Ηλεία :Η φτώχεια, η λιποθυμία, η αδιαφορία, η απελπισία, η εκμετάλλευση και οι ένοχοι

Ηλεία :Η φτώχεια, η λιποθυμία, η αδιαφορία, η απελπισία, η εκμετάλλευση και οι ένοχοι

Σόκαρε συγκλονιστική περίπτωση μιας μαθήτριας γυμνασίου στον νομό Ηλείας η οποία πρόσφατα λιποθύμησε στην μέση του δρόμου, αδύναμη από την πείνα, μπροστά στα μάτια δεκάδων περαστικών.

Πάλι σοκαριστήκαμε το Νοέμβριο του 2018  με μια άλλη είδηση συγκλονιστική …: «Πύργος: Πέθανε από υποσιτισμό η 83χρονη μητέρα που βρέθηκε νεκρή δίπλα στην κόρη της»

Λιποθύμησε μια νιά, μια μάνα πέθανε από την πείνα

 ..δεν είχαν να φάνε..

Γ..ω το σύστημα σας !

Σοκαριζόμαστε, συγκλονιζόμαστε, καταδικάζουμε την κατάσταση, οι εφημερίδες χρησιμοποιούν την είδηση για πουλήσουν φύλλα…και μετά η ζωή συνεχίζεται, δεν αγανακτούμε, δεν αναζητούμε τις αιτίες της φτώχειας, δεν αγωνιζόμαστε ενάντια στις πολιτικές που «γεννούν», φτώχεια, λιποθυμίες, θανάτους, απελπισία, που σκοτώνουν( όπως οι θάνατο από τι κρύο..)  δεν καταδικάζουμε τους ενόχους και οι περισσότεροι τους υπεύθυνους τους επιβραβεύουμε  με την ψήφο μας (τους), επικροτούμε(νε) την πολιτική που «γεννά» την φτώχεια, την πείνα, την ανέχεια

Λοιπόν Ναι !, 

Στην Ηλεία  λιποθυμούν από την πείνα, πεθαίνουν από την από ασιτία, χιλιάδες στήνονται στις ουρές για να πάρουν βοηθήματα (μακαρόνια, ρύζι, κοτόπουλο κλπ), κοιμούνται σε αυτοκίνητα, οικογένειες ίσα-ίσα που την βγάζουν, πολλοί ζουν από επιδόματα, υπάρχουν σπίτι χωρίς ηλεκτρικό, σπίτια που τουρτουρίζουν από το κρύο, νέοι που δεν μπορούν να σπουδάσουν ελλείψει χρημάτων, ηλικιωμένοι που στερούνται τα πάντα, χιλιάδες άνεργοι,  μεροκάματα πείνας, ωράρια ντροπής…. υπηρεσίες πρόνοιας που  υπολειτουργούν αλλά και του «δεν με ενδιαφέρει»,  και της προσέγγισης της δυστυχίας και της φτώχιας μόνο μέσα από το φακό της κάμερας  και της προβολής.. .

Ράπισμα προς όλους μας(που δεν αντιδρούμε… στις πολιτικές της φτώχιας ) και μούντζωμα προς τα πάνω προς τους εξουσιαστές που εφαρμόζουν πολιτικές που αφανίζουν τον λαό, τον σκοτώνουν, τον φτωχαίνουν, τον αυτοκτονούν, τον παραλύουν, τον απελπίζουν.

Αυτή είναι η Ηλεία, που ζει στο ημίφως, με εκτεταμένη  φτώχια, με «αναπτυξιακή» οπισθοδρόμηση, χωρίς έργα υποδομής( Ολυμπία οδός, σιδηρόδρομος, αεροδρόμιο κλπ..), με κατεστραμμένη την αγροτική παραγωγή ( λάδι, ζημιές μάτα κλπ)

Για τους εξουσιαστές, πολιτικούς και πολιτικάντηδες, η φτώχεια, η ανημποριά, η απελπισία, η εξαθλίωση, είναι,  αποτελεί αξιοθέατο, ευκαιρία προβολής, μέσο και δυνατότητα πολιτικής εκμετάλλευσης, φωτογράφησης (όπως ο Αντιπεριφερειάρχης Βασιλόπουλος που μοίραζε τενεκέδες λάδι ) , φωτογράφησης, ένα σόου, …το είδαμε τα  Χριστούγεννα, θα το δούμε και το Πάσχα και η φωτογραφούμενη και επιδεικνυόμενη φιλανθρωπία και «αγάπη» θα μεγαλουργήσει ..

Ναι αυτό/ά είναι για όλους τους άθλιους, τους απατεώνες αυτούς τους δημιουργούς της φτώχειας (μνημόνια,  περικοπές, μειώσεις, φορολογία κλπ)  και  την αξιοποιούν στο οικονομικό  χρηματιστήριο τους  για πλουτισμό, προβολή, πολιτικά ρουσφέτια, να πουλούν φύλλα οι εφημερίδες τους…

Η φτώχεια που  σε όλη τη Ελλάδα και στη Ηλεία, σαν ολετήρας καταστρέφει άτομα, οικογένειες, χαμόγελα, ελπίδες.

Η φτώχεια που έχει από τη μια  μεριά την αδιαφορία, από την άλλη η απελπισία και τα αδιέξοδα και από τη τρίτη την εκμετάλλευση της  και τους ενόχους για αυτήν

Και είναι δίπλα μας !

Δίπλα μας, κοντά μας η φτώχεια καταβροχθίζει συνανθρώπους μας, διαλύει αξιοπρέπειες, παραλύει σκέψεις, φράζει ελπίδες και μέλλον.

Δίπλα μας άνθρωποι που πεινούν, οικογένειες που κρυώνουν, γνωστοί μας χωρίς σπίτι, παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα, κοινωνία χωρίς χαμόγελο, σε αδιέξοδο και απελπισμένη.

Δίπλα μας στην Ηλεία, στον Πύργο, στην Αμαλιάδα, στον Κάμπο, στην Επαρχία Ολυμπίας, χιλιάδες οι  φτωχοί, 15.500 οι άπορες οικογένειες με 38.000 μέλη οικογενειών(το 24 %των Ηλείων,   που στήνεται  στην ουρά της ντροπής για ένα κοτόπουλο, λίγα μακαρόνια, ένα κομμάτι τυρί φέτα, παιδικές τροφές, λίγο ρύζι.

Δίπλα μας μαζί με τους απόρους (και πολλοί μέσα σε αυτούς ) και οι 15.500 Ηλείοι άνεργοι και οι πάνω των 20.000 ανέργων στον νομό μας ( μαζί  με τους μη εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ ) που αν μάλιστα συμπεριληφθούν και οι πάνω από 5.000  επαγγελματίες / έμποροι κλπ  που έκλεισαν τις επιχειρήσεις στο νομό μας και τους πάνω από 7.000 καταστραμμένους  αγρότες και του πάνω των 6.000 μετανάστες (κυρίως νέοι) που φύγαν για τα ξένα , συνθέτουν μια κοινωνική ομάδα 45.000 ατόμων ή το 35%  του πληθυσμού της Ηλείας να είναι στην απόλυτη ένδεια ή να την προσεγγίζει.

Δίπλα μας ..σε όλη τη Ηλεία, σε όλους μας :

o   Το «Κατά κεφαλή ακαθάριστο εγχώριο προϊόν» βρίσκεται στη 45η  θέση με 10.654€ .

o   Το 75% των Ηλείων φορολογουμένων ( νοικοκυριά και επιχειρήσεις ) τον πνίγουν τα χρέη διότι χρωστά σε τράπεζες 2,5 δις€, εφορίες 1,8 δις €( , ασφαλιστικά ταμεία 100 εκατ.€

o   Το  40%  των Ηλείων ή 65.000 άτομα βρίσκονται κάτω από το επίπεδο της φτώχιας

o   Το 35% των μαθητών του δημοτικού της Ηλείας  σιτίζεται στο σχολείο… επανήλθαν τα συσσίτια..

o   Σε πάνω από 15.000 Ηλείους  έχουν ήδη επιβληθεί μέτρα αναγκαστικής είσπραξης (κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών κλπ), και ακολουθούν άλλοι  21.000 Ηλείοι  φορολογούμενοι, πάνω από 3.500 ακίνητα στη Ηλεία «πέρασαν» στο δημόσιο από τους ιδιώτες μέσω αποποίησης κληρονομιάς (3.000) και κατασχέσεων (500) λόγω χρεών.

o   Στη ΔΕΗ τα χρέη των νοικοκυριών και επιχειρήσεων  της Ηλείας αφορούν οφειλές περίπου 22.000 συνδέσεις

o   Το 5,5% των Ηλείων ή 9.000 άτομα έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό  για βρουν εργασία

Δίπλα μας στην Ηλεία ξέρουμε και βλέπουμε συμπολίτες μας να ζουν σε αυτοκίνητα, σε εγκαταλειμμένα κτίρια , σε σπίτια χωρίς  ηλεκτρικό ρεύμα, με κομμένο το νερό.

Δίπλα μας στην Ηλεία ξέρουμε και βλέπουμε συμπολίτες μας να κόβουν φάρμακα γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν, δεν φτιάχνουν  τα δόντια τους ελλείψει χρημάτων.., που οδηγούνται σε επικίνδυνους ατραπούς ίασης της ψυχής τους …

Δίπλα μας στην Ηλεία ξέρουμε ανθρώπους που έθεσαν τέλος στη ζωή τους γιατί δεν άντεξαν  άλλο..

Και δεν είναι μόνο αυτοί .

Είναι αυτοί που από ντροπή και υπερηφάνεια δεν κάνουν  καμία αίτηση, που κρύβονται.

Είναι αυτοί που τους βοηθούν και τους συμπαραστέκονται γονείς, συγγενείς και φίλοι.

Είναι αυτοί που έχουν κόψει τα πάντα, μήπως και καταφέρουν και βοηθήσουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.

Είναι αυτοί που κοιτούν τις ειδοποιήσεις, λογαριασμούς, ραβασάκια , (Εφορία, ΔΕΗ, Νερό, Τηλέφωνο, Τράπεζες κλπ) τις υποχρεώσεις για πληρωμές (φροντιστήρια, σχολές, νοίκια, φοιτητές, χαρτζιλίκι παιδιών, ρούχα/ υποδήματα για τον χειμώνα, θέρμανση, καύσιμα, μετακινήσεις κλπ ) και τους πιάνει τρόμος και απελπισία.

Είναι αυτοί  που ψάχνουν τους κάδους σκουπιδιών ή περιμένουν να τελειώσουν οι Λαϊκές Αγορές για περισυλλέξουν κάτι χρήσιμο  για αυτούς και την οικογένεια τους.

Είναι αυτοί  που δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ που πέρασαν γιατί δεν έχουν να καλύψουν τα στοιχειώδη έξοδά τους

Είναι αυτοί  που θα ξυλιάσουν τον χειμώνα διότι δεν μπορούν να αγοράσουν πετρέλαιο θέρμανσης.

Είναι και αυτοί που συνωστίζονται στα προγράμματα για ανέργους, αυτά που επιδοτούνται από εκείνους οι οποίοι έχουν σπείρει την ανεργία παντού, που αγωνίζονται να επιβιώσουν με μερικά ωρομίσθια και κάτι λίγα μεροκάματα, με επινοήσεις ως προς το ζην, προσπαθώντας να μη νιώθουν στα αζήτητα, σε αυτόν τον κρανίου τόπο, όπου μαζεύονται οι αδικημένοι της Γης.

Όσο πιο πολλά τα προσόντα, τόσο πιο δύσκολη η πρόσβαση στο στοιχειώδες, σε αυτό που θα έπρεπε να είναι ένα αυτονόητο δικαίωμα ύπαρξης και ζωής.

Σε αυτόν τον ζόφο, την καταστροφή που ζούν χιλιάδες συμπολίτες μας ( ως πραγματικότητα ή ως επερχόμενη κατάσταση-πλειστηριασμοί ..),

που είναι απίθανα προσβλητική και ισοπεδωτική για κάθε άνθρωπο- πως αλλιώς μπορεί να  είναι να ζεις με επιδόματα, από την διανομή τροφίμων ή να φοβάσαι πως θα σου πλειστηριάσουν και θα σου κατάσχουν το σπίτι σου ή την επιχείρηση σου ?

Είναι και κάποιο άλλοι που αδιαφορούν για το τι πραγματικά έχει συμβεί στην ελληνική κοινωνία., αρκούνται στη συνταξούλα τους ή στον ελάχιστο μισθό τους, που λένε «το κακό να μην έλθει σε εμάς», που καρφάκι δεν τους καίγεται.

Αλλά έλα που και αυτούς  θα τους καταπιεί η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και τα μνημόνια. Και άλλοι τα έλεγαν, αλλά  …

Είναι  και άλλοι που κλεισμένοι στο καβούκι τους και την αδιαφορία τους περιμένουν κάποιο θαύμα να τους σώσει. Αμ δε, αν δεν αγωνιστούν..

Αυτοί και αυτά  υπάρχουν δίπλα μας …, αλλά υπάρχουν και οι άλλοι, οι εκμεταλλευτές αυτής της δυστυχίας.

Οι άλλοι, οι πολιτικές ύαινες και τα αρπακτικά που αυτήν την δυστυχία της φτώχειας και της επερχόμενης μαζικής απώλειας περιουσίων  

Οι άλλοι, που φορώντας την μάσκα της πονοψυχιάς διανέμουν «δώρα»,  τρόφιμα,  παίρνουν την χοντρόπετσά τους και με γλυκανάλατα χαμόγελα, φωτογραφίζονται αυτόδιαφημιζόμενοι,  σπεκουλάρουν με την διανομή τροφίμων, χρησιμοποιούν τους άπορους για εκλογική πελατεία, διαφημίζουν την πολιτική πραμάτεια τους ή τις επιχειρήσεις τους, είναι οι  διάφορες οργανώσεις και εταιρείες (….) που κερδοσκοπούν σε βάρος της φτώχειας. Δεν μας αξίζει αυτή η συμπεριφορά και δεν μπορεί η καταρρακωμένη αξιοπρέπεια του καθενός να γίνεται επικοινωνιακό τρικ στα χέρια οποιουδήποτε.

Οι άλλοι,  όπως οι Δήμοι συνεντευξιάζονται, φωτογραφίζονται δίπλα σε φασόλια και φακές , εκθέτουν τους άπορους φωτογραφίζοντας τους και τους χρησιμοποιούν ως  ντεκόρ της επικοινωνιακής πολιτικής τους, της ανοησίας τους και των πολιτικών βλέψεων τους.

Οι άλλοι όπως η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (ΠΔΕ)  που έχουν την Δυτική Ελλάδα και την Ηλεία πρωταθλήτρια σε ποσοστά ακραίας φτώχειας( 17,9%. ) στην ανεργία (26,3%) και στην μακροχρόνια ανεργία (74,7%)  , πρωταθλήτρια στη κόκκινα δάνεια(η περιοχή της Δυτικής Ελλάδας παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό επισφαλειών, με δείκτη NPΕs 7 μονάδες υψηλότερο από τον μέσο, στο 55%), τελευταία στην ανάπτυξη, τελευταία στις επενδύσεις .

Οι άλλοι, οι χορτασμένοι, που δεν έχουν καταλάβει τι πάει να πει φτώχεια, στέρηση, πως είναι να νιώθεις  απελπισία για το παρόν, τρόμο για το μέλλον.

Οι άλλοι οι … φιλάνθρωποι που έχουν υπαλλήλους με μισθούς  πείνας, του χρωστούν μηνιάτικα πολλά, που απολύουν εύκολα εργαζόμενους, που καρπώνονται τους παχυλούς μισθούς των αξιωμάτων τους (Δήμοι, Περιφέρεια, Βουλή, Πρόεδροι, παρατρεχάμενοι κλπ).

Και οι άλλοι. Αυτοί…δεν μόνο υποκριτές, αλλά και συνεργοί στο έγκλημα που λέγεται φτώχεια.

Είναι υποκριτές και εκμεταλλευτές της ανέχειας της φτώχειας, γιατί  αν ήθελαν να προσφέρουν θα το έκαναν χωρίς φανφάρες, φωτογραφίες δημοσιότητα, δημοσιεύσεις, δηλώσεις, πολιτικές και επιχειρηματικές σκοπιμότητες.

Θα το έκαναν απλά…

Αλλά αυτοί θέλουν να κερδοσκοπούν από τα πάντα…

Είναι συνεργοί στο έγκλημα αυτό, γιατί  η φτώχεια δεν είναι κανένας ιός ή επιδημία που ενέσκηψε από το πουθενά. Είναι αποτέλεσμα   της πολιτικής των μνημονίων που υποστήριξαν και υποστηρίζουν.

Όσο τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας «πετυχαίνουν» το στόχο τους θα  πληθαίνουν τα φαινόμενα εξαθλίωσης εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων.

Είναι συνεργοί στο έγκλημα  και ηθικοί συναυτουργοί,

ο Περιφερειάρχης Απ. Κατσιφάρας που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο ως βουλευτής και υπουργός την κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, που δεν έβγαλε μιλιά για την καταστροφή των μνημονίων, αλλά αντιθέτως τα υποστήριξε,

όλοι οι Αντιπεριφερειάρχες, οι  Δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, σύμβουλοι (όχι όλοι ) που τα υποστήριξαν και τα χειροκρότησαν,

όλοι οι πρώην και οι νυν βουλευτές που ψήφισαν  τα μνημόνια: Μ. Κατρίνης, Γ.Κουτσούκος, Τάκης Αντωνακόπουλος, Τ. Δημητρουλόπουλος, Κ. Τζαβάρας, Δ. Αυγερινοπούλου, Ε. Γεωργοπούλου-Σαλτάρη, Μ. Μπαλαούρας και Δ. Μπαξεβανάκης)

και οι εκδότες της Ηλείας που εκθείασαν την λαίλαπα των μνημονίων  και τώρα συμπονούν….

Δεν  είναι βέβαια  όλοι ίδιοι.

Στον αντίποδα αυτής της κοροϊδίας εξαπλώνεται η αλληλεγγύη του απλού κόσμου στους εργαζόμενους που αγωνίζονται, είναι οι φιλάνθρωποι που  το  ενεργούν από πραγματική αγάπη και συμπόνια για τον συνάνθρωπο

Όμως ο φιλανθρωπισμός είναι ασπιρίνη στον καρκίνο.

Οι δομές και το άπλωμα του χεριού είναι αναγκαίο αλλά δεν φτάνει.

 Κανείς δεν πρέπει να κοιμάται ήσυχος όσο ένα παιδί τουρτουρίζει από το κρύο, πεινάει ή πνίγεται στη θάλασσα.

Αλλά και κανείς δεν πρέπει να νομίζει πως το πράγμα τελειώνει στη φιλανθρωπία. και την ελεημοσύνη.

Το να δώσεις σε κάποιον ένα πιάτο φαΐ ή ένα παλτό φαίνεται ό,τι πιο άμεσο και αποτελεσματικό μπορεί να γίνει, και σίγουρα δεν είναι κακό, είναι καλό. Αν όμως οι άνθρωποι περιοριστούν απλά σε αυτό το επίπεδο αλληλεγγύης, τότε η φτώχεια δεν θα εξαλειφθεί ποτέ.

Η φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη ακολουθεί μετά τα συντρίμμια που αφήνει η πολιτική τους.

Αυτή η πολιτική πρέπει να αναιρεθεί, για να χτυπηθεί και η φτώχεια  και παράλληλα να καταδικαστούν οι πολιτικοί που συνέργησαν σε αυτό το έγκλημα.

Σε κάθε περίπτωση  η δράση όλων μας,  το καθήκον μας, ναι το καθήκον μας είναι τριπλό.

Ανοιχτό χέρι στους καταστραμμένους από τα μνημόνια.

Καταδίκη της πολιτικής και των πολιτικών των μνημονίων(που συνεχίζονται ), που γεννά την φτώχεια.

Ενωμένος (γιατί και εδώ δεν πρέπει να υπάρχει εκμετάλλευση) αγώνας για μια άλλη Ελλάδα ….