Όταν υποκλίνεσαι σε κάποιον, γυρίζεις την πλάτη σου σε κάποιον άλλον.

Όταν  υποκλίνεσαι σε κάποιον, γυρίζεις την πλάτη σου σε κάποιον άλλον.

Σήμερα ένας  φίλος που τον εκτιμώ, με ρώτησε:

«Πολύ σωστά να μείνουμε ανυποχώρητοι αλλά ,....μήπως έτσι ρίχνουμε νερό στο μύλο εκείνων που έφεραν την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση ??? Μήπως έτσι τους ξαναφέρνουμε στο προσκήνιο για να μας ξανακάνουν τα ίδια και χειρότερα ???»

Την ερώτηση του και την απάντηση μου (ακολουθεί) την  δημοσιοποιώ ευρύτερα, γιατί  είναι ένα  υπαρκτό ερώτημα που απασχολεί και προβληματίζει πολλούς και ιδιαίτερα τους αριστερούς.

Μα η πολιτική του 3ου μνημονίου και οι απορρέουσες από αυτό επιπτώσεις στην Ελλάδα (ύφεση,  αύξηση του χρέους, προσβολή της εθνικής περηφάνιας, περιορισμός εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας κ.α.) και στου Έλληνες (λιτότητα, αφανισμός πρωτογενούς τομέα, μη ανταγωνιστικό τουρισμό, υποβάθμιση της παιδείας, άνοδος των νεοναζί, φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση των  νέων κ.α. ), όλα αυτά δεν είναι ίδια και χειρότερα, δεν είναι όλα αυτά που παλέψαμε, αντισταθήκαμε και καταδικάσαμε 2 φορές με την ψήφο μας το 2015(& πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια);

 Αλλάζει τίποτα αν ο βιασμός μας συντελείται από φίλους και συντρόφους και όχι από ξένους;

 Ο βιασμός είναι βιασμός και είναι μάλιστα χειρότερος αν πραγματοποιείται από ... συγγενείς !

 Οι υποχωρήσεις και η υποταγή ρίχνουν  «νερό στο μύλο εκείνων που έφεραν την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση», γιατί γινόμαστε ίδιοι σαν τα αυτούς, χρησιμοποιούμε τα ίδια επιχειρήματα «Σφίξτε τα δόντια, στηρίξτε την κυβέρνηση και κλείστε τ’ αυτιά στις Σειρήνες, γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος» , εφαρμόζουμε την ίδια πολιτική και τελικά γινόμαστε άλλοι!

 Ξέρω ότι στις συνθήκες που ζούμε, με τους συσχετισμούς που υπάρχουν στην Ευρώπη, με το χαμηλό επίπεδο του Λαϊκού Κινήματος, το μη ικανό κόμμα, με την ανυπαρξία συμμαχιών εντός Ελλάδας (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) πρέπει να  κάνεις υποχωρήσεις και ελιγμούς, αλλά υπό τους όρους:

1. Να μην είναι αντίθετες και να μην υπηρετούν την πολιτική στρατηγική σου.

 2. Να μην γίνεσαι ανακόλουθος των εξαγγελιών σου.

3. Να αποδέχεσαι αυτά που κατάγγελλες.

Το ρήγμα που υπήρχε προεκλογικά ήταν (& παραμένει) ανάμεσα στο αστικό, Μνημονιακό μπλοκ, που φέρνει φονική ύφεση, απολυταρχική εκτροπή και εθνική υποδούλωση- και στο λαϊκό, αντιμνημονιακό μέτωπο του αγώνα για δουλειά, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.

Το μεγάλο ρήγμα είναι ακόμη ενεργό, περισσότερο από ποτέ μάλιστα. Και δεν χωρίζει βέβαια υπαρκτούς ευρωλάγνους και ανύπαρκτους δραχμολάγνους, ούτε ιδεοληπτικούς και ρεαλιστές.

Χωρίζει το έθνος των εργαζομένων, την Ελλάδα του σωματικού και πνευματικού μόχθου, από την Ελλάδα των ολιγαρχών και της υποταγής.

Χωρίζει την ανάπτυξη με αξιοπρεπή δουλειά για όλους, από την καταστροφική ύφεση και την κοινωνική απόγνωση.

Χωρίζει τη δημοκρατία και την εθνική, λαϊκή κυριαρχία, από τη μετατροπή της Ελλάδας σε άθλιο προτεκτοράτο. Είναι το ρήγμα που γέννησε το μεγάλο, λαϊκό και νεανικό κίνημα της 5ης Ιουλίου.

Αυτό το μεγάλο ρεύμα του ΟΧΙ, που κανένας δεν έχει το δικαίωμα να το αφήσει πολιτικά ορφανό, ή ακόμη χειρότερα, έρμαιο της δημαγωγίας της νεοφασιστικής και εγκληματικής Χρυσής Αυγής.

Εγώ Φίλε διάλεξα: Αγώνα για την ανατροπή της βαρβαρότητας που μας κατακλύζει και δεν μας αξίζει.

Να αντέξουμε για να νικήσουμε.

Τέλος φίλε μου, όταν υποκλίνεσαι σε κάποιον, γυρίζεις την πλάτη σου σε κάποιον άλλον.

Στον δεύτερο του σχολιασμό ο φίλος μου υπογράμμισε μεταξύ άλλων:

«….. είμαι πολύ προβληματισμένος με όλο αυτό που γίνεται αλλά προς το παρόν με επηρεάζει ακόμα η προδοτική στάση των αρχηγών των άλλων κομμάτων κατά την διαπραγμάτευση, οι οποίοι συντάχθηκα υπέρ των θέσεων των ξένων. Μου είναι πολύ δύσκολο να καταφερθώ κατά της 1ης Αριστερής Κυβέρνησης που καλείται να διαχειρισθεί την τραγική κατάσταση που βρισκόμαστε όλοι και για την οποία δεν έχει καμιά ευθύνη ούτε αυτή η Κυβέρνηση ούτε η Αριστερά ούτε ο Ελληνικός Λαός. ……Με αυτό το σκεπτικό παραμένω αμετακίνητος στη θέση μου , θα στηρίξω με τις όποιες δυνάμεις μου αυτή την

Και η δεύτερη απάντηση μου ήταν μεταξύ άλλων:

Σέβομαι την άποψη σας, διαφωνώ όμως……. ελπίζω και εύχομαι να κάνω λάθος στις εκτιμήσεις μου και όλο αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να έχει φιλολαϊκή κατάληξη, πράγμα που μετά βεβαιότητας πιστεύω, ότι δεν θα γίνει και θα έχει άσχημες & δύσκολες επιπτώσεις στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό.

Ανθρώπους σαν και εσάς, παρ' όλες τις διαφωνίες μας, νοιώθω  ότι είμαστε στην ίδια όχθη, του ποταμού που λέγεται Λαός, την αριστερή !