Το ονομαστό και πεντανόστιμο Λαλέικο κεράσι, το κεράσι της Φολόης χάνεται

Το ονομαστό και πεντανόστιμο Λαλέικο κεράσι, το κεράσι της Φολόης χάνεται

Περιζήτητο  παλαιά για το νοστιμάδα του, το άρωμά του, την τραγανανάδα του, το πετροκέρασο, το κεράσι του Λάλα και της ευρύτερης περιοχής του οροπεδίου  της Φολόης της Ηλείας, μια καλλιέργεια που έζησε και μεγάλωσε γενιές, φθίνει, τα δέντρα λιγοστεύουν, γερνούν και δεν ανανεώνονται, η παραγωγή μειούται δραματικά και τείνει προς εξαφάνιση αν δεν υπάρξει ισχυρή παρέμβαση από την  Πολιτεία.

Οι κερασιές του Λάλα, της Φολόης, της Κάπελης δεν είναι μόνο μια εξαιρετική καλλιέργεια και ένα φημισμένο προϊόν με ονοματεπώνυμο «Λαλέικο Κεράσι» με ισχυρό Brand Name (όπως λέγεται σήμερα),  αλλά είναι και η ιστορία μας, ακολουθεί την Ελλάδα πριν την Επανάσταση του 1821, έχει συνδεθεί με αυτήν, υπάρχει εκατοντάδες χρόνια !

Στην πολιορκία του Λάλα το 1821 από τους Έλληνες( Ηλείοι, Γορτύνιοι και Επτανήσιοι/ Κεφαλλήνιοι)  όπου έδρευαν οι Τουρκολαλαίοι, ζήτησαν από τους Λαλαίους ν αποχωρήσουν ειρηνικά αυτοί ως απάντηση έστειλαν  «ολίγα κεράσια του Λάλα και δύο ραβανιά δι’ αγάπην» … προσπαθώντας  να κερδίσουν χρόνο… ( η συνέχεια γνωστή…οι Έλληνες νίκησαν στο Πούσι και οι Τουρκολαλαίοι έφυγαν για την Ανατολή.. )

«Λαλέικο Κεράσι…όποιος φάει,...δεν θα.....γεράσει»!

Τα οφέλη από την  κατανάλωση του Λαλέικων  κερασιών έστω και  με δόση υπερβολής συνοψίζεται στην παραπάνω φράση!

Καταπληκτικά, υψηλής ποιότητας και το σημαντικότερο βιολογικά …τελείως αράντιστα…

Αλλά τα προβλήματα μεγάλα…

Οι κερασιές αργοπεθαίνουν

Χαμηλές τιμές, μειούμενη παραγωγή ενώ με αρωγή  από το κράτος μπορεί τα  επόμενα χρόνια να αναπτυχθεί ώστε οι νέοι να ασχοληθούν με την καλλιέργεια και να τους κρατήσει ο τόπος.

Απαιτεί επιστημονική βοήθεια, ειδικές επιδοτήσεις, νέα δέντρα, νέες ποικιλίες, οργάνωση των παραγωγών, σταμάτημα των εισαγωγών (που καταστρέφουν τις δικές κερασιές)

Πριν το 2000 η τιμή παραγωγού ήταν 200 δραχμές , αμέσως μετά κατρακύλησε στα 0,50 ευρώ…σήμερα στα 0,40 και στα αζήτητα ..

Με τα τωρινά στοιχεία έχει μειωθεί αρκετά η παραγωγή 50 τόνοι περίπου ..και απούλητοι…

Ο φίλος (Κ.Τ.) που έδωσε πολύτιμα στοιχεία και πολλές φωτογραφίες  λέει:

«Το 2.000 (προ 20ετιας περίπου) η παραγωγή ήταν περίπου 400 - 500 τόνοι (υπήρχαν κερασιές με 700 κιλά κεράσι παραγωγή..)  στην ευρύτερη περιοχή ,Λάλα ,Δούκα, Μηλιές, Αχλαδινή, Νεμούτα, Πέρσαινα και την απορροφούσαν εργοστάσια μεταποίησης  στην Βόρεια Ελλάδα.

Τα τελευταία χρόνια δεν έχει έρθει χονδρέμπορος και κάποιες συζητήσεις δεν καρποφόρησαν και οι αιτίες πολλές.

• ·         Το πετροκέρασο είναι πολύ ευπαθές και μαυρίζει και όταν αρχίζουν οι ζέστες πιάνει σκουλήκι (όντας αβοήθητοι από το επίσημο κράτο ςγια την αντιμετώπισή του)
  
• ·         Οι έμποροι ζητούν από τους παραγωγούς πολλές φορές αρκετά χέρια ράντισμα ώστε να το απορροφήσουν.
  
• ·         Δεν υπάρχει τοπικός συνεταιρισμός οι ομάδες παραγωγών ώστε να ξέρουν
  
  οι αγρότες ότι θα μπορέσουν να πουλήσουν το κερασί και να περιποιηθούν τα δέντρα περισσότερο
  
• ·         Δεν υπάρχει στην Φολόη κάποια μονάδα μεταποίησης ώστε να απορροφήσει ένα μέρος της παραγωγής
  
• ·         Δεν έχει αναπτυχθεί τουριστικά η περιοχή ώστε οι περαστικοί να αγοράσουν ένα μέρος του προϊόντος
  
• ·         Δεν έχουν  άδειες πλανόδιου οι παραγωγοί  στην ευρύτερη περιοχή, – την οποία δεν είναι εύκολο να εκδόσεις  επειδή υπάρχουν νομικές αγκυλώσεις,- ώστε διαθέτουν το κεράσι μόνοι τους .
  
• ·         Προτιμώνται  άλλες καλλιέργειες (ελαιόδεντρα ,καστανιές, καρυδιές) κ δεν φυτεύονται νέα δέντρα.

Μίλησα με έναν παραγωγό που το κυνήγησε από 2,5 τόνους κατάφερε ένα μικρό μέρος 500 κιλα να διοχετεύσει στην αγορά του νομού. Τα μεγάλα Super Market και κατά κύριο λόγο στο νομό καταναλώνουμε κεράσια από άλλες περιοχές

 Οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 κατέστρεψαν μεγάλο αριθμό δέντρων, επίσης αρκετά δέντρα ξεράθηκαν ίσως λόγο αύξησης της θερμοκρασίας της περιοχής.

Η τιμή που αγόραζαν τότε οι εμπόριο πετροκέρασο για κομπόστα ήταν 60με 70λεπτα το κιλο.

ΟΙ  ποσότητες παραγωγής τώρα έχουν  μειωθεί αλλά σίγουρα 50τονοι θα υπάρχουν.

Χθες μίλησα με έναν Λαλαίο που μένει στην Αθήνα και επένδυσε σε αρκετές κερασιές 50 δέντρα περίπου διαφορών ποικιλιών κ δεν πούλησε ούτε κιλό ,δεν είχε που να διαθέσει την παραγωγή και λόγω κορονοϊού δεν μπόρεσε να κατεβεί στο χωριό  ώστε να περιποιηθεί τα δέντρα ,οι πληροφορίες που σας είπα είναι από διάφορους παραγωγούς που συνομιλώ καθημερινά στο χωριό ,εγώ έχω 15 περίπου δέντρα ,αλλά υπάρχουν κατά κύριο επάγγελμα αγρότες που επένδυσαν στις κερασιές και δεν μπορούν να το πουλήσουν.»

Οι κερασιές αργοπεθαίνουν