Οι τρείς Ηλείοι των 200 εκτελεσθέντων στην Καισαριανή

 Οι τρείς Ηλείοι των 200 εκτελεσθέντων στην Καισαριανή

«….Την πρωτομαγιά 1944 οι Γερμανοί πήραν διακόσους από το στρατόπεδο του Χαϊδαριού και τους σκοτώσαν αράδα στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.»

Εκτέλεση στον τοίχο της Καισαριανής δια τουφεκισμού σε αντίποινα για τον σκοτωμό  Γερμανού στρατηγού στους Μολάους, από αντάρτες. Ήταν κρατούμενοι στην Ακροναυπλία και την

Ανάφη.

…και από τους 200 οι τρεις Ηλείοι…:

Αμπελογιάννης Σπήλιος

Από το Ανεμοχώρι Ηλείας. Εργάτης. 22 χρονών. Κάτοικος Κολωνού. Στέλεχος του ΚΚΕ. Πιάστηκε τον Νοέμβρη του 1943 απ’ τους Γερμανούς φορτωμένος παράνομο τύπο, φυλακίστηκε στου Χατζηκώστα και έπειτα στο Χαϊδάρι.

Πριν την εκτέλεση έγραψε πάνω σε ένα ρούχο του:

«Αμπελογιάννης Σπήλιος του Κωνσταντίνου. Οδός Αστρους 93 Κολωνός.Έτσι πεθαίνουν οι άξιοι Έλληνες. Πεθαίνω περήφανος. Ζήτω η λευτεριά. Διαβάτη Έλληνα το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου, που ξέρει να πεθαίνει για τη λευτεριά. Ζήτω ο ελληνικός λαός».

Καραγιάννης Αυγέρης του Δημητρίου.

Αγρότης. Από τη Σαλμώνη Ηλείας. Στέλεχος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Κρατούμενος στη Λάρισα το 1943.

Κουής Δημήτριος  Από τα Κρέστενα Ηλείας.

•   …και ένας από την Αχαγιά ) υπάρχουν δεσμοί με την Ηλεία)

Ρεμπούτσικας Δημήτριος

Δικηγόρος. Γεννήθηκε το 1905. Από την Αχαγιά Αχαΐας. Κάτοικος Αθήνας. Στέλεχος του ΚΚΕ.

Το τελευταίο του σημείωμα:

«Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δεν θα πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη που διεξάγετε. Σφίξετε τις καρδιές σας και βγήτε παλικάρια απ’ τη νέα αυτή δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ. 1-5-44 Χαϊδάρι. Με πολλή αγάπη. Σας φιλώ, Μήτσος».

Ασημάκης Πανσέληνος έγραψε στο βιβλίο του , «Τότε που τα ζούσαμε»:

 «Τώρα πια ο θάνατος περιφερόταν στους δρόμους με κίτρινη μάσκα, τον νιώθαν οι άνθρωποι πίσω από τα βήματά τους και δε γύριζαν να τον κοιτάξουν ο φόβος σήμαινε ενοχή. Είχανε φτάσει οι εχτροί σ' αυτό το σημείο, να μη μπορούν να σταθούν παρά μόνο σκοτώνοντας. Την πρωτομαγιά 1944 πήραν διακόσους από το στρατόπεδο του Χαϊδαριού και τους σκοτώσαν αράδα στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Φορτώσαν τα πτώματα, ζεστά σε καμιόνια και τα περάσαν μέσα από το συνοικισμό, τρέχαν ποτάμι τα αίματα όθε περνούσαν, κι ο κόσμος έκλεινε τα παράθυρα δε βαστούσε να βλέπει. Μερικοί σκοτωμένοι δεν είχαν καλά καλά ξεψυχήσει».

Σημείωση:

• Η φωτογραφία είναι του Σπήλιου Αμπελογιάννη είναι από ανάρτηση του Διονύσης Γάβης

• Το μαντήλι του Σπήλιου Αμπελογιάννη, εργάτη από το Ανεμοχώρι Ηλείας ήταν θαμμένο για χρόνια σ' έναν τενεκέ στην αυλή ενός σπιτιού στον Κολωνό. Ένα μαντήλι που με μολύβι ήταν γραμμένο στην άκρη του: «Διαβάτη Έλληνα, το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου που ξέρει να πεθαίνει για τη λευτεριά».

Το 2018 η Μαρία Σοφιανού αδελφή του Σπήλιου Αμπελογιάννη, έστειλε στην Καισαριανή, στον τόπο της εκτέλεσης, τον Νίκο Σοφιανό, ανιψιό του Σπήλιου, να παραδώσει ο ίδιος το μαντήλι στον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος, με τη δήλωση: «Περήφανη για τον αδελφό μου, επιθυμώ το μαντήλι να δοθεί στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ».

Υ.Γ. : Αν υπάρχεις και άλλος Ηλείος ή έχει σχέση με την Ηλεία από τους 200 εκτελεσθέντες και μου έχει διαφύγει, παρακαλώβ να με ενημερώσετε για να το διορθώσω.