ΚΚΕ: Υπογράφοντας τη νέα Βάρκιζα

ΚΚΕ: Υπογράφοντας τη νέα Βάρκιζα

Μιλώ με το θάρρος και τη ευθύνη της  18χρόνης πορείας μου στο ΚΚΕ (από το 1973 στην παράνομη ΚΝΕ έως το 1990 που αποχώρησα από το ΚΚΕ λόγω της συγκυβέρνησης με την ΝΔ), ως μέλος και στέλεχος.

Η στάση του ΚΚΕ  δια μέσου των επηρεαζόμενων από αυτών αγροτικών οργανώσεων, εξελίχθηκε ως νέα Βάρκιζα, εφιαλτική και αντάξια των ευσχήμων που δέχεται από το σύστημα, αυτά περί του σοβαρού, αμετακίνητου και συνεπούς κόμματος.

Ντροπή!

«Μετά από 39 μέρες στον δρόμο, ο αγώνας ούτε σταματάει ούτε αναστέλλεται. Απλά, όπως αποφασίσαμε όλα τα μπλόκα, από αύριο αλλάζει η μορφή πάλης. Θα είμαστε σε επαγρύπνηση και με το όπλο παραπόδα».

Την « Κυριακή του Ασώτου»  (τι σύμπτωση, εορτή του  ελέους και  της συγχώρεσης, στους μετανοούντες ) μπροστά στο Μνημείο του Μαρίνου Αντύπα » στο ιστορικό Κιλελέρ ( τι σημειολογική κατάντια), ο Βαγγέλης Μπούτας έδωσε χτες το σύνθημα για την υποχώρηση.

Το ''όπλο παρά πόδα'' ήταν η φράση του Ν. Ζαχαριάδη, μετά  την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού και την σχεδόν άτακτη υποχώρηση του και που ειπώθηκε ως δικαιολογία και ως …επαγρύπνηση'' και ετοιμότητα, για το επόμενο γύρο, που ποτέ δεν ήλθε.

Έτσι και τώρα.

 Μετά τα ξεχωριστά μπλόκα, τις δικές τους μοναχικές πορείες, τις ψευτοεπαναστατικές κινήσεις, αποκλεισμού τραπεζών με  ενάμιση τρακτέρ, η δημόσιων υπηρεσιών από ομάδες μόνιμης σύνθεσης και παντός καιρού, το ΚΚΕ σάλπισε υποχώρηση και σιωπητήριο.

Εξέπεμψε το σύνθημα της υποταγής που  λέει «αφού δεν τα κατάφεραν οι αγρότες με τον πολυήμερο  σκληρό αγώνα τους, κανείς δε μπορεί να τα καταφέρει».

Τα μαντάτα φάνηκαν  από την συνάντηση των μπλόκων των ελεγχόμενων από το ΚΚΕ με τον Τσίπρα (αυτή που είχε και την προσφορά Τσίπουρου και πολλά χαμόγελα) , όταν  ο Μπούτας είπε, «Ο αγώνας μας αφήνει παρακαταθήκη», ( σαν  επικήδειος σε  μακαρίτη) και  «Δεν είναι αγώνας μια κι έξω», εξήγησε απολογητικά, ξεχνώντας  όλες τις προηγούμενες δηλώσεις του περί «μη διαλόγου», μίλησε και για επιτυχία «Κάτι πετύχαμε άλλωστε», «Βάλαμε για πρώτη φορά στο τραπέζι το θέμα του αφορολόγητου»,  «περιμένουμε να δούμε το νομοσχέδιο όταν θα κατατεθεί».

Από το να αποσυρθεί το ασφαλιστικό έκτρωμα και την μηδενική βάση συζήτησης  και αν η κυβέρνηση δεν έπαιρνε πίσω τα αντιαγροτικά μέτρα , δεν υπάρχει διάλογος κατέληξε το ΚΚΕ στην επιχειρηματολογία  του ΣΥΡΙΖΑ « γιατί αγωνιζόσαστε, περιμένετε να οριστικοποιηθεί το νομοσχέδιο και μετά είναι βλέπουμε».

Είναι γνωστή η τακτική  και ο τρόπος να εκφυλίσεις έναν αγώνα.

Τον διασπάς (πολλά μπλόκα, των ελεγχόμενων από την Δεξιά, από το ΚΚΕ κλπ), τον τραβάς σε μάκρος ώστε να χαλαρώσει, χωρίς να ανεβάζεις επίπεδο στις μορφές αγώνα, διαλέγεις μεμονωμένες ψευτοακτιβίστικες δράσεις (ολιγόωροι αποκλεισμοί δρόμων, τραπεζών, Δημοσίων Υπηρεσιών) , χωρίς συντονισμό και σχέδιο, διοργανώνεις  ψευτοπορείες με 17 τρακτέρ στην Αθήνα, διαχωρίζεσαι από τους άλλους που παλεύουν για τα ίδια (ξεχωριστές πορείες, συγκεντρώσεις, συναντήσεις με Κυβέρνηση…) και στο τέλος και «ρίχνεις » και το επιχείρημα –αυτοϊκανοποίησης- « εμείς παλέψαμε , κάναμε το καθήκον, δεν ακολουθεί  ο κόσμος» και η σεμνή τελετή λαμβάνει τέλος…

Συνέβαλε  και η ενεργοποίηση  της …τυφλής Δικαιοσύνης  δια της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου για διώξεις,  την κατάλληλη στιγμή όταν είχε  επέλθει κούραση στους αγωνιζόμενους αγρότες..

Έκανε το ΚΚΕ ότι έκαναν λίγο πιο νωρίτερα οι δεξιοί αγροτοσυνδικαλιστές που την «κοπάνησαν» άγαρμπα και απότομα από τα μπλόκα κατόπιν  υπόδειξης την ηγεσίας της ΝΔ και του Μητσοτάκη και με το αστείο επιχείρημα, πως δεν παρενοχλούμε την κίνηση στους δρόμους.

Απαράδεκτη η  στάση του ΚΚΕ με την διάσπαση  των ενωτικών  λαϊκών αγώνων  με τις λογικές της αυτάρεσκης περιχαράκωσης , την  δημιουργία των ''δικών'' του μπλόκων, ξεχωριστών κινητοποιήσεων, για το ασφαλιστικό και το αγροτικό κίνημα.

Το είδαμε  και  στην  Ηλεία  με την ξεχωριστή πορεία  και τις ανούσιες και ανώδυνες για το σύστημα και την κυβέρνηση  ακτιβίστικες ενέργειες, πετώντας στο Διοικητήριο πορτοκάλια, πατάτες  και σανό  και χύνοντας  λίγο γάλα και κρασί, αποκλείοντας την Τράπεζα Πειραιώς, τη Αποκεντρωμένη και την ΔΟΥ  για λίγες ώρες.

Και τι έγινε ? Έκανε το ΚΚΕ το επαναστατικό καθήκον, διαδηλώνοντας  οι ίδιοι και ίδιοι, αναφωνιζοντας για την ανάγκη ανατροπής του καπιταλισμού και τελείωσε και το μνημόνιο συνεχίζεται…

Πρέπει το ΚΚΕ να σταματήσει να κάνει  κοινή δράση …με τον εαυτό του, να είναι μαζί με τον λαό που αγωνίζεται,  να παρεμβαίνει και να ριζοσπαστικοποιεί  το διεκδικητικό πλαίσιο των αγώνων, και να τους ενισχύει με τον δυναμισμό  και την καθαρότητα των κομμουνιστών,  να αποκαλύπτει  το «πρόσωπο » και την πολιτική των διάφορων εργατοπατέρων και αγροτοπατέρων (που και στην Ηλεία είναι πολλοί), σε μια κατεύθυνση να ακυρωθεί το αντιασφαλιστικό έκτρωμα και  το μνημόνιο και να ηττηθεί το μνημονιακό μπλοκ , τώρα και όχι με την παραπομπή όλων στη σοσιαλιστική επανάσταση.

Μπορεί αυτή η στάση να εξυπηρετεί την διαιώνιση της  εξουσίας της ηγεσίας του Κουτσούμπα, της Παπαρήγα, του Γόντικα, του Παφίλη  … και την νεοσταλινική τους πορεία, αλλά δεν εξυπηρετεί , δεν δίνει διέξοδο στις άμεσες λύσεις που χρειάζεται ο λαός και η Ελλάδα που καταστρέφεται.

Απευθυνόμενος στους παλιούς μου συντρόφους στο ΚΚΕ – σε ηγεσία(….) και βάση- τους καλώ να σκεφτούν,  όσοι ακόμα μπορούν σκεφτούν(και δεν έχει κολλήσει εντελώς το μυαλό τους ) και όσοι δεν νιώθεις πως δεν μιλάς σε  τοίχο, τους καλώ να σκεφτούν πόσο δυναμικά και ανοδικά θα άλλαζε τα πολιτικά πράγματα στην χώρα μας,

 η συγκρότηση  ενός  ευρέος  αντιμνημονιακού- προοδευτικού  μετώπου (ένα νέο ΕΑΜ) , χωρίς αποκλεισμούς , ηγεμονισμούς και πρωτοκαθεδρίες,  

με ρεαλιστική πρόταση διεξόδου και

 την ταυτόχρονη  ύπαρξη ενός  μεγάλου , μαζικού , συνειδητού και με συνέχεια λαϊκού  κινήματος (όλοι μαζί να …πάμε) και αγώνων και με ένα ακηδεμόνευτο συνδικαλιστικό κίνημα, χωρίς την παλιά γραφειοκρατία αλλά  με νέους ανθρώπους και μυαλά.

Αυτή είναι και η μόνη λύση !