Εκπαίδευση «α λα μπολονέζ»

Εκπαίδευση  «α λα μπολονέζ»

Η εκπαίδευση είναι κλάδος.

 Η παιδεία όχι. Είναι θεμέλιο.

Θεμέλιο για όλα τα άλλα. Για τους καλούμενους «πυλώνες» της κοινωνίας.

Την υγεία, τη δικαιοσύνη, τον στρατό ή ό,τι άλλο. Αυτό δεν υποτιμά κανέναν από εκείνους που τυπικά δεν ασκούν την εκπαίδευση ως επάγγελμα. Τον γιατρό που κρατά στο χειρουργείο τη ζωή του ασθενούς στα χέρια του. Τον δικαστή που πρέπει να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο. Τον στρατιώτη ο οποίος περιφρουρεί την ακεραιότητα της χώρας.

Όμως όλοι αυτοί βασίζονται σε ένα υπάρχον -είτε ελλείπον- θεμέλιο παιδείας που παρέχεται από ολόκληρη την κοινωνία, σε κάθε τομέα και επίπεδο, αλλά σε καθοριστικό βαθμό από την εκπαίδευση κάθε βαθμίδας.

Η επίθεση δια της υποβαθμίσεως  που αυτή τη στιγμή δέχεται εκπαίδευση είναι,

πρώτον, επίθεση εναντίον του μέλλοντος των νέων.. των παιδιών και,

δεύτερον, επίθεση εναντίον της παιδείας ως θεμελίου και άρα εναντίον ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.

Επίθεση εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, διότι αυτό που στην ουσία επιχειρείται είναι η απαξίωση του δημόσιου σχολείου ως θεσμού που προάγει την κριτική σκέψη και την πολιτική συνείδηση, δημιουργώντας ανθρώπους που, παρά τις ομολογημένες δυσλειτουργίες των ιδρυμάτων, διακρίνονται, χάρη στις βάσεις που απέκτησαν στην πατρίδα μας, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Επίθεση της απαξίωσης, του δήθεν, της κενότητας και ευχών «επί τη ενάρξει μαθημάτων εν τοις σχολείοις».

Επίθεση δια της υποβαθμίσεως με τεράστιες ελλείψεις εκπαιδευτικών, με μαθήματα σε  λυόμενες αίθουσες, με ανέλεγκτα από πλευράς στατικότητας( σε σεισμογενή περιοχή η Ηλεία…) και ασυντήρητα τα σχολικά κτίρια, με έντονα προβλήματα στην μεταφορά των μαθητών, με εκπαιδευτικούς υποαμειβόμενους κι άλλους μόνιμα στην γαλέρα της αναπλήρωσης, με ΑΕΙ (κατ’ όνομα …) και μάλλον υπό αίρεση( όπως αυτό της Αμαλιάδας …ίσως και του Πύργου), με υπεράριθμα τμήματα, με μαθητές και γονείς θύματα της κρίσης και των μνημονίων…

Επίθεση με την υπονόμευση της σχέσης δασκάλου-μαθητή, αφού τον ρόλο υπερ-παιδαγωγού έχουν αναλάβει εργολαβία τα μίντια, αναίρεση κάθε κριτικού, δημιουργικού και πολιτικού πνεύματος, υποταγή των σχολείων σε μια καταναλωτική λογική η οποία καταφέρνει πολλές φορές να μεταμφιέσει τον κυνισμό της με ένα δήθεν προοδευτικό προσωπείο.

Επίθεση για μεταλλαχτεί η παιδεία σε τηλεοπτικό πρόγραμμα μάστερ σεφ, όπου το προτεινόμενο «γκουρμέ» πιάτο είναι οι σάρκες των εργαζόμενων σε αυτήν, εκπαιδευτικών, διοικητικών, μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών.

 Και μια και το αναφέραμε, ας σκεφτούμε τι έγινε με τη δημόσια τηλεόραση για να καταλάβουμε τι θα γίνει με τη δημόσια παιδεία.

Όπως τα ιδιωτικά κανάλια λεηλάτησαν σε κάθε επίπεδο τα δημόσια, έτσι και η δημόσια παιδεία πρόκειται να λεηλατηθεί –λεηλατείται ήδη–από το μεταλλαγμένο υποκατάστατό της, την ιδιωτική, σε επίπεδο προσωπικού και τεχνογνωσίας.

Αυτή η εκπαίδευση «α λα μπολονέζ», που επιβάλλεται με τη μεγαλύτερη και αποδοτικότερη, λέει, σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας   αυτή η Παιδεία, που την αναγνωρίζει μάλλον μόνο ως εκπαίδευση, έχει μια καθαρά εργαλειακή αξία, ανταλλάξιμη στη ρωμαϊκή αρένα της ελεύθερης αγοράς, αυτή η εκπαίδευση όπου οι εργαλειακές ικανότητες, και ιδίως οι ικανότητες της αποτελεσματικότητας και της ηγεσίας (leadership), όχι απλώς προηγούνται των ικανοτήτων τού συναισθάνεσθαι και της ηθικής ορθότητας, αλλά σιωπηλώς τις απορρίπτουν ως τροχοπέδη των επιδιώξεών τους.

Αυτή η εκπαίδευση…όταν οι νέοι άνθρωποι δεν θα μπορούν να κατανοήσουν το νόημα μιας απλής πρότασης σε τέσσερις γραμμές, όταν δεν θα είναι σε θέση να εκφραστούν, να αρθρώσουν κριτικό λόγο, να κάνουν μια απλή διαίρεση, όταν ο δάσκαλος ή η δασκάλα θα έχουν μεταφερθεί από την αίθουσα διδασκαλίας σε έναν υπολογιστή και θα έχουν «κακοποιηθεί», κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς θα έχουν μετατραπεί σε ολόγραμμα, θα είναι ήδη πολύ αργά για όλους μας.

Απέναντι σε αυτήν τη μετάλλαξη και σε αυτόν τον κυνισμό...

Αντίστασή  που θα λέει   «όχι» στην απαξίωση της παιδείας – απαξίωση που έχει οδηγήσει ήδη σε τερατογενέσεις.

Εκπαίδευση  στην ανθρωπιά, κατά πρώτον, και στην επιστημονική εξειδίκευση και δεξιότητα, κατά δεύτερον.

…Καλή σχολική Χρονιά !!!

Σημείωση:
Ο τίτλος (…Εκπαίδευση «α λα μπολονέζ» ) δεν έχει σχέση μα τα μακαρόνια ...αλλά έχει σχέση με την» διαδικασία της Μπολόνια: δημιουργία του ευρωπαϊκού χώρου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» που εγκαινιάστηκε με τη διακήρυξη της Μπολόνια ( της 19ης Ιουνίου 1999 - Κοινή δήλωση των Ευρωπαίων Υπουργών Παιδείας
Η πόλη της Ιταλίας συμβολίζει, εδώ και καιρό, τη νεοφιλελεύθερη επίθεση ενάντια στο δημόσιο και

ακαδημαϊκό πανεπιστήμιο και της εκπαίδευσης γενικότερα . Συμβολίζει την αντίληψη ότι η εκπαίδευση είναι ένα κοινό εμπόρευμα, όπως οι οδοντόβουρτσες, τα φασολάκια κ.ά. Και ένα εμπόρευμα πρέπει να παράγεται από ανθρώπους που ξέρουν από εμπορεύματα, να είναι ευπώλητο και, βέβαια, ο καταναλωτής χρήστης να έχει τον παρά για να το αγοράσει.