46 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, τι να θυμηθείς, ποιους να θυμηθείς, μα και πώς να ξεχάσεις…για να συνεχίσουμε... Στην μνήμη του Βασίλη Φάμελου και αυτών που έφυγαν

46 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, τι να θυμηθείς, ποιους να θυμηθείς, μα και πώς να ξεχάσεις…για να συνεχίσουμε...

Στην μνήμη του Βασίλη Φάμελου και αυτών που έφυγαν

Για να τιμηθούν αυτοί που αξίζουν

Μέρα που είναι σήμερα που δολοφονήθηκε ο Βασίλης,  μέρες που πεθάναν πολλοί, φίλοι και σύντροφοί που έφυγαν, αγώνες που δοθήκαν, συνθήματα επίκαιρα και ανολοκλήρωτα.

Χούντα και στην Ηλεία εκτός από τους εξόριστους (Γιούρα, Λέρος),  οι περισσότεροι βολεύονται, δεν μιλούν είναι φιλήσυχοι και κοιτάνε την …δουλειά τους … απαγόρευση σχεδόν των πάντων με ανακοινώσεις των  πάντα και κατέληγαν «Καπένης Αλκιβιάδης, ταγματάρχης πεζικού»

Οι τοπικές εφημερίδες εξυμνούν την χούντα(και κάποιοι που δεν ντρέπονται μιλούν ότι είναι και αντιστασιακοί…), κάποιοι επιχειρηματίες, εκπαιδευτικοί …(μετέπειτα σοσιαλιστές..)  συμμετέχουν  με άρματα στις παρελάσεις της χούντας, διορισμένες θέσεις σε Επιμελητήρια, στην «Συμβουλευτική Επιτροπή» ( η διορισμένη βουλή της χούντας), πολλοί νέοι στους «Άλκιμους» (οργάνωση νεολαίας της χούντας) του  Κ. Πλεύρη, πανηγύρια στις πλατείες προσφορά της χούντας, χαφιεδισμός, λόγοι πανηγυρικοί στις επετείους , το πουλί της χούντας ..

Αλλά υπάρχουν και  κάποιοι που αντιστέκονται,  διώκονται, βασανίζονται, εξορίζονται  ο Σάκης Καράγιωργας, ο Κώστας Τ.,  ο Μάκης Π., ο Μάκης Μπαλ., ο Κώστας Κ., ο Γιώργης Τσ., από τον ο Μπάμπης Αλεξανδρόπουλος και τα αδέλφια του, ο Νικ. Δημητρακόπουλος, α ο Γιώργος Τσικληρόπουλος, ο Μπαμπίκος ο Φωτιάδης, ο Γιώργος  Τσίτσος,  ο Κώστας  και ο Θόδωρος Τζιαντζής, από Αμαλιάδα ο Φώτης Φλεβοτόμος, ο Ν. Φαρμάκης, ο Νότης Τεφάνης, ο Πετράν Παρασκευόπουλος, ο  Θανάσης Λουκόπουλος, ο Πάνος Καρατούσης από τα Σαβάλια, οι αδελφοί Μιχαλοπουλαίοι από το Αρβανίτη, ο Κλάδης από την Γαστούνη, ο Νικος Μπίθας από την Καλλιθέα  (και άλλοι που συγνώμη δεν

χωρούν στις γραμμές αυτές τόσα ονόματα)   αρκετοί…αλλά λίγοι…

Κάποιες σκόρπιες προσπάθειες αντίστασης, ο Σύλλογος  Ηλείων Σπουδαστών,  ο Πάνος Π., ο Χρήστος Κ.,ο Πάνος Β., ο Σπύρος  Λ., ο Γιάννης Μ., ο Μάκης Μ., ο Νίκος Κ., ο Μάκης Π.,ο Δημήτρης Δεσ., ο Γιώργης Πικ.,  κάποιες εφημερίδες ( ο «Οδηγητής», ο «Θούριος»  ), για ενημέρωση, ένα γλέντι στο Κατάκολο (στου Μπλάκμαν ) με τους περισσότερους να καταλήγουν στην Ασφάλεια του Πανουσάκη (τι απίθανα κακός «άνθρωπος»), κάποιες συλλήψεις με ξύλο με τον βούρδουλα, ένας ποδοσφαιρικός αγώνας στην Αμαλιάδα που κατέληξε σε αντιχουντική διαδήλωση, ραδιόφωνο (BBC, DeutscheWelle, Γαλλική και Βαυαρική Ραδιοφωνία, Ράδιο Μόσχα και Φωνή της Αλήθειας ), κάποια τραγούδια του Μίκη, κάποια συνθήματα στους τοίχους, μερικές προκηρύξεις, ένας πολύγραφος(…), η ΚΝΕ, ο «Ρήγας», το   ΠΑΚ, παρανομία…

Μέρες του ΄73

Νόθο Δημοψήφισμα, Σχέδιο φιλελευθεροποίησης της χούντα με τον Μαρκεζίνη. Σχεδόν όλοι αρνήθηκαν εκτός από κάποιους (….)

Πολυτεχνείο, Νοέμβρης 1973.

Εξέγερση ξεσηκωμός

Μέσα πολλοί σύντροφοι και φίλοι, συμπατριώτες, στην Συντονιστική Επιτροπή της Κατάληψης του Πολυτεχνείου, η Αγγελική Ξύδη, ο Γιάννης Γρηγορόπουλος, ο ΓιάννηςΚοροβέσης (ο Κούρος), από έξω ο Κώστας Τζιαντζής (Γραμματέας της ΚΝΕ ), ο Τάκης, Μήτσος, ο Σάκης, πολλοί ήταν (…)

16 Νοέμβρη  του  ΄73, μετά την Αθήνα…  δυό νέοι  γράφουν συνθήματα στον Πύργο με μαύρη λαδομπογιά, στην Νομαρχία, στο Δεσποτικό, σε τοίχους, στην Πλατεία στο ξόανο/μνημείο της χούντας με τις ασπίδες, «Κάτω η χούντα» « Ψωμί Παιδεία Ελευθερία», κυνηγητό από τους ασφαλίτες..

Και μάθαμε ότι ...

«Νεκρός ο Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα.

Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως.

Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.»

Κηδεύτηκε την Κυριακή 18-11-1973 στον Καταράχι 

Και όπως είπε ο Λάμπης ο Αλεξανδρόπουλος:

«Εκείνο το διάστημα είχα επιστρέψει στον Πύργο. Μάθαμε τα γεγονότα.  Όπως μετά από λίγο μάθαμε για το θάνατο του Βασίλη Φάμελου. Πήγα στο σπίτι του που ήταν κάτω από το Επαρχείο. Σε όλα τα στενά υπήρχαν χωροφύλακες. Ήρθε ο νεκρός.  Όλα τα έσκιαζε ο φόβος. Πήραμε το παλικάρι στον ώμο και τον πήγαμε στο Καταράχι. Η νεκρώσιμος ακολουθία έγινε στα σύντομα. Θυμάμαι τον παπά που έτρεμε. Ενταφιάσαμε το νεκρό μας και φύγαμε…».

Και μάθαμε τα γεγονότα.

Και το τανκς γκρέμισε

Νεκροί συλλήψεις…

Και οι τοπικές εφημερίδες μιλιά, εξυμνούν την χούντα, κάποιοι συμμετέχουν  με άρματα στις παρελάσεις της χούντας, διορισμένες θέσεις, πανηγύρια στις πλατείες προσφορά της χούντας, χαφιεδισμός, λόγοι πανηγυρικοί, το πουλί της χούντας ..

Και έμειναν τα συνθήματα "Απόψε πεθαίνει ο φασισμός", "Εργάτες, αγρότες και φοιτητές", "Έξω οι Αμερικάνοι",  "Λαέ πεινάς, γιατί δεν πολεμάς" και "Κάτω η Εξουσία", "Κάτω η Χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος", "Λαέ λαέ, ή τώρα ή ποτέ", "Οι φοιτητές δεν βολεύονται, βουλεύονται", "Ψωμί, παιδεία, ελευθερία" που βροντοφωνάχτηκαν, γράφτηκαν στους τοίχους κι έμειναν στην Ιστορία.

Και παραμένουν… (όχι για όλους..)

..και η πρώτη εκδήλωση/συγκέντρωση για το Πολυτεχνείο στον Πύργο στις 17 Νοέμβρη του 1975 στον κινηματογράφο «ΡΕΞ» ομιλητές τρείς  (ο Μ.Λ από την ΚΝΕ/ΚΚΕ , ο Φ.Κ. από την Νεολαία ΠΑΣΟΚ και Γ.Α. από τον «Ρήγα Φεραίο» μετά μια πορεία…

…και τα επόμενα έγινε επέτειος και μπήκε στην κορνίζα…  

Αυτοί που συμμετείχαν  στην εξέγερση του Πολυτεχνείου 

εξ Ηλείας.

(Via Παύλος Αθανασόπουλος )

Υστερόγραφο:

Τα ονόματα που αναφέρω έχουν σχέση μόνο  με τον τόπο μας  την Ηλεία και ας με συγχωρέσουν αυτοί που τους ξέχασα.

Τα ονόματα με τα μικρά που αναφέρω, είναι γιατί ξέρω πως δεν θέλουν και για ορισμένους δεν τους πρέπει (ξέρουν αυτοί).