Ο Άη Στράτης δεν είναι τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας αλλά βασανισμού και εξορίας.

 Ο Άη Στράτης δεν είναι τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας αλλά βασανισμού και εξορίας.

Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης»: «Θέλησα σήμερα, αυτή την πολύ σημαντική ημέρα για την Ορθοδοξία, να βρεθώ στον ακριτικό Άη Στράτη, έναν τόπο με βαριά ιστορία. Ένα τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας το οποίο μετατρέπεται, όμως, σε ένα ορόσημο ενότητας και αισιοδοξίας.»

Ο Άη Στράτης & κάθε ξερονήσι δεν ήταν τόποι «διχασμού», αλλά τόπος μαρτυρίου για όσους δεν έσκυψαν το κεφάλι στην χούντα.

Ανάμεσα στους εξόριστους που έζησαν για ένα διάστημα στις σκηνές και στα πλίνθινα κτίσματα του νησιού ήταν ο Γιάννης Ρίτσος, ο Μάνος Κατράκης, ο Μενέλαος Λουντέμης και ο Τάσος Λειβαδίτης.

Ο Άη Στράτης δεν υπήρξε ποτέ «τοπόσημο διχασμού», ούτε μπορεί η λέξη «δοκιμασία» να περιγράψει αυτό που ήταν.

Ο Άη Στράτης ήταν ο τόπος όπου η πολιτική παράταξη που εκπροσωπεί ο πρωθυπουργός εξόριζε σε συνθήκες βασανιστικές τους ανθρώπους που αγωνίζονταν για το δίκιο.

Και η χώρα τότε δεν «διχάστηκε» ενώ θα μπορούσε να είναι «ενωμένη». Στη χώρα τότε υπήρξε ασυμφιλίωτη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο κόσμους: από τη μια η πολιτική παράταξη που σήμερα εκπροσωπεί ο Μητσοτάκης και που ήθελε η χώρα να είναι αυταρχική, εκμεταλλευτική και υποταγμένη στις ΗΠΑ και από την άλλη όσοι αγωνίζονταν για μια χώρα με δικαιοσύνη, δημοκρατία και ανεξαρτησία.

Και αυτή η βαθιά διαίρεση υπάρχει ακόμη..