Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Είναι γλυκό το ποτό της εξουσίας... μεθάει, χτυπάει, ως φαίνεται, όχι κατακούτελα αλλά στη συνείδηση

Είναι γλυκό το ποτό της εξουσίας... μεθάει, χτυπάει, ως φαίνεται, όχι κατακούτελα αλλά στη συνείδηση



Επιστρέψαμε στο παρελθόν  και ακόμα πιο πίσω…

Η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων  και η οικονομία της Ελλάδας επανήλθε στα  προ του 1980, αν και τότε υπήρχε στον ορίζοντα ελπίδα, ενώ τώρα η ελπίς εξέλειπε  και μόνο μνημόνια και η απελπισία είναι ορατά για το μέλλον (έτσι που το κατάντησαν).

Η κατάσταση της Ηλείας επανήλθε και αυτή στα  προ του 1980 και βάλε..
Το 1980 είχαμε την νέα Εθνική Οδό Πύργου –Πατρών, είχαμε Σιδηρόδρομο, είχαμε Αεροδρόμιο στην Ανδραβίδα, ξεκινούσε  η κατασκευή της Εθνικής Οδού  74 (ΕΟ74) Πύργος -Αρχαία Ολυμπία – Τρίπολη με την διαπλάτυνση του τμήματος Πύργου -Αρχαίας Ολυμπίας, λειτουργούσαν πλήρως τα ιαματικά λουτρά στον Καϊάφα, η αγροτική παραγωγή σε πλήρη ανάπτυξη, ανεργία σχεδόν μηδενική, εργοστάσια υπήρχαν αρκετά και παρήγαγαν, οι αγορές των πόλεων έσφυζαν από κίνηση.
Η κατάσταση στον Πύργο γύρισε δεκαετίες πίσω…
Μια πόλη άζωη, μίζερη, παρακμάζουσα( σαν τους ηγήτορές της νυν και επόμενους). Ένα τσούρμο κακομοίρηδες που θεωρούν τεράστιο επίτευγμα  να βουλώσουν κάποιες λακκούβες (μετά από τρία χρόνια θητείας) που ψεύδονται ασυστόλως και που μπουρδολογούν ενώ η πόλη και ο Δήμος καταρρέει.

Η απλή σύγκριση σε κάνει να μελαγχολείς και να οργίζεσαι ταυτόχρονα.

 Και από την άλλη πλευρά έχει του πολιτικούς  που διαχειριστήκαν τα της Ελλάδας και της Ηλείας  και τις πολιτικές που εφάρμοσαν αυτοί..

Εντυπωσιάζει η εμμονή (ξοφλημένων ) πολιτικών προσωπικοτήτων να παραμένουν στα φώτα της δημοσιότητας, με έκδηλη τάχα αγωνία για το μέλλον του τόπου, με σχέδια για εθνική ανάταξη  ή τοπική (Ηλειακή, Πυργιώτικη κλπ ) ανάπτυξη (δεν ντρέπονται), με ριζοσπαστικές δήθεν προτάσεις για την προοπτική της νέας γενιάς, της Ηλείας. της Ελλάδας  και... τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.

Είναι γλυκό το ποτό της εξουσίας... μεθάει, χτυπάει, ως φαίνεται, όχι κατακούτελα αλλά στη συνείδηση(δείτε τον ΣΥΡΙΖΑ).

Τους γνωρίζουμε  ήδη, 
θα γελάσουμε αλλά και θα κλάψουμε πολύ,
με όλον αυτόν τον εσμό των γυρολόγων εξουσιομανών, των τυχάρπαστων της πολιτικής ζωής του ευκλεούς/δοξασμένου  αλλά και δύστυχου τόπο(και της Ελλάδας και της Ηλείας  ).

Η αγωνία τους εμφανής,
κάτι η πιθανότητα βουλευτικών εκλογών( μην τις αποκλείετε…),
κάτι οι πιθανές υπουργοποιήσεις (εδώ έγινε υπουργός ο Μπαξεβανάκης !),
κάτι η συμπολίτευση να παραμείνει συμπολίτευση και η  αντιπολίτευση  να επιθυμεί διακαώς να καταστεί συμπολίτευση,
κάτι τα μικρότερα κάποια  κόμματα να συγκυβερνήσουν,
κάτι η σύγκριση με αυτούς που παριστάνουν τους Αντιπεριφερειάρχες και Αντιδημάρχους και η ζηλωτές των θώκων να λένε «αφού αυτοί γιατί όχι και εμείς» ,
κάτι που κλείνουν δύο χρόνια από τις Αυτοδιοικητικές εκλογές και οι φιλοδοξίες ξεβλαστώνουν (αν και λίγο πρόωρα)
και
όλοι επί σκηνής … 

Εφευρίσκουν  διάφορες κενότητες για να κρύψουν την ένδεια τους και την γύμνια τους σε  έργα, υποδομές, δράσεις, δραστηριότητες, να κρύψουν το εμφανές τίποτα τους , τη καταστροφή της Ελλάδας την οπισθοδρόμηση της Ηλείας, το μαράζωμα του Πύργου, την εγκατάλειψη της Ολυμπίας.

Άλλοι τάζουν έργα, άλλοι επιδόματα αλληλεγγύης,
 άλλοι κρατούν ένα προϊόν της (τομάτα, πατάτα, πιπεριά, πεπόνι, για αγγούρι δεν έτυχε κανένα να δω να κρατά-θα ήταν και λίγο..), φωτογραφίζονται σε κάθε περίπτωση,
αερολογούν,
μαυρογιαλούρίζουν ,
δημιουργούν τεχνητές αντιπαλότητες(δείτε  την κατά καιρούς αντίθεση    Δήμου Πύργου- Περιφέρειας ή την ανοησία του Λιατσή ότι  ο Πύργος  έχει καταστεί «αποικία των Ολυμπίων») για να κρύψουν την ανυπαρξία τους και οι δύο ,
κατασκευάζουν συρράξεις  οι  οποίες έχουν αίσιο τέλος (όπως του τοπικού εκδότη με πρώην βουλευτή και υποψήφιο δήμαρχο, που ξαναγαπηθήκαν, με άγνωστο το δούναι και λαβείν του συμβιβασμού, που θα φανεί όμως )

Κεντροδεξιοί ή κεντροαριστεροί, βαρύγδουποι, φλύαροι, αρχιερείς της ηθικής (βρε τους μπαγάσηδες), συν..ομαδώνονται (γιατί ως μονάδες είναι κενοί) και εκστομίζουν διάφορα για τους νέους, είτε φοιτητές είναι αυτοί, είτε άνεργοι, είτε επιχειρηματίες που έπεσαν έξω, είτε αγρότες, για τα μεγάλα έργα στην Ηλεία για το λαμπρό μέλλον μας(τρομάρα τους ).

Τους ακούς και δεν πιστεύεις στ’ αυτιά σου.
Χρόνια τώρα στο κουρμπέτι της πολιτικής άλλο δεν έπραξαν παρά να:
Καταστρέψουν την Ελλάδα και τους Έλληνες,
Να οδηγήσουν τον τόπο μας (την Ηλεία ) στον πάτο της ανάπτυξης, χωρίς υποδομές, χωρίς κάποιο σχέδιο ανόρθωσης (μήπως θυμάστε που έχουν πάει τα σχέδια ανασυγκρότησης που υποσχέθηκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και υποστήριζε και ΣΥΡΙΖΑ μετά τις πυρκαγιές του 2007).
Να διορίζουν, να διορίζουν, να διορίζουν….
Να φτιάξουν την περιουσία τους(ορισμένοι), δική τους και των εγγονών τους.

Μηδενικά που κινούνται (προσομοιάζει  με τροχό το μηδενικό «Ο» για αυτό και η κατηφόρα   ο πιο επιθυμητός  δρόμος για αυτούς.

Και όμως,
 αυτοί οι ουτιδανοί(τιποτένιοι, μηδαμινοί)- σε ότι αφορά την ανάπτυξη της πολιτικής σκέψης και πράξης)  και οι δημοβόροι (αυτοί που καταβροχθίζουν τα δημόσια, αλλά και ξεπουλούν ),
εξακολουθούν να απολαμβάνουν εμπιστοσύνη από ικανό πλήθος,
τόση ώστε να θρονιάζονται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση σε βουλευτικά έδρανα (και όσοι δεν τα «καταφέρουν» σε υψηλές θέσεις του Δημοσίου -σίγουρες, προσοδοφόρες).

Όσο δεν απεμπλεκόμαστε από τα τετριμμένα του πολιτικού μας συστήματος και την εφαρμοζόμενη(μνημονιακή) πολιτική ,
όσο από την μια μεριά τους βρίζουμε και από την άλλη τους ψηφίζουμε,
όσο δεν αγωνιζόμαστε,
τόσο θα διαιωνίζουμε τη μικρότητα της πολιτικής και τη φτώχεια των πολλών και με την Ηλεία, τον Πύργο κλπ αντικείμενο κοροϊδίας και στον πάτο .

Το τι πρέπει να γίνει για να απεμπλακούμε θα πρέπει να μας απασχολεί από τούδε και στο εξής...


Έτσι δεν είναι ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου