουθείς  και παρατηρείς  δίπλα σου και

διαπιστώνεις
μια απόλυτη αδράνεια, ένα « δεν βαριέσαι», « δε βγαίνει τίποτα», « όλοι πουλημένοι είναι», « κοίτα την δουλείας σου»,  «ασχολήσου με κάτι άλλο, όχι με την πολιτική», δηλαδή αδιαφορία και υποταγή που μόνο αυτούς που μας καταστρέφουν εξυπηρετεί,

διαπιστώνεις 
ένα ογκώδη αναχωρητισμό της στρατιάς των απογοητευμένων, της επιλογής της αποχής από τους αγώνες και την ψήφο, που στερεί από πνοές τον άνεμο που θα ανοίξει περάσματα,
διαπιστώνεις 
άσκεπτα/άσκεπα μυαλά και επιλογές  να οδηγούνται στον φασισμό για να ..τιμωρήσουν την εξουσία, ενώ τελικά θα τιμωρήσουν τον άνθρωπο,
διαπιστώνεις
παλιούς αγωνιστές να ξεπουλούν και να ξεπουλιόνται και μάλιστα να υποστηρίζουν  την επιλογή τους, ως μόνη επιλογή (δυστυχώς),
διαπιστώνεις 
πολλούς να επιλέγουν το παλιό  και δοκιμασμένο με τις εναλλαγές του  επί  40 χρόνια  ως νέο, τους ίδιους ανθρώπους και τα ίδια επώνυμα,
διαπιστώνεις 
τις μοναχικές πορείες που νομίζουν πως κάνουν επανάσταση ή τους ασύνδετους  δρόμους αυτών που ομνύουν  στη ενότητα

και από τις διαπιστώσεις αντιλαμβάνεσαι κλειστούς τους δρόμους και τις προοπτικές…
και δεν είναι μόνο αυτό(ά), αλλά και οι απειλές, οι δελεασμοί (απόπειρες εξαγοράς… τόσο ελάχιστοι είναι, μετρούν τους άλλους με τα ζύγια τους ..), ο αποκλεισμός, η αποφυγή του «αιρετικού», η ανόητη ειρωνεία, η σπίλωση, όπλα τα όλα των γελοίων, των ανθρωπάριων, των κενών, των μηδενικών… αυτών που δεν τολμούν, δεν αντέχουν το διάλογο…. τα ζούδια


Και έτσι όπως είσαι,

όπως  είναι τα πάνω, τα κάτω και τα δίπλα σου,
το «πράγμα» χειροτερεύει και
σε σπρώχνει σε ατομικές λύσεις και δρόμους, σε υποκατάστατα κοινωνικής προσπάθειας, σε ελιτισμούς, σε φαινομενικά ευτυχισμένα προσωπικά περιβάλλοντα.

Εκεί παρεμβαίνει η σκέψη, η πείρα, η συνείδηση, η παιδεία και ως φρένο σου υπενθυμίζουν ότι η αλυσίδα  των μηδενικών που σε περιβάλουν (πολιτικών, οικονομικών, καταστάσεων) δεν πρέπει να σε κάνουν τμήμα(ένα ακόμα μηδενικό) και κτήμα τους(μέρος της αλυσίδας) και τελικά εκείνο που πρέπει,  είναι να σπάσεις αυτή την αλυσίδα των τίποτα και των τιποτένιων

Και ένα πρώτο βήμα είναι να μην γίνεις αυτό που κατηγορούσες και καταδίκαζες .

Να παραμείνεις Άνθρωπος, Ελεύθερος και αγωνιστής της Ζωής.  
Να συνεχίζεις παρ’ όλες τις αντιξοότητες
Να μην τους περάσει !

Γιατί ο ωραίος τόπος μας ανήκει στους όμορφους (στην ψυχή) ανθρώπους.

Γιατί ο πλούσιος τόπος μας  μπορεί να προσφέρει  σε όλους μια ζωή με εργασία, χαρά, χρώμα, μουσική, χορό, αλληλεγγύη, ζωντάνια, ΖΩΗ !


1 σχόλιο:

  1. ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ , ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΒΓΑΛΕΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΣ ΣΑΣ,,, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΗ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΩ ΠΟΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ,,,,,,,,,,,,,,,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή