Αλλοτινές μας Σχολές (ΑΕΙ).. που φύγαν και πήγαν αλλού (Αχαΐα, Αιτωλοακαρνανία..)
Ορκωμοσία φοιτητών (του Πύργου) στην Πάτρα, κείμενο Καθηγητή και Απόφοιτης… Ράπισμα στον Δήμαρχο Πύργου και στο πολιτικό σύστημα της Ηλείας
Έγραψε ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών(δικές του και οι φωτογραφίες της ορκωμοσίας) :
«Σήμερα 30-3-2023 στο συνεδριακό κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, ορκωμοσία των φοιτητών του πρώην τμήματος ΔΟΕΠΤΜ (Πύργος) υπό την ευθύνη του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας.
Δεκάδες φοιτητές που φοίτησαν στον Πύργο Ηλείας (μέχρι 31-8-
2022) ολοκλήρωσαν με επιτυχία την φοιτητική τους ζωή.
Οι εικόνες που παραθέτω, αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες μιας μικροκοινωνίας που στερήθηκε, λόγω καταστροφικών πολιτικών της κυβέρνησης και παροιμιώδους αδυναμίας των θεσμικών φορέων, η Ηλεία.
.....
ΥΓ.
Δεν λείπουν μόνο αυτές οι εικόνες από τον τόπο μας.
Λείπουν όλοι αυτοί οι φοιτητές που αποτελούσαν πηγή ζωής και συνέβαλλαν στην πολιτιστική, κοινωνική, οικονομική, εκπαιδευτική και επιστημονική στη ζωή του τόπου μας.»
Έγραψε και η Α.Κ.. απόφοιτη :
« Μακάρι σήμερα να ορκιζόμασταν στον πύργο στο ΤΕΙ μας εκεί που ξεκινήσαμε. Εκεί που ζήσαμε όλη την φοιτητική μας ζωή. Εκεί που χτίσαμε με του συμφοιτητές μας και φίλους μας τα όνειρα μας.... Εκεί που απογοητεύτηκα με, αγχωθήκαμε αλλά και εκεί που ζήσαμε πολλές επιτυχίες και χαρές... Απλά μακάρι να ήμασταν εκεί..»
Οι ένοχοι και ανίκανοι
Έχασαν τις Σχολές ΑΕΙ (Μουσειολογία, Γεωπονική, ΤΕΦΑΑ) οι μοιραίοι δήμαρχοι Πύργου Τ. Αντωνακόπουλος και Αμαλιάδας Γ. Λυμπέρης, με βοηθούς της καταστροφής αυτής τους βουλευτές Δ. Αυγερινοπούλου και Α. Νικολακόπουλο, τον Περιφερειάρχη Ν. Φαρμάκη και αντιπεριφερειάρχη Β. Γιαννόπουλο .. που επέφεραν την μιζέρια, την «νέκρα» και την οπισθοδρόμηση στον Πύργο, την Αμαλιάδα, στην Ηλεία
Πύργος η μοναδική πρωτεύουσα του μοναδικού νομού της χώρας χωρίς ΑΕΙ…
Πέμπτη 30 Μαρτίου 2023
Ο κατήφορος της Δημοτικής αρχής Πύργου συνεχίζεται…
Εκδιώχθηκε με δικαστική απόφαση από το αλσύλλιο Κατακόλου λόγω μη πληρωμής ενοικίων από το Λιμενικό Ταμείο και σφραγίστηκε η Παιδική Χαρά…
Ο δήμαρχος Τ. Αντωνακόπουλος έχει μετατρέψει ως εκλογικό κέντρο, το Γραφείο Δημάρχου του Θεσμού «Δήμος Πύργου» και χρησιμοποιεί την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Πύργου για προεκλογική του προβολή …
ΕΞΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΥΛΛΙΟ... ΣΦΡΑΓΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ..
Με την απόφαση «3523/2022 Διαταγή Απόδοσης χρήσης μισθίου» (δηλαδή χρωστούσε πολλά ενοίκια στην ΓΑΙΟΣΕ το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο/ΔΛΤΠ/Κ) του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η οποία επιδόθηκε/«τοιχοκολλήθηκε» από Δικαστικό Επιμελητή και σφραγίστηκε το αλσύλλιο και η παιδική χαρά Κατακόλου, κλειστήκαν οι χώροι με ταινίες …
Οι όποιες δικαιολογίες (…που τα φίλια και ευνοημένα μέσα ενημέρωσης πρόβαλαν) εξέφρασε ο δήμαρχος Πύργου δεν κρύβουν τον πρωτοφανή δημόσιο διασυρμό και εξευτελισμό του Δήμου Πύργου…. και ότι ένας δημόσιος χώρος και Παιδική Χαρά απωλέσθηκαν από τον Δήμο Πύργου.. που θα επιφέρει προβλήματα στην διοργάνωση εκδηλώσεων (πχ. Port Festival ..)
Απαράδεκτη η ενέργεια της εταιρίας ΓΑΙΟΣΕ που απέκλεισε τον χώρο (που της ανήκει… για οφειλές σε ενοίκια) και μάλιστα και την Παιδική Χαρά, αλλά και
επίδειξη ανικανότητας, αμέλειας (?) και ανεπαρκούς διαχείρισης αλλά και νομικά αναποτελεσματικής από την Δημοτική αρχή του Τ. Αντωνακόπουλου .. που από ότι συνάγεται δεν έχει πληρώσει κανένα ενοίκιο
Η επίλυση του προβλήματος αναγκαία, όπως και οι αναλυτικές δημόσιες εξηγήσεις από τον Δήμο (ύψος χρεών, αιτιολόγηση, νομικοί και πολιτικοί χειρισμοί και ενέργειες), η απόδοση ευθυνών στην Δημοτική αρχή και Διοίκηση του ΔΛΤΠ/Κ και απολογισμός εσόδων από την παραχώρηση σε Ιδιώτες (πχ. «Μύθοι & Μυθικά τέρατα»…) και συντελεσθείσες δαπάνες για έργα …στον ενοικιαζόμενο χώρο…
… αλλά και η δημόσια ενημέρωση των Δημοτών για τα χρέη του Λιμενικού Ταμείου και τα πρόστιμα που του έχουν επιβληθεί …..
ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ …ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ Τ. ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
…και τρίτη φορά χρησιμοποιεί Γραφείου του (κάθε) Δημάρχου Πύργου και την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Πύργου για παραταξιακούς και προεκλογικούς σκοπούς και στόχους από τον Τ. Αντωνακόπουλο, δήμαρχο Πύργου προβάλλοντας συμπαρατάξεις και αναφωνώντας «Συστράτευση με τους νικητές» …είχαν προηγηθεί η παρουσίαση υποψηφίου από το Δημαρχιακό Γραφείο και η σύμπραξη παρατάξεων από την σελίδα του Δήμου Πύργου …
Ο δήμαρχος Τ. Αντωνακόπουλος έχει μετατρέψει ως εκλογικό κέντρο, το Γραφείο Δημάρχου του Θεσμού «Δήμος Πύργου» και χρησιμοποιεί την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Πύργου για προεκλογική του προβολή …
Κινήσεις που μόνο πανικό και ηττοπάθεια δείχνουν..
Οι κανονικοί Δήμοι και Δήμαρχοι χρησιμοποιούν και χειρίζονται την κάθε επίσημη ιστοσελίδα Δήμου για την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση για τα θέματα της πόλης, τις δράσεις και τα έργα του Δήμου, καθώς και τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων…
Ποτέ για παραταξιακούς προεκλογικούς σκοπούς …
Ο δήμαρχος και η παρέα του την μετέτρεψαν σε προεκλογικό παίγνιο, όργανο της προεκλογικής του εκστρατείας ..
Κανείς, ποτέ και πουθενά σε όλη την Ελλάδα δεν έχει προβεί σε τέτοιες πολιτικά ανήθικες πράξεις…
Μόνο η «ἐν πολλαίς ἁμαρτίαις περιπεσούσα» δημοτική αρχή και ο δήμαρχος Τ. Αντωνακόπουλος…
71 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του.
30 Μαρτίου του 1952, ο Νίκος
Μπελογιάννης εκτελείται στο Γουδή με τους συναγωνιστές τους Ηλία Αργυριάδη,
Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.
·Ο Μπελογιάννης έγινε ήρωας, γιατί έκανε
το καθήκον του ως το τέλος.
·Ήταν συνειδητή, προμελετημένη η απόφασή
του να πεθάνει.
Ήξερε τι τον περίμενε, ήξερε
ότι μπορούσε αν ήθελε να κερδίσει τη ζωή του, όμως δεν το ρίσκαρε, γιατί τον
ενδιέφερε να κρατήσει τη συνείδηση και την αξιοπρέπειά του ως το τέλος, μπροστά
στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Το υπόδειγμα του Νίκου Μπελογιάννη,
·
του αταλάντευτου κομουνιστή, του
κομουνιστή όχι ως τίτλο και παράσημο αλλά ως σκοπού αγώνα προάσπισης των λαϊκών
και εθνικών συμφερόντων και δίκιων και της πάλης για μια άλλη κοινωνία,
·του ανήσυχου ερευνητή, του διανοητή και
μελετητή,
·του σεμνού και ανυπότακτου,
τον έκανε αστραπή και κεραυνό, ποιήματα, τραγούδι,
κουβέντες στις γειτονιές και τις παρέες, ρίγος ζωής
πέρασε από γενιά σε γενιά ως σύμβολο αγώνα και
ελευθερίας !
Η τεράστια προσωπικότητα του Νίκου Μπελογιάννη, η
απέραντη σεμνότητα του, η υπέρτατη θυσία του για τα ιδανικά του, το ανυπότακτο
της στάσης και η αταλάντευτη θέση για μια άλλη κοινωνία, δεν επιτρέπεται, είναι
προσβλητικό, είναι «ιεροσυλία» να χρησιμοποιείται από υποταγμένους για να
αποκτήσουν αριστερό προσωπείο.
Στα διλήμματα της υποταγής, ο Μπελογιάννης απάντησε
«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό ..και αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα
μας καλύτερες μέρες» και Θυσίασε την ζωή του, ενώ άλλοι επέλεξαν την υποταγή.
Ο Μπελογιάννης δεν πρόδωσε τις ιδέες και τον Λαό. Ο
Μπελογιάννης αγαπώντας την Ελλάδα, επέμεινε, δεν υποτάχθηκε, δεν έκανε
συνδιαλλαγή, θυσίασε τον εαυτό του, όπως κάποιοι άλλοι που υποτάχθηκαν και
έκαναν συναλλαγή (για να μείνουν στην εξουσία) και θυσίασαν τον Ελληνικό Λαό
και την Ελλάδα(....).
Aυτό που σημείωνε ο Νίκος Μπελογιάννης στο βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο
στην Ελλάδα»:
·
« η χώρα εσπαράζετο
υπό της φυγοδικίας και των συμμοριών τοκογλύφων, οίτινες εν συνεργασία προς
τους ταμίας του κράτους και αυτούς ακόμα τους δικαστάς είχον δημιουργήσει
αλληλεγγύην και κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού" (...). Κι έτσι,
τοκογλύφοι, κομματάρχες, δικαστές, ταμίες, Εθνοτράπεζα, κράτος και ληστές -
τούτοι οι τελευταίοι πολύ λιγότερο από τους άλλους - εκτελούσαν το ίδιο
"εθνοφελές" έργο: Την ερήμωση της χώρας και τον αφανισμό του λαού.
Και στο αντιλαϊκό τούτο όργιο, έρχονται και οι ξένοι κεφαλαιούχοι να πάρουν μια
από τις καλύτερες θέσεις».
Μήπως περιγράφει και την σημερινή κατάσταση που βιώνουμε;
Ο Νίκος Μπελογιάννης στέκει αυτός και οι σύντροφοί του
ζωντανοί μάρτυρες του θανατικού με καρφωμένες τις πληγές, και αυτές οι πληγές,
αυτό το αίμα είναι η συγκολλητική ουσία του παρελθόντος ιστορικού χρόνου με τον
σημερινό αποτελούμενη από δάκρυα, κορμιά και ψυχές που χάσκουν στα μουσεία και
στα μνημεία των ηρώων.
Ο ιστορικός χρόνος , η συλλογική ιστορική μνήμη δεν είναι οικόπεδο, δεν
είναι δρόμοι, ούτε πλατείες, ούτε μουσεία.
·Είναι η μήτρα της ηρωικής ιστορικής
μνήμης που γέννησε ήρωες ”άπαρτα βουνά” μαζί ”με άπαρτες ψυχές”.
·Είναι η μνήμη μας, είμαστε εμείς οι
ίδιοι, οι νεκροί ήρωες της Κατοχής και της Αντίστασης, οι γιαγιάδες και οι
παππούδες μας.
Αυτή η μνήμη, αυτή η παρακαταθήκη, ούτε καπηλεύεται, ούτε εκχωρείται και
τον Νίκο Μπελογιάννη, τον Νίκο Πλουμπίδη, τον Άρη Βελουχιώτη δεν θα τους το
παραχωρήσουμε ποτέ ως λάφυρο για την δική τους επικοινωνιακή και προσωπική
προβολή.
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο...
«Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.
Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.
ΟΧΙ ΔΕ ΣΟΥ ταιριάζει εσένα Μπελογιάννη τούτο το σιωπηλό πένθος
τούτες οι μαύρες κορδέλες άκρη άκρη στο φουστάνι της άνοιξης
τούτο το πράσινο σαπούνι που λιώνει ξεχασμένο στη σκάφη θολώνοντας το νερό.
Για σένανε είναι οι μεγάλες σάλπιγγες, τα μεγάλα τύμπανα
οι μεγάλες καμπάνες και οι μεγάλες παρελάσεις
ο μεγάλος όρκος των λαών πάνω στο φέρετρό σου
η μεγάλη μέρα της τριάντα του Μάρτη
που μπαίνει στο καινούργιο εορτολόγιο των ηρώων και των μαρτύρων της
ειρήνης.
Έφυγες τώρα Νίκο
ανάβοντας μ' ένα γαρύφαλλο από φλόγα το κουράγιο του κόσμου,
ανάβοντας την ελπίδα στην καρδιά των λαών,
ανάβοντας τους αστερισμούς της ειρήνης στο στερέωμα του κόσμου,
πάνω απ' τις πεδιάδες τις σπαρμένες κόκαλα.
Έπεσες, Νίκο, με τα αυτί σου κολλημένο στην καρδιά του κόσμου,
ν' ακούς τα βήματα της λευτεριάς να βαδίζουν στο μέλλον,
ν' ακούς το μέλλον να ξεδιπλώνει εκατομμύρια κόκκινες σημαίες
πάνω απ' το γέλιο των παιδιών και των κήπων.
Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά
πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει.»
Γιάννης Ρίτσος
Μπελογιάννηδες...
«Χαραυγή καταπάνω του θανάτου
βάδιζεν η καρδιά σου παλικάρι
λες κι ήταν άλλος
άγουρος που ορθρίζει ν' ανταμώσει
κρυφά την πρώτη αγάπη.»
Κώστας Βάρναλης
Ο Νίκος Μπελογιάννης...
«Το φως από το λαδοφάναρο που φώτιζε το σκοτάδι μιας
μαγιάτικης βραδιάς στη Μαδρίτη, τα ευγενικά πρόσωπα του τουφεκισμένου λαού που
τον δολοφόνησε ο ξένος άρπαγας στον πίνακα του Γκόγια, είναι η ίδια σπορά
φρίκης που σπέρνει με τις ανοιχτές φούχτες των προβολέων πάνω στα ορθάνοιχτα
στήθια της Ελλάδας μια κυβέρνηση που σκορπίζει το θάνατο, το φόβο και το μίσος.
Ένα πελώριο άσπρο περιστέρι περνάει κι αφήνει το οργισμένο του πένθος πάνω στη
γη».
Πάμπλο Πικάσο
*(Η μορφή του Νίκου Μπελογιάννη, σχεδιασμένη από τον Πικάσο, διαδόθηκε
παγκόσμια και έγινε σύμβολο του αγώνα για την ειρήνη στα ψυχροπολεμικά χρόνια.)
Αφορμή για αυτή τη δημοσίευση αποτέλεσε η ανάρτηση στην Ομάδα από τον κ. Βασίλη Σταματάκο, στις 13/2/23, της διαφήμισης του Μηχανουργείου-Χυτηρίου Θεοχάρη στον Πύργο Ηλείας(φωτ.1). Έτσι ξεκίνησα την έρευνα και ιδού τα αποτελέσματα!
Τα αδέλφια Χαράλαμπος (1885-1952) και Δημήτριος Ι. Θεοχάρης (…-1918)
ίδρυσαν το 1903,κοντά στον σιδ. σταθμό του Πύργου, ένα μικρό εργαστήρι ειδών φανοποιείας. Πήγαν πολύ καλά και σε λίγα χρόνια παρουσίασαν τους ψεκαστήρες «Κεραυνός» ,πολλοί από τους οποίους λειτουργούν ακόμα.
Το 1918 πεθαίνει ο Δημήτριος και τη διεύθυνση αναλαμβάνει ο Χαρ. Θεοχάρης μετατρέποντας την επωνυμία σε «Χαρ.Ι.Θεοχάρης-Μηχανουργείο-Χυτήριο».
Το 1931 το εργοστάσιο επεκτείνεται στη πίσω πλευρά του αρχικού κτηρίου, σε οικοπ. έκταση ενός στρέμματος περίπου και εξοπλίζεται με σύγχρονες για την εποχή, εργαλειομηχανές.
Το 1932 η εταιρεία βραβεύεται με χρυσό μετάλλιο στη Ζ’ Διεθνή Έκθεση Θεσ/κης, για τα μηχανήματα που εξέθεσε.
Το εργοστάσιο παρέμεινε κλειστό κατά τη Κατοχή και με την απελευθέρωση, ο Χαρ.Θεοχάρης ξεκινά την ανασυγκρότηση του εργοστασίου. Δυστυχώς , το 1950 πεθαίνει η γυναίκα του, πράγμα που του στοίχησε πολύ, και έτσι μετά από λίγο, ο άνθρωπος που κατανάλωσε όλη του τη ζωή στη δημιουργία και ανάπτυξη του εργοστασίου, φεύγει και αυτός από τη ζωή, το 1952.
Την εταιρεία συνεχίζουν τα 3 παιδιά του, Ιωάννης, Γεώργιος και Δημήτριος και μετατρέπουν την εταιρεία σε ομόρρυθμη με την επωνυμία «Χ.Ι.ΘΕΟΧΑΡΗΣ Ο.Ε.-Μηχανοποιείον-Χυτήριον-Αντιπροσωπείαι».(Σ.Σ.Τα 3 αυτά παιδιά μαζί με την αδελφή τους Μηλίτσα, είχαν βαπτιστεί από τον Ηρακλή Νταιρόπουλο, όπως είχα αναφέρει στην αντίστοιχη δημοσίευση για την «ΗΡΝΤΑ»).
Η εταιρεία αναπτύσσεται δυναμικά και ειδικεύεται στα ελαιουργικά και οινοποιητικά μηχανήματα.
Το 1959 παρουσιάζει πρώτη στην ελληνική αγορά ,ελαιουργικά μηχανήματα παραγωγής της, εφάμιλλα των μηχανημάτων του εξωτερικού.
Το 1969 η εταιρεία γίνεται Α.Ε. και οργανώνεται με τα πιο σύγχρονα συστήματα και μηχανήματα.
Το 1970 αναγείρει στην Ελευσίνα (Μάνδρα) δεύτερο εργοστάσιο σε οικόπεδο 17 στρεμμάτων , με καλυπτόμενο χώρο 3.200μ2
Από το 1972 η εταιρεία αρχίζει να ασχολείται με μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας, τους φυγόκεντρους διαχωριστήρες, το 1973 κυκλοφόρησε ελαιοδιαχ/ρες απλού τύπου και το 1975 ελαιοδ/ρες αυτόματου καθαρισμού.
Το 1975 αρχίζει την ανέγερση νέου εργοστασίου, έξω από τον Πύργο,στη περιοχή Συντριάδα σε έκταση 36 στρεμμάτων με καλυπτόμενο χώρο 3.700μ2.
Από το 1976 αρχίζει τις εξαγωγές στην Ιορδανία, αργότερα στο Ιράν καθώς και οινοποιητικά μηχανήματα στη Γαλλία.
Η εταιρεία συνεχώς παρακολουθεί τη τεχνολογία στην έκθλιψη ελαιοκάρπου, συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις και συνέδρια, παρουσιάζει τα τελευταία της μηχανήματα στην Ιταλία και Ισπανία και αναφέρεται σε αρκετά ξένα τεχνικά περιοδικά.
Το 1975 εγκαθιστά στο Νιπηδητό της Κρήτης το πρώτο της συγκρότημα συνεχούς φυγοκέντρισης με γερμανικό μηχάνημα Flottweg.
Το 1976 η εταιρεία εγκαθιστά στην Ελλάδα 13 νέα συγκροτήματα συνεχούς φυγοκέντρισης. Ηδη εχει αποφασίσει να κατασκευάζει η ίδια τα φυγοκεντρικά μηχανήματα και στο νέο της εργοστάσιο στο Πύργο, εγκατέστησε ένα πειραματικό ελαιουργείο και ξεκίνησε τίς μελέτες και δοκιμές δύο μεγεθών φυγοκ.μηχανημάατων.
Το 1977 παρουσίασε τους τύπους DK 3.36 και DK 3.46 , τους οποίους κατασκεύαζε εξ ολοκλήρου στα εργοστάσιά της.
Η διεθνής οικονομική συγκυρία, ο σκληρός ανταγωνισμός από χώρες με φθηνότερα υλικά και εργατικά ,έπληξαν την εταιρεία και έτσι έκλεισε το εργοστάσιο στη Μάνδρα το 2004.
Σήμερα σε αυτόν το χώρο, πού είναι στη θέση Μεσαία Γέφυρα της Μάνδρας, λειτουργεί η εταιρεία “Anodos Logistics”.
Τις πληροφορίες για το εργοστάσιο της Μάνδρας , μου έδωσε ο ιδιοκτήτης της υπό εκκαθάριση εταιρείας Χαράλαμπος Γ. Θεοχάρης , σε τηλ/κή επικοινωνία που είχα μαζί του.
Το 2009 η εταιρεία τέθηκε υπό εκκαθάριση, η οποία συνεχίζεται μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχοντας ακόμα προς διάθεση σε τιμές κάτω του κόστους, μερικά μηχανήματα παραγωγής της.
Θέσεις εργοστασίων: -Αρχικό εργοστάσιο :Eθν.Αντιστάσεως 13,Πύργος,37.67548,21.43551
-Επέκταση επι της οδού Δεληγιάννη:37.67538,21.43534
-Εργοστάσιο Συντριάδας Πύργου:37.68791,21.42300
-Εργοστάσιο Μάνδρας:38.05823,23.51708
Προσέξτε στις φωτογραφίες τις ομοιότητες στις προσόψεις ,αλλά και στη κάτοψη, των εργοστασίων της Συντριάδας και της Μάνδρας.
Σήμερα στο αρχικό εργοστάσιο στεγάζεται εμπορία χρωμάτων, σιδηρικών, υδραυλικών κλπ. Η επέκτασή του χρησιμοποιείται από επιχείρηση αλουμινοκατασκευών.
Σημειώνω επίσης ότι στην αντιδιαμετρική γωνία του ίδιου τετραγώνου, υπάρχει η παλιά βιομηχανία ζυμαρικών,επί της Υψηλάντου 12, για την οποία έχουμε αναφερθεί στη παρακάτω δημοσίευση: https://web.facebook.com/.../permalink/1530494727123339
ΠΗΓΕΣ:
HΛΕΙΑ 1850-1950, Οικονομία-Εμπόριο-Βιομηχανία, Έκδοση Επιμελητηρίου Ηλείας 2020
.jpg)
.jpg)
.jpg)
