“Γόβα στιλέτο” ή “γόβα σφουγγαρίστρα”;

• Show της Erdem που έλαβε χώρα στα Γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο

Της Μαριάννα Τζιαντζή

Είδα τις φωτογραφίες απο την επίδειξη μόδας του Τουρκοβρετανού σχεδιαστή Ερντέμ Μοραλιόγλου στο Βρετανικό Μουσείο, στην αίθουσα με τα λεηλατημένα γλυπτά του Παρθενώνα.

Με κίνδυνο να επικριθώ ότι βλέπω το δέντρο και όχι το δάσος, παραδέχομαι ότι κάπως με ξάφνιασαν τα παπούτσια που φορούσαν τα μοντέλα: οι περισσότερες γόβες ήταν στολισμένες με φτερά και πούπουλα που σέρνονταν στο πάτωμα, όπως βλέπουμε στη φωτογραφία.

• Στο νου μου ήρθαν τα “πατάκια”, τα ορθογώνια κομμάτια από χοντρό ύφασμα όπου κάποτε πατούσαν (ή μαλλον πάνω στα οποία έσερναν τα βήματά τους) οι καλές νοικοκυρές για να μη φθείρεται το παρκέ, μια καινοτομία που συμβόλιζε το πέρασμα σε μια άλλη ποιότητα ζωής.
• Επιπλέον υποχρέωναν τα άλλα μέλη της οικογένειας να κάνουν το ίδιο.
• Αυτό συνέβαινε στην εποχή της εφόδου της πολυκατοικίας, του θριάμβου της αντιπαροχής, αφού κανείς δεν χρησιμοποιούσε πατάκια στα ταπεινά πατώματα των παλιών κατοικιών.

Και τώρα τα πατάκια επιστρέφουν: γόβες-σφουγγαρίστρες, γόβες-ξεσκονίστρες, γόβες-μίνι παρκετέζες.

• Φτερά με μικροϊνες που ρουφάνε τη σκόνη από μακριά;

Όταν μιλάμε για υψηλή μόδα, η πρακτικότητα και η λειτουργικότητα δεν έχουν θέση. Οι φτερωτές γόβες (καμία σχέση με τα φτερωτά σανδάλια του Ερμή) είναι σύμβολο κοινωνικής θέσης. Οι γυναίκες που τις φορούν ξεχωρίζουν αυτόματα από τις κοινές θνητές:

• α) γιατί δείχνουν ότι έχουν χρήματα για να αγοράζουν τις πανάκριβες δημιουργίες του κυρίου Ερντέμ και
• β) γιατί δείχνουν ότι κυκλοφορούν σε χώρους που δεν τους πιάνουν η σκόνη, τα καυσαέρια, τα πεζά σημάδια της καθημερινής ζωής.

Και η κυρία Μενδώνη, που διαμαρτυρήθηκε επειδή τα κλεμμένα μάρμαρα χρησιμοποιήθηκαν σαν ντεκόρ, στον ίδιο κόσμο των ολίγων ανήκει και ας μη φορά η ίδια έξαλλα υποδήματα.

Κατά τα άλλα, “υψηλή αισθητική”.

Η θεϊκή φωνή της Μαρίας Κάλλας συνόδευε τα βήματα των αγέλαστων μοντέλων, αν κι εδώ θα ταίριαζε η αρχαία κραυγή “Φτερααά!”.

Αν μη τι άλλο, τα φτερά, τα μετάξια και τα πούπουλα υπογραμμίζουν πόσο απέχει ο κόσμος μιας λαμπερής μειοψηφίας από τον κόσμο στον οποίο ζουν οι πολλοί.

• Η μόδα είναι παιχνίδι, είναι φαντασία, κάποτε γίνεται και τέχνη, κυρίως όμως είναι ισχυρή βιομηχανία, καθώς και μέσο κοινωνικού, για να μην πούμε ταξικού, διαχωρισμού.