Δημοσιογραφία (και) στη Ηλεία ως καπηλεία και τυμβωρυχία !

 Δημοσιογραφία (και) στη Ηλεία ως καπηλεία και τυμβωρυχία !

Τα μέσα ενημέρωσης μυρίζουν θανάτους, βιασμούς, βία, έγκλημα, κηδείες, δράματα … δεν σέβονται τον πόνο και τον σπαραγμό, τον θρήνο και το δράμα, το αποτρόπαιο, το απεχθές … για να πουλήσουν …

• … και όλα αυτά εκτυπώνονται προβάλλονται και μετατρέπονται σε εμπόρευμα… τα ροζ, τα κίτρινα και τα κατάμαυρα, είναι εξαιρετική ευκαιρία για να δείξουν πόσο ευαίσθητα είναι τα μέσα ενημέρωσης της (και) της Ηλείας…

Δεν ομιλώ για την είδηση που πρέπει να γραφεί, αλλά για την χυδαία υπερπροβολή, την ισοπέδωση αξιών και εξηγήσεων, τη εργαλειοποίηση τους …

Ενώ υπάρχει ένα δράμα, καταστροφή μιας ανθρώπινης ύπαρξης, βία, θλίψη, δράμα, απάνθρωπες συμπεριφορές, ο μοναδικός τους καημός ήταν να ανακαλύψουν ή να επινοήσουν πιπεράτες λεπτομέρειες και τροφοδοτήσουν κατώτερα ένστικτα…

Αντί για δημοσιογραφική πένα, έχουν νύχια ορνέων,

• που προβάλλουν κάσες και κηδείες, τους θανάτους, τα κηδειόχαρτα, που η αποδημία στα επέκεινα αποτελεί είδηση
• που το αποτρόπαιο του ειδεχθούς δολοφόνου (πχ. Ανδραβίδα) ή του θανάτου των τριών παιδιών στην Πάτρα και λοιπά παρόμοια, γίνονται σήριαλ με αλλεπάλληλες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες γιατί… πουλάνε..
• που παρουσιάζουν πρόσωπα της αθωότητας, παιδιά, νέους και όμορφες υπάρξεις συνήθως γυναίκες που έχουν υποστεί βία, ή παραστεί σε βίαιες καταστάσεις ή είναι συγγενείς, γείτονες, συγχωριανοί, συντοπίτες κλπ. γιατί δίνουν ακροαματικότητα, τηλεθέαση, πουλούν φύλλα, ανεβάζουν την επισκεψιμότητα (στα site)
• που εμφανίζουν τα πρόσωπα των θυμάτων τάχα γιατί στεναχωρούνται ή για να τα προστατέψουν …και ιδού η γειτονιά της, ιδού το σπίτι της, να μην μπορεί ν’ ανασάνουν οι ζώντες το δράμα συγγενείς και φίλοι…
• που αναφέρουν σεξουαλικά εγκλήματα με κάποιο στοιχείο βίαιης τσόντας, με λεπτομέρειες… γιατί «γαργαλούν» αναγνώστες, τηλεθεατές, ακροατές..

Η επανάληψη και υπερπροβολή όλων αυτών δημιουργούν μια νέα κανονικότητα, επηρεάζουν το ψυχισμό των ανθρώπων(ιδιαίτερα των παιδιών), προετοιμάζουν την επόμενη αποτρόπαια πράξη, μετατρέπουν τους αναγνώστες σε θεατές της «ρωμαϊκής αρένας»…

• Ορνεοειδή της δημοσιογραφίας. Χυδαίοι έμποροι. Κανιβαλίσκοι. Φρικαλέοι !
• Για να πουλήσουν φύλλα και αναγνωσιμότητα…

Η ευκολία είναι να «πουλάς» το σεξ, την βία, το έγκλημα η δυσκολία είναι να αναλύεις και να εξηγείς τις κοινωνικές αιτίες..

• Εύκολα γράφεις για τον θάνατο στην «Πατρών-Πύργου» αλλά δεν αποδίδεις στο «τις πταίει» που ο δρόμος δεν έχει κατασκευαστεί ακόμα..
• Εύκολα γράφεις ότι στην τετραπλό φονικό φταίει η τρέλα του τέρατος αλλά δεν γράφεις για την σύνδεση της ναζιστικής, ρατσιστικής και ακροδεξιάς με την φρικώδη εξάλειψη του άλλου, του διαφορετικού…
• Εύκολα γράφεις για την βία, τους βιασμούς αλλά δύσκολα γράφεις …(δεν..) γράφεις για το απεχθές αντριλίκι, το άντρα «γαμάω», την έλλειψη παιδείας …
• Εύκολα γράφεις για πανδημία του κορωνοϊού ως «τι κακό μας βρήκε» αλλά δεν γράφεις για τις κυβερνητικές ευθύνες για τον εκπεσμό του Δημοσίου Συστήματος Υγείας…

Και εμείς τα ανεχόμαστε…

• Ανεχόμαστε την εκμετάλλευση του θάνατο, του πόνου, της τραγωδίας, την κατάργηση της ιδιωτικότητας, να κρεμιόνται στα μανταλάκια …
• Τα/τους ανεχόμαστε …τα ροζ, τα κίτρινα και τα κατάμαυρα…
• Ανεχόμαστε…γενικώς … αυτά να κρύβουν την κοινωνία που βράζει, την φτώχεια, τους αίτιους…

Το (πολύ) κακό είναι ότι σε αρκετούς τους αρέσει η κλειδαρότρυπα, η είδηση του «βυζιού και του κώλου», το γυμνό ή ημίγυμνο (λιγούρηδες), η φωτογραφία/βίντεο που να τρέχει αίμα, το κουτσομπολιό με τη μορφή της είδησης…

Η Παιδεία είναι απάντηση, η Δημοσιογραφία ως Λειτούργημα, η ενεργή Δημοκρατία και ο Αναγνώστης/Πολίτης που σκέφτεται και κρίνει, δρα και αντιδρά !

Υ.Γ.

Πολλοί που διαφωνούν σε αυτή την «δημοσιογραφία» δεν αντιδρούν γιατί θα κοπούν από τους κατέχοντες μέσα ενημέρωσης, δεν θα έχουν βήμα προβολής τους και προώθησής τους και τοιουτοτρόπως καθίστανται συνένοχοι και αποδεικνύουν το …εύρος της πολιτικής ανεξαρτησίας τους και της ελευθερογνωμίας τους …