Kυβερνώντες, εξουσιολάγνοι και χαμοζωή

Kυβερνώντες, εξουσιολάγνοι και χαμοζωή

Οι πολλοί έχουμε χάσει την αυτοκυριαρχία μας τα τελευταία χρόνια.

Τα νεύρα έχουν τεντωθεί επικίνδυνα και σε συνδυασμό με την επιταχυνόμενη ανέχεια, τη θλίψη των φίλων και μια απογοήτευση, που όλο εξαπλώνεται, είναι φυσικό να αποδιαρθρώνεται η κοινωνία, να σκληρύνεται, να αποθηριώνεται.

Συντελεί σ' αυτό το απεχθές αποτέλεσμα η μακαριότητα ενίων που αδιαφορούν για το τι συμβαίνει γύρω μας, που δεν συμπάσχουν, ως όφειλαν, με κείνους που χάνουν εν μια νυκτί, στην κυριολεξία, τη δουλειά τους, με όσους αδυνατούν να αντισταθούν επειδή τρομοκρατούνται από την ανασφάλεια και το οικονομικό αδιέξοδο.

Χάσαμε τις στιγμές μας, την ηρεμία μας.

Συνομιλούμε και αλλού τρέχει ο λογισμός του καθενός από τους συνομιλούντες -σε απλήρωτους λογαριασμούς, στις υποθήκες του  σπιτιού, στην ανεργία,  στον πενιχρό μισθό ή σύνταξη, στις ρυθμίσεις των κάθε είδους υποχρεώσεων,  στα αμήχανα βλέμματα των παιδιών, στο σκοτάδι, γενικά, που μας έχει περικυκλώσει, βυθίζοντάς μας στην απόγνωση.

Χαμοζωή …

Αναζητείς διέξοδο, τα καφενεία όλα κλειστά ή έρημα, ανοικτά μόνο τα στοιχηματικά παιγνιδομάγαζα, χωριά «νεκρά», γειτονιές ακίνητες, κοινωνκό κρύο και πολλές-πάρα πολλές- μοναξιές..

..και αντιτείνουν ότι η οικονομία ανακάμπτει, το χρηματιστήριο οι μονάδες  ανεβαίνουν, και οι πλειστηριασμοί ( το ξεσπίτωμα του κοσμάκη..)  είναι καλό…, τα 400 € μεροκάματο επιτυχία, ο ξενιτεμός των νέων (και όχι μόνο..) καριέρα και σταδιοδρομία, οι εξευτελιστικές τιμές των αγροτικών προϊόντων …είναι η αγορά.., και ετοιμάζονται και για πόλεμο  ( όπλα να πουλιούνται…)

Προσπαθούν να (μας) πείσουν ότι  η μετριότητα, το ελάχιστο, το μίζερο είναι και  κανονικότητα

…κανονικότητα είναι η βία, το όλα είναι προς πώληση, όλα είναι εμπόρευμα ..και οι άνθρωποι…

..κανονικότητα  είναι να ευθύνονται τα θύματα ( πχ οι πρόσφυγες και οι μετανάστες) και όχι τα θύματα ( οι χώρες σφαγείς των λαών και ληστες του πλούτου των χωρών τους)   

Τείνουμε να αποφανθούμε ότι όσοι μας κυβερνάνε δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι (!), ότι δεν έχουν συναισθήματα.

Ένα καντάρι έχουν στο είναι τους που ζυγίζει την υπολογισιμότητα, την επίτευξη των σκοπών (με κάθε μέσο), τη διαφύλαξη των μικρών ή μεγάλων θώκων εξουσίας.

 Μάλλον έχουν δίκιο όσοι αποφαίνονται έτσι.

Τέτοια σκοπιμότητα, τέτοιος αμοραλισμός, τόση απανθρωπιά δεν δικαιολογούνται σε φυσιολογικούς ανθρώπους.

Ίσως μεταλλάσσονται σε ανδράποδα, ίσως η εξουσία εμπεριέχει υπερφυσικές δυνατότητες διάπλασης προσωπικοτήτων.

Ίσως να 'ναι διεστραμμένοι οίκοθεν, τι να πει κανείς.

Όπως και να τους αποκαλέσεις θα είναι λειψό ως προς το μέγεθος της απανθρωπιάς που επιδεικνύουν.

Και το αποκαλούν αυτό εξορθολογισμό, οι άθλιοι.

Άθλιοι, μόνο;

Είπαμε, είναι ελλιπείς οι όποιοι χαρακτηρισμοί τούς αποδοθούν.

Αθλιότεροι όμως αυτών είναι όσοι υπερασπίζονται την αθλιότητά τους, κάποια φερέφωνα, κάποιοι ιππείς της εξουσίας (δοτής ή εκλεγμένης), κάποιοι ετερόφωτοι  και αντιγραφείς, κάποιοι απομυζητές παλιάνθρωποι

  που ….

…. ζουν πλουσιοπάροχα εκποιώντας εμπιστοσύνες, ελπίδες, όνειρα..

 …αυτοί οι είρωνες, οι οχλολοίδοροι, οι αριβίστες, οι εξουσιολάγνοι κι εξουσιοθήρες, αδίστακτοι προκειμένου να απολαμβάνουν τους παχυλούς μισθούς, έσοδα, αναθέσεις  τους αδιαφορώντας για τα άχ και τις ελπίδες του λαού

…. και δεν βρίσκεται κάποιος να τους αποστομώσει και να τους εξευτελίσει ξεμπροστιάζοντάς τους στην κοινωνία.

Χάνει κανείς την ψυχραιμία του μ' όλα που συμβαίνουν σε τούτη τη χώρα (και σ΄όλον τον πλανήτη, αλλ' αυτό επισείει τη χλεύη των ορθολογιστών' ας μην ασχοληθούμε με δαύτους, οι ίδιοι είναι εξάλλου που σκώπτουν το πόπολο).

Καλό είναι, όμως, να συγκρατείται. Διότι αν ξεφύγει, ό,τι επακολουθήσει θα είναι καταστροφικό και ο ίδιος θα χάσει το δίκιο του.

Αρκετά χρόνια τούς ανέχτηκε η ελληνική κοινωνία.

 Ίσως ήρθε η ώρα να τους αποβάλει από τον κορμό της, με ειρηνικά μέσα εκδίωξης.

Αυτούς τους βίαιους.

…αλλά πρώτα πρέπει η ελληνική κοινωνία να μάθει ξεχωρίζει ποιος είναι φίλος και ποιος εχθρός της…

….έπρεπε να είχε μάθει….

…αλλά ποτέ δεν είναι αργά…( σε λίγο θα είναι αργά όμως..)