Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019


…μια αέναη φυγή της Ελπίδας προς το Μέλλον…(Καλή Χρονιά να είναι το 2020, Χρόνια πολλά με Υγεία, Ευτυχία και Αγώνες για ένα Καλύτερο Αύριο !)

…κάνοντας πάντα, και πάντα, σαν να είναι αρχή, σαν να είναι η πρώτη φορά, σαν ο κόσμος να ξαναγίνεται καινούργιος και απαιτητικός κι η νεότητά μας να  ξαναγεννιέται…. 
Αν το 2019 φεύγει με ένα Αχ !, με ένα λυγμό ή χαμόγελο δεν ξέρω αν το 2020 θα έρθει με ένα Ωχ ! ή με ένα γέλιο και αν πόνος ή η χαρά μας συντροφεύσει… μέχρι το 2021..
Εκείνο που ξέρω ότι δεν μπορούμε να μένουμε ακίνητοι… εκείνο που πιστεύω είναι, πως όσο κι αν κάνουμε ευχές κι όσο κι αν προσηλώνουμε το βλέμμα μας στο μέλλον, τα επιθυμούμενα δεν θα γίνουν πραγματικότητα επειδή στέλνουμε σ’ αυτά όλη μας την ενέργεια.

Κι επειδή δεν πιστεύω στις ανοησίες πως άμα επιθυμείς κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις, κάτι άλλο πρέπει να αποπειραθούμε, ώστε οι ελπίδες και τα όνειρα (τα προσωπικά και τα κοινωνικά) να γίνει η Ζωή (μας)
Κάνοντας πάντα, και πάντα, σαν να είναι αρχή, σαν να είναι η πρώτη φορά, σαν ο κόσμος να ξαναγίνεται καινούργιος και απαιτητικός κι η νεότητά μας να  ξαναγεννιέται.

Γιατί… όσα δε ζήσαμε αυτά μας ανήκουν...
«Αηδίες -ο χρόνος έγινε για να κυλάει,
οι έρωτες για να τελειώνουν,
η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο
κι εγώ για να διασχίζω το Απειρο με το μεγάλο διασκελισμό
ενός μαθηματικού υπολογισμού,
μονάχα όποιος τα διψάει όλα
μπορεί να με προφτάσει,
ό,τι ζήσαμε χάνεται,
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
και μόνο καμιά φορά,
τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη,
όσα δε ζήσαμε
αυτά μας ανήκουν..
Τάσου Λειβαδίτη, «25η ραψωδία της Οδύσσειας»


Όπως και το 2019 η αμείλικτη πραγματικότητα πέραν από ψευδαισθήσεις, ευσεβοποθισμούς και ωραιοποιήσεις θα εξακολουθήσει να μας συνοδεύει και στο μέλλον στο νέο έτος το  2020.
..όσο μεγαλώνουμε πρέπει να ανοίγει το μυαλό μας και το στόμα μας, να κατακτάμε την ευγένεια, να λέμε και να γράφουμε λέξεις  της ζωής και να δρούμε...

Να αναζητάμε  την ευλυγισία και το θερμό επιχείρημα μιας φλόγας και να είμαστε του κερί που τροφοδοτεί την Φλόγα (των Αγώνων, των Αλλαγών, των Ερώτων, των Ανατροπών !)


Το 2019, μια χρονιά πλήρης  γεγονότων και προκλήσεων, διαψεύσεων και ακύρωσης προσδοκιών.

Το 2020, μεταβατική συνέχεια ελέω μνημονίων( που συνεχίζουν…), της εκτεταμένης φτώχειας, ανεργίας, λιτότητας, μετανάστευσης, μειώσεων, φόρων, αυξήσεων, υπανάπτυξης και οικονομικής άμπωτης, αδιεξόδων, φόβου και αδιεξόδων αλλά και των ακροδεξιών τεράτων.
Τα πράγματα ζορίζουν κι άλλο, νέοι κίνδυνοι προστίθενται στους παλιούς, για τον καθένα μας, για τα παιδιά μας, για την κοινωνία για την πατρίδα μας.

Το 2019 για την Ηλεία, ακριβώς όπως και 2018, το 2017, το 2016, το 2015 , το 2014, το ..., συνεχής οπισθοδρόμηση με επιταχυνόμενο ρυθμό, έργα υποδομής μηδενικά, οι υποσχέσεις και ή υποκρισία του ηλειακού πολιτικού συστήματος εν αφθονία και η Ηλεία παρίας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και της Χώρας και  να προσομοιάζει με τα πολιτικά μούτρα των αρχόντων απελθόντων και παρόντων…
Το 2020  έρχεται και θα ζήσουμε ένα déjà vu /ήδη ειδωμένο,  από τους «σωτήρες»  αυτούς που κατέστρεψαν τον τόπο μασκαρισμένους νέους και μασκαράδες παλιούς(σε άλλους ρόλους και με άλλα προσωπεία..) με όλα του της Ηλείας…όπως κάθε πέρυσι..(χωρίς Αυτοκινητόδρομο, Αεροδρόμιο, Σιδηρόδρομο, οι ανώτατες σχολές εν κινδύνω, με συνεχή οπισθοδρόμηση….)

Η υποταγή, η ανικανότητα και η υποκρισία καθώς και οι νεοφιλελευθερισμός  των καθεστωτικών πολιτικών και κομμάτων (που σημαίνει συνέχιση της καταστροφής μας ) συμπορεύεται με την οργή, αγανάκτηση και την προεκρηξιακή (?) αναμονή της πλειοψηφίας των Ελλήνων.


Εύχομαι το  2020 να μας φέρει υγεία, ευημερία, αγάπη ευτυχία, στη ζωή μας νέα ελπίδα και νέες προσδοκίες.

Εύχομαι το 2020 για την Ηλεία να είναι αφετηρία κατανόησης από τους Ηλείους της ανικανότητος και της υποκρισίας του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος του νομού μας, τον ιδιοτελή και διαπλεκόμενο ρόλο των τοπικών μέσων ενημέρωσης, και συνολικής ακύρωσής τους όλων τους πολιτικών και διαπλοκής και κινητοποίησης μας για κατακτηθούν αυτά που πρέπουν και χρωστούνται στην Ηλεία

Όσο κι αν χρειαζόμαστε την ζεστασιά της ελπίδας και της πίστης σε κάτι καλύτερο, αυτό δεν θα προκύψει από κάποιο «θαύμα».
Δεν είναι λίγη η αγάπη που κυκλοφορεί μέσα και γύρω μας, μα δυστυχώς δεν φτάνει.

Να αλλάξουμε την οπτική που βλέπουμε τον κόσμο, να αλλάξουμε τον εαυτό μας, να συμβάλλουμε στο να αλλάξει ο κόσμος.
Το χρωστάμε στον εαυτό μας, στα παιδιά μας, στον τόπο μας.

Εύχομαι να απαλλαγούμε επιτέλους από την καταδυνάστευση των μνημονίων και να ανακτήσουμε την αξιοπρέπεια, την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Καλή χρονιά σε όσους δεν παραιτούνται από το όνειρο, την μάχη, τον αγώνα και δεν παραδίδουν τα όπλα.

Ελπίζω, εύχομαι και πιστεύω ότι θα είναι πάρα πολλοί και πολλές που θα ενεργοποιηθούν σε μια νέα δημοκρατική-πατριωτική ενότητα και αντίσταση και ότι το 2020 θα είναι ένας χρόνος αυτοσυνειδησίας και νέας αφετηρίας για τον λαό και τους αγώνες του και φιλολαϊκών και φιλοηλειακών επιλογών ....

Λοιπόν, το 2020 ας γίνουμε αιρετικοί και «παράνομοι», ας ταλαντευτούμε άπειρες φορές για να ξανασταθούμε όρθιοι κι όχι παραμένοντας ακλόνητοι να θαφτούμε κάτω από τα ερείπια των σεισμών. Θέλει πολύ δουλειά και δύσκολη. Θέλει να αντέξουμε την οδύνη των γεννήσεων

Μας περιμένει μια δύσκολη χρονιά.

Καλή χρονιά σε όλους και όλες και με δύναμη, πάθος, ελπίδα να ανταμώσουμε στην κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο!
Και …να απαλλαγούμε από κάθε λογής καλικαντζάρους, πολιτικάντηδες, φασίστες, ρατσιστές και κάθε λογής κουμάσια …

Καλή Χρονιά, Χρόνια πολλά με Υγεία, Ευτυχία και Αγώνες για ένα Καλύτερο Αύριο !

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019

Έφυγαν από τα σπίτια τους και μένουν σε σκηνές στα Λεχαινά λόγω βρώμας !!!!!


Έφυγαν από τα  σπίτια τους και μένουν σε σκηνές στα Λεχαινά λόγω βρώμας !!!!!
Η Περιφέρεια και το κράτος και η Κυβέρνηση να δώσουν άμεσα λύση ! Πριν την Πρωτοχρονιά !


Κάτοικοι των Αγίων Θεοδώρων Λεχαινών, μη αντέχοντας άλλο την απερίγραπτη δυσοσμία στη περιοχή τους, άφησαν τα σπίτια τους και κατασκήνωσαν σε σκηνές στην πλατεία Λεχαινών !!! 

Δεν είναι δυνατόν να ξεσπιτώνεται ένα ολόκληρο χωριό (175 κάτοικοι σύμφωνα  με την απογραφή ) , άνθρωποι να υποφέρουν γιατί έτσι το θέλει μια ρυπογόνα  εταιρεία και ένα Κράτος που δεν προφυλάσσει τους πολίτες του, μια Κυβέρνησή που κωφεύει  και μια Περιφέρεια που αδρανεί...

Το θέμα της ρύπανσης που παρουσιάζει το ρέμα της Βροντούς, και η δυσωδία  που «πνίγει» την ευρύτερη περιοχή των Αγίων Θεοδώρων στα Λεχαινά είναι ανυπόφορη !!!!!!!!!!!

Οι κάτοικοι των Αγίων Θεοδώρων και της ευρύτερης περιοχής των Λεχαινών σύμφωνα με την Έκθεση του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, «βάλλονται από αέρος και ρεμάτων» με ιδιαίτερα επιβλαβή για την υγεία μικρόβια και ρύπους που προέρχονται από εργοστάσια της περιοχής.
Η έκθεση  εκτιμά ότι η περιοχή των Αγίων Θεοδώρων και όχι μόνο μολύνεται και οι κάτοικοι της περιοχής έχουν απόλυτο δίκιο που αντιδρούν αφού εδώ και χρόνια βιώνουν το μαρτύριο της δυσοσμίας και του «μαύρου» νερού που κυλά στο ρέμα.

Η  δυσοσμία που είναι πια ανυπόφορη από τους κατοίκους των Αγίων Θεοδώρων στα Λεχαινά στο νομό Ηλείας αλλά και η πιθανή ρύπανση του επιφανειακού και υπόγειου υδροφόρου , σχετίζεται με τη λειτουργία μονάδας αδρανοποίησης υποπροϊόντων σφαγής και του παρακείμενου σφαγείου που βρίσκονται σε απόσταση 1800 περίπου μέτρων Ανατολικά.

..και όπως αναφέρουν οι ίδιοι στην σελίδα τους ( https://www.facebook.com/agioitheodwroi.lexainwn ) :


«Και αυτά τα Χριστούγεννα ήταν για τους κατοίκους μας απαγορευμένα διότι η κατάσταση συνεχίζει να είναι ανυπόφορη. Βρώμα βρώμα βρώμα...Ούτε κάλαντα ούτε μελομακάρονα ούτε γαλοπούλα για τους κατοίκους μας...Κάποιοι αποφάσισαν ότι τα έθιμα αυτά παύουν οριστικά για τους κατοίκους των Αγίων Θεοδώρων και των γύρω περιοχών...Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο και ο καλός Χριστούλης στους κάτοικους των Αγίων Θεοδώρων να μας δώσει φώτιση να κάνουμε το σωστό για εμάς και τα παιδιά μας για να ζήσουμε κι εμείς επιτέλους σαν άνθρωποι σε ένα υγιές περιβάλλον!»

..και…
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να φτάσεις σε σημείο να σιχαίνεσαι και να απεχθάνεσαι τον τόπο που γεννήθηκες, Τον τόπο που μεγάλωσες, Τον τόπο που συνεχίζεις να ζεις. Ετσι νιώθουμε εμείς οι κάτοικοι των Αγίων Θεοδώρων όταν ακούμε τους συνανθρώπους μας να μας λένε πως μπορείτε και ζείτε εκεί λόγω της ανυπόφορης βρώμας που δημιουργούν οι βιομηχανίες που έχουν έδρα στο χωριό μας. Τον τελευταίο καιρό η βρώμα που διαχέεται στην ατμόσφαιρα είναι περισσότερη και πιο βαριά από ποτέ...Έχουμε σιχαθεί εκτός από τον τόπο μας και τους ίδιους μας τους εαυτούς.. Νιώθουμε ότι είμαστε βρωμιάρηδες χωρίς να φταίμε σε τίποτα...

Νιώθουμε ότι είμαστε η πηγή που καταστρέφει ανελέητα το περιβάλλον μόνο και μόνο αυτοί που το καταστρέφουν ανελέητα επέλεξαν το δικό μας χωριό να στήσουν τις επιχειρήσεις τους...Εμείς όμως δεν είμαστε τέτοιοι άνθρωποι. Το μόνο που θέλουμε είναι να ξανά νιώσουμε άνθρωποι με αξίες και να μπορέσουμε και πάλι να αναπνεύσουμε εμείς και τα παιδιά μας καθαρό αέρα χωρίς να κινδυνεύουμε.
Καλούμε  όλους τους θεσμικούς παράγοντες που κρατάνε τις τύχες μας στα χέρια τους αλλά και τα ΜΜΕ να έρθουν στο χωριό μας να δουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούμε και ειδικά αυτό το διάστημα που όλοι έχουν φορέσει τα γιορτινά τους και έχουν στολίσει τα σπίτια τους ενώ εμείς τέτοιο δικαίωμα δεν το έχουμε





…Το πρόβλημα της ρύπανσης και μόλυνσης του ρέματος της Βροντούς που απορρέει στην περιοχή του Εθνικού πάρκου «Κοτυχίου–Στροφυλιάς», μεταφέρει τα απόβλητα-λύματα του εργοστασίου της «FRAGECO HELLAS EΠΕ» και των παρακείμενων σφαγείων. H κατάσταση μπορεί να χαρακτηρισθεί κάτι παραπάνω από τραγική αφού οι κάτοικοι των Αγίων Θεοδώρων Λεχαινών με την δυσοσμία και το αποπνικτικό νέφος βρίσκονται σε απόγνωση. Αυτό  που ζουν οι κάτοικοι της περιοχής με τη δυσοσμία δεν υποφέρεται και απειλεί την υγεία και τη ζωή τους.

Υπήρξαν κατά το παρελθόν αντιδράσεις και κινητοποιήσεις στην κατεύθυνση οριστικής λύσης του προβλήματος που προσβάλλει την ανθρώπινη υπόσταση, αλλά αυτή τη φορά ο κόμπος έφτασε στο χτένι.

Οι κάτοικοι δεν είναι διατιθέμενοι να ζουν υπό αυτές τις συνθήκες, και δεν μπορούν να ανεχτούν άλλο την ατελείωτη κωλυσιεργία των υπηρεσιών. Είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα για την υγεία και τη ζωή τους….


Απαιτείται να ενεργήσουν οι υπηρεσίες και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Περιφέρειας που μέχρι τώρα δεν έχουν κάνει τίποτα.

Η Περιφέρεια το Κράτος και η Κυβέρνηση ( αν λειτουργού και υπάρχουν…) να δώσουν άμεσα λύση ! Πριν την Πρωτοχρονιά !

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019

…για να είναι η ζωή στο μπόι των ευχών και των ονείρων….…(Χρόνια Πολλά, Καλά και Ευτυχισμένα ..)


…για να είναι η ζωή στο μπόι των ευχών και των ονείρων….…(Χρόνια Πολλά, Καλά και Ευτυχισμένα ..)




Η εποχή που τρέχει είναι σημαντική, αλλά οι άνθρωποί της εκπαιδεύτηκαν στο ασήμαντο και, συνεπώς, στα μεγάλα ερωτήματα που θέτει δεν μπορεί παρά να δίνουν, και δίνουν, ασήμαντες απαντήσεις. Με όλες τις συνέπειες που αυτό έχει.

..και κονταίνουμε τα όνειρα και τις ευχές που έχουν και μια μελαγχολία αυτή του απίθανου και του απραγματοποίητου…

Όμως δεν πρέπει να είναι έτσι ! Σε μέρες άχθους και δυνατοτήτων, οι ευχές ― υγεία, αγάπη, κουράγιο, ευ πράττειν και ευ ζην― προκύπτουν από σπινθήρες παροικονόμησης της γνώσης∙ από ελπίδα-να διψάμε για ουρανό- ∙ από σκευές αντίστασης ∙ από προσδοκίες που να μετρούνται με το μέγεθος της επιθυμίας ….

Γιορτές με πράγματα και καταστάσεις που λείπουν …
… τα  παιδιά να παίζουν στους δρόμους αψηφώντας το κρύο γιατί δεν τα νοιάζει επειδή στο σπίτι τα περιμένουν ζέστη, μια χαρούμενη οικογένεια, αξενίτευτους και όχι άνεργους γονείς και συγγενείς, δώρα στο δέντρο.
… ανθρώπους που χαμογελούν όταν χαρίζουν δώρα ή όταν προσφέρουν κάτι στον εαυτό τους.
…γιορτινά τραγούδια που δεν σε γεμίζουν θλίψη, ούτε δημιουργούν δεύτερες σκέψεις, στενόχωρες σκέψεις, για όσους δεν μπορούν, για όσους πονούν, για όσους αγωνίζονται περισσότερο από όσο θα έπρεπε, από όσο θα επέτρεπε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Έχουμε πια γιορτές, με νέα  φαινόμενα και συνθήκες…
…κρύα σπίτια ελλείψει θέρμανσης, πιο φτωχικό τραπέζι, πάρα πολλούς  άνεργους, επαγγελματίες χωρίς επιχειρήσεις, φόρους πολλούς, λίγα χρήματα, λίγα και φτηνά δώρα.
…σπιτικά χωρίς ηλεκτρικό, με τους πλειστηριασμούς να ζυγώνουν, τις κατασχέσεις των πάντων να ξεσχίζουν.
….πολλούς ξενιτεμένους που λείπουν στους δικούς τους…
…ψεύτικες ευχές από του πολιτικούς, από αυτούς που δεν έχουν νιώσει πως δύσκολο είναι το παιδί σου να κρυώνει, να κοιτά με λαχτάρα τα παιγνίδια στις βιτρίνες (και εσύ να μην μπορείς..).
..πόλεις  που δεν προσφέρουν χαρά στους πολίτες ή την προσφέρουν επί πληρωμή…
…ανθρώπους που δεν βγαίνουν έξω πια από τα σπίτια τους και αν έχουν κάτι το δίνουν στα παιδιά, αυτά να ξεσκάσουν..
…πολλές στεναχώριες και θλίψεις, λίγες χαρές  και η ευτυχία αναζητούμενη…

Έτσι τα τελευταία χρόνια, οι γιορτές προκαλούν στον κόσμο περισσότερη θλίψη απ’ ό,τι παλιότερα.
Δεν έχει να κάνει με εκείνο το ίσως εγωιστικό συναίσθημα δυσθυμίας που νιώθαμε κάποιοι ορισμένες φορές, ότι είναι κουραστικό να πρέπει να είσαι χαρούμενος όταν οι πολλοί είναι χαρούμενοι, να διασκεδάζεις γιατί έτσι επιβάλλει το κλίμα των ημερών, να ξοδεύεις γιατί δεν γίνεται να μην ξοδέψεις, να βγεις γιατί –μα πώς είναι δυνατόν;– δεν δικαιολογείται να μην έχεις τη διάθεση να βγεις.

Τώρα, αυτοί που δεν μπορούν, που ακόμη και αν το επιθυμούν διακαώς –να διασκεδάσουν, να ξοδέψουν, έστω λελογισμένα, να βγουν– δεν τους το επιτρέπουν οι συνθήκες, είναι οι πολλοί.
Ίσως όχι οι περισσότεροι, αλλά πολλοί.

Το βλέπεις, το καταλαβαίνεις όταν περπατάς στους δρόμους της πόλης.
Ακόμη κι αυτοί που κρατούν ψώνια, που ήπιαν ένα ποτό παραπάνω στην έξοδό τους, δαπάνησαν –ή δαπανήθηκαν– κατά τι περισσότερο από το επιτρεπτό δηλαδή, συχνά κρύβουν μια ενοχή στο βλέμμα. «Ξόδεψα – ή ξοδεύτηκα», σκέφτονται, «και παρόλο που δεν σπατάλησα –ή δεν σπαταλήθηκα–, νιώθω πως μπορεί να μην έπραξα καλά.
Αύριο, μεθαύριο, σε ένα μήνα, κάτι μπορεί να συμβεί και να μου λείψει αυτό το ποσό –ή αυτή η νύχτα ή η δύναμη– από κάποια ανάγκη, αληθινή ανάγκη».

Ενοχή.
Η δύναμή της μεγάλη, για κάποιους ανυπέρβλητη. Συνεχώς προκαλεί νέες αμφιβολίες, νέες ερωτήσεις-παγίδα, νέες απορίες.

Η απάντηση σε όλα όμως είναι μία:
«Όχι, τώρα δεν μπορείς, δεν επιτρέπεται να μπορείς. Η χαρά, η απόλαυση, η ευτυχία πρέπει να περιμένουν. Προηγούνται οι υποχρεώσεις, οι ευθύνες, οι δυσκολίες».

 Πώς να την πολεμήσεις αυτή την ερινύα;
Πώς να ζήσεις όταν στοιχειώνει κάθε βήμα σου;
Πώς να δημιουργήσεις, όταν σε κρατά δέσμιο;
Ακόμη και να ερωτευτείς σε εμποδίζει, γιατί σου κλέβει ένα κομμάτι ελευθερίας, κάτι από τη ζωή που σου προσφέρθηκε.
Ούτε σ’ αυτούς που αγαπάς σ’ αφήνει να δώσεις, γιατί στοιχειώνει ακόμη και το χαμόγελό σου.
Μη γελάς, μη χαίρεσαι.
Μόνο αγώνας υπάρχει μπροστά, μόνο πόνος, μόνο στενοχώρια. Η λύτρωση αργεί – αν έρχεται ποτέ.

Αλίμονο.
Ας αντιδράσουμε.

Ας ζήσουμε, λοιπόν.
Μπορεί να είμαστε φτωχότεροι σε σχέση με άλλοτε, αλλά δεν είμαστε ενδεείς.
Ας ανοίξουμε λίγο τις καρδιές μας, ας χαμογελάσουμε.
Τα πρόσωπα των ανθρώπων είναι καθρέφτες, ό,τι τους δείχνουμε αντανακλούν.

Ας αγκαλιάσουμε αυτούς που αγαπάμε και οι αγκαλιές –οι τόσο θεραπευτικές– θα πολλαπλασιαστούν.
Και ας μιλήσουμε, ας ακούσουμε και τους άλλους.
Να πούμε πράγματα, να εκφράσουμε απλά και ειλικρινά ό,τι αισθανόμαστε.
Να φύγουμε από ό,τι δεν αντέχουμε και να βρούμε τι είναι αυτό που μας εκφράζει.
Να σκεφτούμε  το βάρος των επιλογών μας (ψήφου, πολιτικών και πολιτικής, κοινωνικής  στάσης, αγώνων ή όχι).
Να αντιδράσουμε….( μετά τις γιορτές…?)

…και  εγώ…

Εύχομαι ολόψυχα, Χρόνια πολλά, Υγεία, Ευτυχία και αγώνες για ένα καλύτερο αύριο !

Πλανητικά, αστρολογικά, ου μην αλλά και αστρονομικά, θρησκευτικά και κοσμικά, τα Χριστούγεννα είναι μαγικά.

Ευχές για πετυχημένες γιορτές, πολλά κάλαντα, καλά μαγειρέματα, σωστές δόσεις ζάχαρης, τέλειο φούσκωμα, κι έχει ο θεός, οι άνθρωποι καθώς κι η επιστήμη.
Εύχομαι σε κάθε άνθρωπο να κυνηγά την ευτυχία που δικαιούται, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος…
…να’μαστε μαζί…

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2019

Δημήτρης Κορδαλής ( Τσούμο), ένα Πυργιωτόπουλο μεγάλο ταλέντο που έγινε σπουδαίος Ζωγράφος και όχι μόνο...


Δημήτρης Κορδαλής ( Τσούμο),
ένα Πυργιωτόπουλο μεγάλο ταλέντο που έγινε σπουδαίος Ζωγράφος και όχι μόνο ...


Ο Δημήτρης Κορδαλής μεγάλωσε στον Πύργο και είναι ζωγράφος και σκιτσογράφος.
Όπως «μιλά»/αυτοπαρουσιάζεται στο προσωπικό του Blog/ ΙΔΙΟΜΟΡΦΩΣΗ / IDIOMORPHOSIS  / https://idiomorphosis.blogspot.com/ (που αξίζει και πρέπει να το επισκεφτούμε !)
Καθώς στους προσωπικούς του λογαριασμούς στο facebook   
-          
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΡΔΑΛΗΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
 
«Η ζωγραφική ποτέ δεν υπήρξε επιλογή για μένα. Από τότε που με θυμάμαι ζωγράφιζα. Τα ερεθίσματα, οι αναφορές και οι στοχεύσεις όλα αυτά τα χρόνια φυσικά αλλάζουν, διευρύνονται και επανερμηνευόνται.
Ως παιδί στον Πύργο Ηλείας χάζευα τον πατέρα μου, που ως πολιτικός μηχανικός την εποχή πριν τους υπολογιστές, καθόταν στο γραφείο του με τη λάμπα, τους ραπιντογράφους, τους χάρακες, τους διαβήτες και σχεδίαζε πάνω στο ριζόχαρτο σαν καλόγερος-αλχημιστής στο κελί του και τον ενθουσιασμό που ένιωθα όποτε πέρναγα έξω από το μικρό εργαστήριο ενός τοπικού ρεαλιστή ζωγράφου-αγιογράφου  πλημυρισμένο με καμβάδες, χρώματα και καβαλέτα.
Κατόπιν στην πορεία μου μαγεύτηκα από τις προϊστορικές βραχογραφίες και τα νεολιθικά τεχνουργήματα καθώς και του επαναπροσδιορισμού τους από τα νεωτερικά κινήματα των αρχών του εικοστού αιώνα όπως τον φωβισμό, τον εξπρεσιονισμό και τον σουρεαλισμό, ενώ με συναρπάζει η επαναστατική και κοινωνική διάσταση της δημιουργικότητας και της τέχνης όπως αποτυπώθηκε από τη Ρωσική πρωτοπορία  και μετέπειτα από τους σιτουασιονιστές. Δημιουργοί όπως ο Arshile Gorky, ο Roberto Matta, ο Wols, ο Joseph Beuys και ο Guy Debord αποτελούν σηματοδότες στην πορεία μου. Αλλά και πάλι μέχρι σήμερα, η κυρίαρχη ενόρμηση που με ωθεί κάθε φορά να ζωγραφίσω, είναι αυτή η πρωτόλεια χαρά που νιώθω κάθε φορά που ζωγραφίζω.
Στην ελληνική γλώσσα η λέξη ζωγραφίζω είναι μια σύνθετη λέξη από τα ρήματα ζω και γράφω. Αυτή η απλή ετυμολογία αποτελεί την αφετηρία  όσο αφορά την προσπάθεια μου (και γενικότερα θεωρώ την προσπάθεια κάθε δημιουργού) να βρω τον τόπο μου και τον τρόπο μου μέσα στο αχανές σημερινό καλλιτεχνικό σύμπαν.
Από νωρίς διαχώρισα το ζωγραφίζω από το εικονογραφώ, επιλέγοντας να μην αναπαριστώ με εικόνες στιγμιότυπα του ορατού αλλά να καταγράφω και να σημειώνω το δυσδιάκριτο και ασαφές του βάθους της ανθρώπινης υπόστασης εντός της κοινωνικής κατάστασης.   Παράλληλα με τη ζωγραφική με απασχολεί  η καλλιτεχνική θεωρία και πρακτική. Τα τελευταία 14 χρόνια αναπτύσσω και ερευνώ την έννοια της “ιδιομόρφωσης” όσο αφορά τον τρόπο που αναδύεται, εκδηλώνεται και εξελίσσεται η δημιουργικότητα στον άνθρωπο. Στα πλαίσια αυτής της έρευνας δομούνται οι “ΠΡΑΞΕΙΣ” ως εφαρμοσμένη ποιητική μέθοδο δημιουργίας πράξεων και καταστάσεων “ιδομόρφωσης” σε δημόσιο χώρο, οι οποίες κινηματογραφούνται και φωτογραφίζονται.
   Αυτοδίδακτος ως επί το πλείστον, έχω παρακολουθήσει για δύο χρόνια τη σχολή εφαρμοσμένων τεχνών “Ορνεράκης” στην Αθήνα.
Σήμερα ζω και εργάζομαι στην Αθήνα και προσπαθώ ζωγραφίζοντας (αλλά και με οποιοδήποτε άλλο μέσο) να δημιουργώ μια τέχνη βαθιά ανθρώπινη. Μία τέχνη που καμία μηχανή δε θα μπορεί να φτιάξει και πουθενά στη φύση δε θα μπορείς να αντικρίσεις.»

… Education:
1997-1998 ORNERAKIS center of applied arts, Athens, Greece
Exhibitions:
-1999 APOPEIRA, Latseio Municipal Hall, Pyrgos, Greece
-2007 IDIOMORPHOSIS, Villa Amalias social and political center, Athens, Greece
-2013 NOTES, Zaimi social and political center, Athens, Greece
-2013 NOTES, 18ano cultural center, Athens, Greece

..και κάνοντας ( ο ίδιος) μια …

  «
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

”το παρόν το ζω σαν το μέλλον που θέλω να ζήσω
και το μέλλον θέλω να το ζήσω σαν το παρελθόν
που θέλω να έχω ζήσει.”

Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας οι δυσδιάκριτες και χωρίς σαφή όρια πρώτες ύλες στο εσωτερικό μας, συνδέονται σε έναν συγκεκριμένο τόπο, με έναν μοναδικό τρόπο, ώστε κατά την εξωτερίκευσή τους να μπορούν να γίνουν αντιληπτά μέσω των αισθήσεων από οποιονδήποτε άνθρωπο. Τα καινοφανή αυτά στοιχεία ως συσσωρεύσεις έργου, δημιουργίες, καλύπτουν όλο το εύρος των ανθρώπινων ενεργειών και δράσεων. Τη στιγμή που εξωτερικεύεται πλέον ένα τέτοιο υλικό, είναι και η συγκλονιστική πρώτη στιγμή που και ο ίδιος ο άνθρωπος, ο δημιουργός, αντιλαμβάνεται πλέον αυτό που υπήρχε εντός του και μέχρι τότε του διέφευγε.

“οι δημιουργίες είναι τα υπολείμματα των επιθυμιών.”

Η δημιουργία δεν ταυτίζεται με το έργο δημιουργίας, δεν εξαντλείται σε αυτό όπως και το έργο δημιουργίας δεν είναι μόνο κάποιο αντικείμενο και αποτέλεσμα αλλά παραμένει πάντα μέρος μιας διαδικασίας. Η δημιουργία αποδυναμώνεται και ατροφεί όταν παρουσιάζεται ως ένα όμορφο αλλά στομωμένο μαχαίρι, μία καλαίσθητη γέφυρα παράλληλη όμως στον ποταμό. Όπως δε μπορούμε να περιγράψουμε και να χαρακτηρίσουμε την εμπειρία ενός γεύματος ανθρώπων μόνο από τα αποφάγια που απομένουν, έτσι και η δημιουργία δεν αντιπροσωπεύεται αποκλειστικά από το έργο που προκαλεί.
Η δημιουργία δεν εξαντλείται σε κάποιο εν δυνάμει μήνυμα και νόημα αλλά αποτελεί και το δρόμο από τον οποίο διέρχεται αυτό. Αυτό που δημιουργείς, ανακαλύπτεις, εφευρίσκεις κάπου εκτός της κυρίαρχης ροής της πραγματικότητας, χρειάζεται να μην το επιστρέφεις για να το παρουσιάσεις ως θέαμα εντός της, αλλά να επιχειρείς να προκαλέσεις μία παρέκκλιση της ροής προς το σημείο εκείνο. Να προσκαλείται και να προκαλείται έτσι ο άλλος να ανοίξει έναν καινούργιο δρόμο προς το ίδιο αυτό σημείο της δημιουργίας ως “φάρος”, παρασέρνοντας και ενσωματώνοντας ο καθένας διαφορετικά υλικά στην προσπάθεια αυτή.

“ο άνθρωπος είναι ο μοναδικός χώρος που δύναται
ο δημιουργός και το έργο του να είναι το ίδιο ένα σώμα.”
»»
Ως σκιτσογράφος αυτοσυστήνεται… (https://www.facebook.com/pg/dkordaliscartoons/about/?ref=page_internal )
«Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1979. Έζησα και μεγάλωσα στον Πύργο Ηλείας. Παρακολούθησα μαθήματα στη σχολή σκιτσογραφίας του Σπύρου Ορνεράκη. Πρωτοσυνεργάστηκα ως πολιτικός γελοιογράφος από το ξεκίνημα της κυκλοφορίας της το 2002, με την καθημερινής κυκλοφορίας εφημερίδα «Πρώτη» Πύργου και αργότερα συνέχισα να δημοσιεύω τη δουλειά μου στην εφημερίδα «Πατρίς» Πύργου.
Το διάστημα 2003-2004 συνεργάστηκα με το πρακτορείο Eurokinissi. Από το 2004 ζω και εργάζομαι στην Αθήνα. Την περίοδο 2006-2010 δημοσίευα πολιτικές γελοιογραφίες και έκανα εικονογραφήσεις στο σατιρικό περιοδικό «Γαλέρα».
Έχω διοργανώσει μία ατομική έκθεση πολιτικής γελοιογραφίας το 2006 στον Πύργο, ενώ έχω λάβει μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 2007 απέσπασα το 2ο βραβείο στον διαγωνισμό UMO-3rd International cartoon contest και το σκίτσο μου «revolution» συμπεριλήφθηκε στο ετήσιο λεύκωμα του WORLD PRESS CARTOON - Sintra 2009. http://www.usabilitymatters.org/International_Cartoon_Contest_2007.php  Από το 2009 έως και το 2011 δημιούργησα και διαχειριζόμουνα το ηλεκτρονικό κατάστημα everydaycartoon.
Αυτό τον καιρό συνεργάζομαι ως πολιτικός γελοιογράφος και εικονογράγος …...»

























Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

...όταν εξαργυρώνονται γραμμάτια και υποσχετικές ....



...όταν εξαργυρώνονται γραμμάτια και υποσχετικές ....



Εγείρονται πολλά ερωτήματα από το δημοσίευμα  του  Ilialive   για το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείου Πύργου/Κατακόλου και τον Λεωνίδα Βαρουξή.
Αναφέρει το  Ilialive  :
««
Επίτιμος πρόεδρος του ΔΛΤ Πύργου ο Λεωνίδας Βαρουξής;
 Μπορεί να παραιτήθηκε στο τέλος της θητείας του ο Λεωνίδας Βαρουξής, από τη θέση του προέδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου, όμως είναι έντονη η φημολογία πως διατηρεί επαφή με το φορέα.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ilialive.gr έχει ανακηρυχθεί από τον δήμαρχο Πύργου και σημερινό πρόεδρο του ΔΛΤ Πύργου, ως Αριστίνδην Μέλος, ενώ επίσης έχει ανακηρυχθεί και ως επίτιμος πρόεδρος του ΔΛΤ Πύργου.
Ο δήμαρχος Πύργου Τάκης Αντωνακόπουλος, ερωτηθείς για το θέμα αρνήθηκε να κάνει κάποια δήλωση, λέγοντας πως δεν υφίσταται κάτι τέτοιο, ως απόφαση και ως γεγονός.
Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες τις τελευταίες ημέρες φαίνεται πως έχει υπάρχει αλληλογραφία που έχει διακινηθεί προς το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο και το δήμο Πύργου, όπου ο κ. Βαρουξής φέρεται να υπογράφει ως Επίτιμος Πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου αλλά και ως μέλος της ΕΛΙΜΕ (θέση που μπορεί να κατέχει άσχετα με το αν είναι μέλος της διοίκησης του ΔΛΤ ή όχι.)
»»

ΕΛΙΜΕ

Εγώ να προσθέσω στο δημοσίευμα  ότι ο πρώην (και πλήρως αποτυχημένος) πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου/Κατακόλου (ΔΛΤΠ/Κ) Λεωνίδας Βαρουξής παραμένει μέλος της ΕΛΙΜΕ (Ένωση Λιμένων Ελλάδας)  όπως εμφαίνεται στην επίσημη ιστοσελίδα της (https://www.elime.gr/enosi ) ενώ στο καταστατικό της ορίζεται σαφώς(https://www.elime.gr/images/Docs/Katastatiko/KatastatikoElime.pdf ) :

«Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.ΛΙΜ.Ε. είναι 15μελές και αποτελείται από έναν εκ των νομίμων εκπροσώπων των εταίρων μελών του, ο οποίος ορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του εταίρου μέλους.»
«Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πρέπει να έχουν την ιδιότητα του Προέδρου Διοικητικού Συμβουλίου ή Διευθύνοντος Συμβούλου ή άλλου μέλους του, ή ανώτερου στελέχους της Διοικήσεως του μέλους.»

…ως εκ τούτου…
1.
Ή παρανόμως  κατέχει την θέση του μέλους του ΔΣ της ΕΛΙΜΕ και πρέπει να παραιτηθεί, αλλά και να έχει ενημερώσει την ΕΛΙΜΕ το ΔΛΤΠ/Κ ό.τι δεν υφίσταται εκπροσώπηση του δια του Λεωνίδα Βαρουξή και αν δεν το  έχει κάνει το ΔΛΤΠ/Κ και ο Πρόεδρος του ( που είναι ο Δήμαρχος) υπάρχει ισχυρό πρόβλημα…
2.
Ή του έχει δοθεί  εκπροσώπηση από το Διοικητικό του ΔΛΤΠ/Κ όποτε νομίμως κατέχει την θέση του μέλους του ΔΣ της ΕΛΙΜΕ αλλά υπάρχει σοβαρό πολιτικό πρόβλημα για την Δημοτική Αρχή Πύργου και τον Δήμαρχο Τάκη Αντωνακόπουλο.

..και ορισμένα τινά…

Βέβαια είναι εμφανής αλλά και πολύ γνωστή η υπερβολική επικοινωνιακή προβολή του Δήμαρχου Πύργου Τάκη Αντωνακόπουλου από τα ΜΜΕ («Πατρίς» και «ΟΡΤ») του Λεωνίδα Βαρουξή γεννώνται ερωτήματα « Γιατί? », «Πως ?» αλλά και με τι ανταλλάγματα γιατί ως γνωστόν στο πεδίο της πολιτικής και των επιχειρήσεων …  «Τίποτα δεν δίδεται δωρεάν…».

Και τέλος  δύο ακόμη θέματα..
1.
Έλεγχος  πεπραγμένων (οικονομικών και διαχειριστικών ) για την πενταετία του ΔΛΤΠ/Κ (που τόσα έχουν καταγγελθεί και έχουν  δει το φως της δημοσιότητας) θα γίνει ?
Που πρέπει να γίνει ! ( όχι βέβαια από τον γνωστό ορκωτό λογιστή…)
2.
Αυτά που διαδίδει ο πρώην (και πλήρως αποτυχημένος) πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου/Κατακόλου (ΔΛΤΠ/Κ) Λεωνίδας Βαρουξής, ότι σε ένα χρόνο θα είναι και πάλι πρόεδρος του ΔΛΤΠ/Κ
..εκτός με όλα αυτά ( ΕΛΙΜΕ, προβολή από ΜΜΕ, απουσία ελέγχου κλπ ) εξαργυρώνονται γραμμάτια και υποσχετικές…

Μετά την δημοσιότητα ....

Πηγή: ilialive.gr /17|12|2019
Επίσημα τοποθετήθηκε ο δήμαρχος Πύργου και πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου Τάκης Αντωνακόπουλος, για το θέμα που παρουσίασε χθες το ilialive.gr σχετικά με το αν έχει ανακηρυχθεί σε επίτιμο πρόεδρο του ΔΛΤ Πύργου ο πρώην πρόεδρος Λεωνίδας Βαρουξής.
Ο κ. Αντωνακόπουλος αρνήθηκε πως υπάρχει τέτοια θέση ως ορισμένη και τέτοια απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Ωστόσο σήμερα φέρνουμε στη δημοσιότητα το έγγραφο που έφτασε στα χέρια μας και φέρει και αριθμό πρωτοκόλλου από το δήμο Πύργου αλλά και επισήμανση να ενημερωθεί το γραφείο Δημάρχου.
Στην απάντησή που έδωσε ο κ. Αντωνακόπουλος τόνισε ότι “…όσον αφορά στην ορολογία επίτιμος, στην δημόσια διοίκηση, δεν υπάρχει επίτιμος, υπάρχει πρώην πρόεδρος, υπάρχει νυν πρόεδρος. Το διοικητικό συμβούλιο ως επίτιμο δεν έχει ονομάσει κανέναν πρόεδρο. Τώρα από κει και πέρα οι ορολογίες μπορεί να χρησιμοποιούνται κατά τρόπο άστοχο ή αυθαίρετο. Εκείνο που ισχύει βέβαια είναι ότι σύντομα εγώ θα ειδοποιήσω όλους τους πρώην προέδρους του λιμενικού ταμείου και είναι αρκετοί, για να πάρω τις απόψεις, την εμπειρία τους και τις προτάσεις τους.
Από τον κ. Βαρουξή θα πρέπει να πάρουμε τις πρόσφατες εξελίξεις σε πολύ σοβαρά θέματα, διότι ασκούσε διοίκηση και επομένως ξέρει πρόσωπα και πράγματα. Πρέπει να πάρουμε τη σκυτάλη δηλαδή σε μία σειρά από θέματα τα οποία δεν εξαντλούνται σε 1 ώρα συζήτησης.
Επίσης να σας πω ότι υπάρχουν διάφοροι οργανισμοί συνδικαλιστικού χαρακτήρα όπου εκπροσωπούνται τα λιμάνια και αυτή η εκπροσώπηση συνεχίζεται στα φυσικά πρόσωπα που συμμετείχαν και σιγά-σιγά με το χρόνο υπάρχει η αντικατάσταση.
Άρα μέσα και από αυτές τις συμμετοχές πρέπει να έχουμε μία συνεργασία για την καλύτερη απόδοση των προσπαθειών. Και εγώ είμαι από αυτούς που όταν είναι για το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας, αρμοδίως και θεσμικά μπορώ να συνεργαστώ με τον οποιοδήποτε έχει έναν θεσμικό ρόλο” είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αντωνακόπουλος.
Από την άλλη το έγγραφο που έφτασε στο δήμο και υπογράφει ο πρώην πρόεδρος του ΔΛΤ Πύργου Λεωνίδας Βαρουξής, ως επίτιμος πρόεδρος αλλά και μέλος της ΕΛΙΜΕ (για τη δεύτερη ιδιότητα δεν είναι απαραίτητο να είναι μέλος της διοίκησης του ΔΛΤ - σύμφωνα με πληροφορίες).
Πέραν του τι αναγράφει το έγγραφο - το οποίο δεν σχολιάζουμε επί της παρούσης - δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ένας σοβαρός τοπικός παράγοντας και επιχειρηματίας όπως είναι ο κ. Βαρουξής χρησιμοποιεί “κατά τρόπο άστοχο ή αυθαίρετο” όπως αναφέρει στη δήλωσή του ο κ. Αντωνακόπουλος, τίτλους.
Καλό θα είναι να μας επιβεβαιώσει η διοίκηση του ΔΛΤ Πύργου τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί υπάρχουν τέτοια έγγραφα, από τη στιγμή που όπως υποστηρίζει ο δήμαρχος δεν έχει υπάρξει κάποια τέτοια ανακήρυξη.
Το επίμαχο έγγραφο: