ΝΔ - ΠΑΣΟΚ: Από το ανάντη της εξουσίας, στο κατάντη της ανυποληψίας.

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ: Από την ανάντη της εξουσίας,  στη κατάντη της ανυποληψίας.  

Οι «ευδοκίμως αποστρατευθέντες» από τον ελληνικό λαό, πιστοί υπηρέτες των Μνημονίων και υποτελείς της γερμανικής ηγεμονίας, Αντ. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος -συνεπικουρούμενοι από το μνημονιακό «παρακολούθημα» του Στ. Θεοδωράκη- βιώνουν ακόμα το δικό τους μνημονιακό ημερολόγιο… Γι' αυτούς ο χρόνος σταμάτησε στις 24 Ιανουαρίου…

Το χαρακτηριστικό στοιχείο των κυβερνήσεων των Μνημονίων ήταν ότι πορεύονταν με τον αυτόματο πιλότο του Μνημονίου από την εποχή του Καστελλόριζου μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.

Στην πράξη όχι μόνο δεν υπήρχε ένα σχέδιο, ένα πρόγραμμα, μια κυβερνητική στρατηγική για την πορεία της χώρας, αλλά και η ίδια η πολιτικοϊδεολογική φυσιογνωμία των κομμάτων των μνημονιακών κυβερνήσεων ετεροκαθοριζόταν και προσδιοριζόταν από το νεοφιλελεύθερο κοσμοείδωλο και τις μνημονιακές οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, οι οποίες εξέφραζαν ένα ακροδεξιό - αντικοινωνικό περιεχόμενο.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια της πενταετίας των Μνημονίων σε κόμματα - μαριονέττες, σε «άδεια όστρακα», στερούμενα πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας.

Ουδέποτε κόμματα της διακυβέρνησης έφθασαν σ' αυτό το κατάντημα, ουδέποτε μαζικά κόμματα, που εκπροσωπούσαν ευρύτατες κοινωνικές συμμαχίες και πλειοψηφίες, έφθασαν στο σημείο να καταδιώκουν, να απαξιώνουν, να προπηλακίζουν τους πολίτες, να διαλύουν συνειδητά την ίδια την κοινωνική τους βάση προκειμένου να βρίσκονται στην εξουσία, και μάλιστα επιτελώντας τον ρόλο του πολιτικού εντολοδόχου.

Σήμερα, ο «αυτόματος πιλότος» του Μνημονίου τους οδηγεί κατ' ευθείαν στην καταστροφή.

Όταν η ΝΔ, ο Αντ. Σαμαράς και η ακροδεξιά ομάδα του καθορίζουν ως «στρατηγικό» πολιτικό στόχο την καταστροφή της χώρας, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό ο Αντ. Σαμαράς θα «δικαιωθεί» και θα παραμείνει στην ηγεσία της ΝΔ, τότε κάθε συζήτηση τόσο για την πολιτική επάρκεια και υπευθυνότητα του Αντ. Σαμαρά όσο και για το μέλλον της ΝΔ καθίσταται περιττή πολυτέλεια.

Από τη δική του πλευρά, ο Ευ. Βενιζέλος ευτέλισε και αποδυνάμωσε σε τέτοιο βαθμό το ΠΑΣΟΚ ώστε σήμερα να εκτιμά ο ίδιος ότι του είναι άχρηστο ακόμα και ως πολιτικό «εργαλείο» προκειμένου ο ίδιος να διαδραματίζει κάποιου είδους πρωταγωνιστικό ρόλο…

Γι' αυτό και αναγκάσθηκε να δηλώσει τη (μελλοντική) αποχώρησή του από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, θεωρώντας, ενδεχομένως, ότι μέχρι το καλοκαίρι μια μείζων κρίση της χώρας θα του επιτρέψει να επανέλθει στον «σωτήριο» ρόλο του.

Οι πολιτικοί του Μνημονίου» διαδραματίζουν σήμερα τον ρόλο της 5ης φάλαγγας στο εσωτερικό της χώρας. Αποτελούν την κομματική εκπροσώπηση και την πολιτική προμετωπίδα ενός εσμού συμφερόντων, που συγκροτείται από τα μνημονιακά ΜΜΕ, την τραπεζική κερδοσκοπία, τους προμηθευτές, τους εργολάβους και τη δομή εξουσίας και κερδοσκοπίας των γερμανικών συμφερόντων που έχει εγκατασταθεί στη χώρα μας…

Όμως η κλεψύδρα του μνημονίου  εξαντλήθηκε…

Ο χρόνος τους τελειώνει…

Και όσο εμμένουν να υπονομεύουν την κυβέρνηση και τη χώρα τόσο πιο κοντά βρίσκεται το τέλος, τόσο πιο ξεκάθαρα «ο εξευτελισμός τους γίνεται τέλειος»…

Από τα χτες στο σήμερα και πολύ κράτησε.

Ή όπως λέει ο ποιητής  Μανόλης Αναγνωστάκης «Το Τέλος, ώριμο, αδυσώπητο, μέσα στο βάρος τόσων τύψεων.»