Δεν πρέπει να μας φοβίζουν οι «φωτιές», η αγανάκτηση που αντιδρά και διαδηλώνει, αλλά η σιωπή και η υποταγή

Δεν πρέπει να μας φοβίζουν οι «φωτιές», η αγανάκτηση που αντιδρά και διαδηλώνει, αλλά η σιωπή και η υποταγή

Όταν ένας αστυνομικός στρέφει το όπλο του εναντίον ενός παιδιού και το σκοτώνει, , ο λαός, η νεολαία,   κάνει φασαρία, ακούγεται, αντιδρά.

Κατεβαίνει στους δρόμους, φωνάζει συνθήματα, τα γράφει και στους τοίχους, θυμώνει, κλαίει, βρίζει, σιγεί προς τιμήν του νεκρού.

Πυρπολεί την επίπλαστη ευτυχία.

Πυρπολεί τη δολοφονική αυθαιρεσία τους, την εργασιακή εκμετάλλευση,  την  απελπισία,  την ανεργία, την  ευνοιοκρατία, την μετανάστευση την  απουσία κοινωνικής πρόνοιας.

Εξεγείρεται  και βάζει φωτιά στο ζοφερό παρόν, αναζητώντας ένα μέλλον που να χωρά τα όνειρά του.

Κραυγάζει :«Στις τράπεζες λεφτά/στη νεολαία σφαίρες,/ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες»

Υπερβολές θα πουν κάποιοι που έχουν μάθει να σκύβουν και να συμφωνούν με την κάθε εξουσία, αυτοί που δεν θέλουν να χαλάσουν την βολή τους, αυτοί που λένε «καλά είμαι και έτσι».

Προτρέπουν για σύνεση και «καθώς πρέπει» εκδηλώσεις (κάτι σαν σύναξη στο κατηχητικό) και σε καλούν να γίνεις «Χαλί να σε πατήσουν», να «κάνεις τεμενάδες», να «Στέκεται σούζα» και να  «Φιλάς κατουρημένες ποδιές» για να καταστείς ένα αξιοπρεπές μέλος της κοινωνίας

Καταδικάζουν ως ακραίες τις ενέργειες των  νέων αυτοί που  ρυμουλκούν την Ελλάδα σαν πλοίο στο διαλυτήριο.

Αποτροπιάζουν  αυτοί που ανέχονται και «ενέχονται»  χιλιάδες αυτοκτονίες, τη φτώχεια στο μισό του Ελληνικού  λαού, τις διαρκείς προσβολές κατά της Ελλάδας.

Δεν καταλαβαίνουν πως όταν  σκοτώνουν τον φίλο σου, τον άνθρωπο σου,  εσένα το παρόν σου, την  ζωή σου, το μέλλον σου,

Αντιδράς και πρέπει να αντιδράς, εκρήγνυσαι σαν ηφαίστειο και η λάβα σου ανάβει φωτιές,  καταστρέφει .

Ανυπακούεις, γιατί αυτό είναι το πραγματικό θεμέλιο της ελευθερίας.

Καταδικάζεις τους συμβιβασμένους, όπως αυτά τα ρεζίλια που κυβερνούν, την κάθε εξουσία που θέλει να σε υποτάξει (και πολλές φορές το καταφέρνει και πανηγυρίζει).

Καταστρέφεις  τον κόσμο τους γιατί θέλεις να φτιάξεις ένα νέο όμορφο δικό μας.

Όλους εμάς, δεν πρέπει να μας φοβίζουν οι «φωτιές», η αγανάκτηση που αντιδρά και διαδηλώνει, αλλά η σιωπή και η υποταγή.