Βιβλιοθήκη Πύργου(Παλιά)… ένα μνημείο πέφτει, πέφτει…και μια ισχυρή μνήμη εξαφανίζεται…

 Βιβλιοθήκη Πύργου(Παλιά)… ένα μνημείο πέφτει, πέφτει…και μια ισχυρή μνήμη εξαφανίζεται…

Η Παλιά Βιβλιοθήκη Πύργου (επί της 28ης Οκτωβρίου) καταρρέει, «φασκιωμένη» από πανιά και τσίγκους για να μην στεναχωριούνται τα μάτια των Πυργιωτών (όπως και το κτήριο Παπαγιάννη επί της Ερμού) και μαζί της χάνεται

• όχι μόνο ένα κτήριο , ένα διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο του 20ου αιώνα (1831), ένα πανέμορφο κτίσμα, ένα κόσμημα για τον Πύργο
• όχι μόνο ένα ιστορικό πεδίο που επί δεκαετίες χιλιάδες Πυργιώτες και Ηλείοι δανείστηκαν βιβλία, μελέτησαν στα αναγνωστήριά της, έλαβαν γνώσεις, μύρισαν και αγάπησαν το βιβλίο (κάποτε μοναδική διέξοδος στο παντού και στα πάντα)
• αλλά και χώρος πλήρους μνήμης, συνδεδεμένος άρρηκτα με την ιστορία του Πύργου, δεμένος απόλυτα με τις νεότητές μας, Μνημείο Γνώσης, που γεννήθηκε από τον σύγχρονο Πύργο και με κατά κάποιο τρόπο τον γέννησε…

Εκεί που το παιδί και ο νέος του Πύργου είχε τις πρώτες επαφές με την απεραντοσύνη της γνώσης και της μόρφωσης, ανάσαινε το βιβλίου από παντού, συναντούσε την «μυθική» παρουσία και αύρα του Ποιητή του Πύργου  του Τάκη  Δόξα (και διευθυντή της), έγραφε και διάβαζε, άνοιγε τα μάτια από τις νέες εικόνες (ακόμη και «Κλασσικά Εικονογραφημένα»), υπήρχαν και οι κλεφτές ματιές των καροτσιών και των αγοριών… 

Τώρα καταρρέει αφημένο στην καταστροφική φθορά του χρόνου και των καιρικών, η σκεπή τρύπησε, οι τοίχοι  πέφτουν, τα δομικά του στοιχεία διαλύονται  από τους κληρονόμους της ιστορίας του Πύργου και τους ανεπαρκείς διαχειριστές του πρόσφατου χτες, του σήμερα και του αύριου …

• ….  Μέχρι να καταρρεύσει πλήρως και γίνει μια πολυκατοικία…τι αίσχος και  τι ντροπή…

Το κτήριο της μνήμης μας, η Παλιά Βιβλιοθήκη του Πύργου είναι ιδιωτικό, αλλά μπορούσε και μπορεί να δαπανηθούν χρήματα για την αγορά του (όπως και το κτήριο της Τράπεζας Ελλάδος στην Κεντρική Πλατεία), να συντηρηθεί, αναπαλαιωθεί και να αποτελέσει τον τόπο της ιστορίας και του πολιτισμού για τον Πύργο …

Φευ! Ο Δήμος του Πύργου  αποδείχθηκε, πολύ μικρός για τα μεγάλα και πολύ μεγάλος για τα μικρά, όπως είναι οι δημόσιες σχέσεις , τα πανηγύρια, οι Σπαλιάρες…