Ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος, χρόνια τώρα, είναι ο βολεμένος λαός

Ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος, χρόνια τώρα, είναι ο βολεμένος λαός

Το κατεστημένο δεν το υποστηρίζουν οι ελίτ, αλλά ο όχλος, αυτοί που «ευεργετήθηκαν» (δουλίτσα-ασφάλεια) από τις κυβερνήσεις τις μέχρι τώρα.., αυτοί που λένε «καλά είμαι και έτσι..», « και με χειροτέρα»

Δεν παλεύονται οι άνθρωποι.

 Γεμάτοι μίσος, φθόνο και μνησικακία (και ζηλοφθονία, αλλά γιατί;).

Βρήκανε τη δουλίτσα τους, πήραν το αυτοκίνητό τους, πήγαν σε δυο νησιά και τέλος.

Όλο αυτό, που είναι υποψία ζωής, γι’ αυτούς είναι το παν! Θεέ μου.

Κινούνται με άνεση από τη Χρυσή Αυγή ώς το ΠΑΣΟΚ.

Και ώς τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ώς το ΚΚΕ.

Και ώς την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.

Πάντα «έτοιμοι» να σε κατασπαράξουν εάν τυχόν φαίνεται ότι μπορεί να χαλάσεις την επίπλωση του ενδιαιτήματός τους.

 Φτωχούληδες εσωτερικά, κακοί, μίζεροι, ξινοί, ανέραστοι εν πολλοίς και εν ουσία.

Τους φταίνε οι άλλοι, αυτοί όλα καλά τα κάνουν, κουτσομπολιό, γκρίνια, και βρισιές του αέρα, μαγκιές ανάμεσα στο καφέ και το ούζο..

Μιλάμε για Δημοκρατία, οι αφελείς, έχοντας να αντιμετωπίσουμε όλον αυτόν τον συρφετό, όλους αυτούς τους φανατικούς της βολής τους.

Και να πώς ξεπηδά εύκολα ο φασισμός: Είναι μέσα σε όλους διότι ο άνθρωπος δεν έμαθε να αγαπά τον διπλανό του, έγινε κοινωνικός μέσα από τον κανιβαλισμό και τον τρόμο της άγνοιας.

Ποιες εκλογές και κουραφέξαλα «δημοκρατικά», εδώ είναι η Ελλάδα των βολεμένων του λαού, ακόμη και σήμερα.

Ψηφοφόροι της κάθε εξουσίας και κυβέρνησης,  συνασπίζονται λυσσασμένα και με φανατισμό, ευτελίζουν την κοινωνία και τη συνύπαρξη.

Οπαδοί και όχι πολίτες..

Ανελέητα άγλωσσοι και αντιπνευματικοί ταπεινώνουν την κάθε μέρα, αδιαφορώντας παγερά για τις συνέπειες αυτού του εξευτελισμού της ζωής…

Άσχημοι, κακοπροαίρετοι, Ταλιμπάν του συστήματος που τους εξέθρεψε και τους έδωσε τη δουλίτσα τους.

Κακοφορμισμένοι.

 Μαύροι.

Παντού βλέπουν συνωμοσίες και δεν καταλαβαίνουν( ή κάνουν ότι δεν.. ) ότι αυτό είναι που μας μας φέρνει το σύστημα που κυριαρχεί( το οικονομικοπολιτικό..),

Φταίνε για αυτούς, όλοι οι άλλοι, οι ξεριζωμένοι όπου γης, αυτοί που κλείνουν τους δρόμους, οι διαδηλωτές, οι κομουνιστές, οι αναρχικοί, οι αριστεροί, οι αγρότες, οι εργάτες, οι ρομά, οι μαύροι, οι ομοφυλόφιλοί, αλλά  ποτέ τα κόμματα τους, αυτά που λεηλατήσαν τον τόπο από το 1974 και μετά( και πιο πριν) …

Φταίνε οι πολιτικοί αλλά ψηφίζουν και ξαναψηφίζουν τους ίδιους και τους ίδιους ( κοιτάχτε τους πολιτικούς της Ηλείας και θα δείτε τους ίδιους και κυρίως την ίδια πολιτική .. ασχέτως θέσεων βουλευτές, περιφερεια ..δήμαρχοι και τούμπαλιν κλπ).

Χειροκροτητές, βολεψάκηδες συμφεροντολόγοι..    

Αυτοί οι άνθρωποι καθορίζουν το μέλλον μας, δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.

Είναι παντού στις πόλεις και στα χωριά, έχουν δικαίωμα ψήφου (!), αλαζονική πεποίθηση για τούτη την ψήφο και… πάει μακριά η βαλίτσα.

Η βλακεία είναι αήττητη, το εμπεδώσαμε και το βουλώνουμε.

Οι κινήσεις όλων αυτών των ανεκδιήγητων είναι σαν να μας φωνάζουν να βγάλουμε τον σκασμό.

Τον βγάζουμε υποκλινόμενοι μάλιστα.

Υποκλινόμαστε στους ανεπαρκείς και τους ανίκανους. 

Άμα θέλουμε ας κάνουμε κι αλλιώς: Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη περπατάμε οι ταλαίπωροι.

Περισσότερες λέξεις μπορεί να σου πει ένας τοίχος παρά ένας φανατικός, δεξιός είτε αριστερός, ειδικά όταν ασκεί το ιερό (ρε, τι πάθαμε) εκλογικό του δικαίωμα.

Ξεχνάμε ότι ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος, χρόνια τώρα, είναι ο βολεμένος λαός και όχι ο αναιδής αστός τόσο.

Αλλά δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε…

…αλλά θα συνεχίσει η ζωή και τα (πολύ) δύσκολα είναι μπροστά μας …

..ελπίζοντας στην αυριανή αγανάκτησή  και οργή …