Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017

Αυγουστιάτικα νοητικά παιγνιδίσματα

Αυγουστιάτικα νοητικά παιγνιδίσματα



 Μοιάζουν οι εποχές, οι αιώνες, οι στιγμές…
Απληστία, αρχομανία, αλλά και: αναποφασιστικότητα, μοιρολατρία, λύπη, θλίψη, ολιγάρκεια σε πάθη και πόθους, καταφρόνηση και κυρίως έντονη τάση για υποταγή εμπρός σε κάθε πραγματικότητα, οπισθοχώρηση  μπρος στις δυσκολίες, συμβιβασμοί με δικαιολογία τον ρεαλισμό  

 Λέξεις κενές, έως απωθητικές: αγάπη, ειρήνη, δημοκρατία. Ελευθερία ανεμόεσσα. Αξιοπρέπεια, αντιστοίχιση λόγων και πράξεων.
Οι των κορυφών τους εξυπηρετεί, αλλά οι κάτω αυτών(των κορυφών ), των πεδιάδων, ποίο  το «συμφέρον»

Οι άνθρωποι είμαστε, απλώς- παύουμε να γινόμαστε- αρνούμαστε να υπερασπιστούμε αυτό το είναι εντούτοις. Φουντώνει και θεριεύει η δεκτικότητά μας σε άνωθεν καθοδήγηση, σε καθεστώτα μάλιστα «δημοκρατικά».
Υπακούμε εύκολα, υποτασσόμαστε ευκολότερα- αγελαία πλην νοήμονα, παρακαλώ, όντα!

Ορθοφροσύνη τέλος, αλλά και: αλαλαγμοί χαράς, χοροί σωμάτων, αρμονία, κάλλος, γούστο· όλα τελειώνουν και άντε να βρεις μηχανισμούς επανεκκίνησής τους, αλλά και καιρό.
Καιρό!

 Τι καιροί ! Πού βολοδέρνει το πνεύμα ;
 Εδώ, γύρω μας, μέσα μας είναι αλλά δεν του δίνουμε σημασία.
Άλλα είναι που μας απασχολούν, μας ταλανίζουν· πώς θα κάνουμε το πνεύμα ύλη π.χ. ώστε σαν κτήνη να κορεστούμε.

Ποιος δίνει μπιρ παρά για τον κόσμο των ιδεών ;
Για το σώμα των ιδεών, εννοείται, τη φωτιά τους.
Τι σημαίνει αρετή ;
Τι ηθική ;
Τι γούστο ;
Τι αξιοπρέπεια ;
Αντίσταση ;
Αλληλεγγύη ;

Καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια. Θα ψαχνόμαστε, καθώς φαίνεται σύντομα, όλοι οι εστέτ, οι σνομπ, οι ιδεολόγοι της κακιάς ώρας, αλλά η κοινωνία θα τους έχει γυρίσει την πλάτη. Αμήν.

Αλλά πού θα στρέψει τη ματιά της η κοινωνία (μας) ;
Ελα, ντε.
Στην Ιστορία μήπως, στους μύθους, παλιούς και νεωτεριστικούς ;
Μήπως στην -επιτέλους- Δημοκρατία ;
Στις υψηλές και εξέχουσες συγκινήσεις ;
Στα χαώδη ένστικτα ;
Στους  κουστουμαρισμένους που με τις  γραβάτες που δεν φορούν έπνιξαν όνειρα, ελπίδες, αριστεροσύνη και που μιλούν για αυτούς οι καρέκλες ;
 Στο Παλιό που έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο ?  
Σύγχυση.
Αδιέξοδα .

Όσο και να μοιάζουν οι εποχές και οι αιώνες, έχουν τις διαφορές τους.
 Στον τρόπο, τη μεγαλοθυμία, το ήθος, το λεξιλόγιο, τη λεπτότητα…

Ο βαθμός του φόβου μπροστά στην ελευθερία παραμένει υψηλός, κοντά στο άριστα.
Παρεμβαίνουν όθεν οι επιτήδειοι, του γνωστού.
Η απορία πώς οι λίγοι κυβερνάνε τους πολλούς παραμένει απορία παρά τις πολλές ερμηνείες που έδωσαν μεγάλες πνευματικές μορφές του παρελθόντος (αλλά και του παρόντος και σίγουρα του μέλλοντος).

Σχισμές ελευθερίας μόνο υπάρχουν στο ιστορικό γκρίζο της εξουσίας, ή στιγμές.

Στο φως εκείνων των σχισμών να τρυπώναμε, στην εκρηκτικότητα των στιγμών.
Αυτό κάνουμε εδώ που τα λέμε, αλλά πόσο άκομψα, πόσο αγελαία, πόσο ανερμάτιστα, πόσο χλευαστικά απέναντι στη μικρή μας δυνατότητα, πόσο ανίερα απέναντι στο πεπερασμένον του βίου.

Αγοραίοι, μοχθηροί, αρπαχτικά αλλά και (ενίοτε): μεγαλόθυμοι, επιεικείς, συντροφικοί, αλτρουιστές.
 Εντάξει, δεν βγάζουμε άκρη.
Αλλά «και τι τη θες την άκρη;» έλεγε παλιά καλός φίλος.

Αυγουστιάτικα νοητικά παιγνιδίσματα.
Δεν είναι κι άσχημα αν και δεν οδηγούν πουθενά… η ομήγυρις να 'ναι καλά.
Και είναι, μην τη ματιάσουμε.

Κάπως έτσι ήμασταν πριν από την κρίση· ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει και μετά κρίση εποχή και δεν είναι αστείο ή ευφυολογημάτιον, κάτι περισσότερο γνωρίζουν οι πολιτικοί, οι επιτήδειοι που λέγαμε (αλλά αντιπρόσωποί μας, μην ξεχνιόμαστε).

Ας πούμε τέλος στη δικτατορία της ευημερίας είτε του πριν είτε του μετά, ακόμη και του ουδέποτε. Χάρμα!

Έτσι κι αλλιώς χάθηκε η υγιής εσωτερική, ομαλή και αρμονική χαρά που συγκροτεί τη δύναμη για συμπάθεια και το αμοιβαίον της ανεκτικότητας.
Δέσμιοι της ολιγοσύνης, όχι του φωτός!

Ας υποκλιθούμε ξανά στον Αύγουστο, γιατί όχι;
Προσοχή στη μέση (μας)!
 Φεύγει το καλοκαίρι -πολύ καλά!- κι ούτε που το συναντήσαμε παρά τους θορύβους του και την ξετσιπωσιά του.
«Γράψε μας, αγαπητέ, αν ξέρεις, θα δούμε βελτίωση της ζωής, αν θα ξεφύγουμε από το λάκκο των μνημονίων ; Θα αλλάξει τούτη η κώ..κατάσταση στην Ηλεία; Και άσε τα φιλοσοφήματα για τις εποχές και τον Αύγουστο. Μας υποχρέωσες»!
Καλώς.
Μετά της Παναγίας θα τα πούμε…

Να πάρουμε, όμως, πρώτα μια ανάσα.
Να προλάβουμε κάτι από τo υπολείμματα και το υπόλοιπο του Αυγούστου, με τα φρούτα και τα ζαρζαβατικά, καμιά βουτιά στην θάλασσα, κάνα ξενύχτι, με μεζέδες, κάποιες μουσικές και μερικά τσιμπούσια και κάποιες βόλτες με θέα.

Καλό βόλι.
Να μας βρει στο κούτελο, να ησυχάσουμε!;


1 σχόλιο:

  1. ΣΥΜΦΩΝΟ ,,,,,,,,,,,, ΜΕ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΕΣ ΦΡΑΣΗΣ , ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΣΤΟ ΚΟΥΤΕΛΟ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή