Τα δέντρα …φερετζές μιας ντροπής που λέγεται χωματερή Δροσελής Λεχαινών …

 Τα δέντρα …φερετζές μιας ντροπής που λέγεται χωματερή Δροσελής Λεχαινών …

Τον θαυμαστό υδροβιότοπο «Δροσελή» Λεχαινών, η απεχθής δράση τον μετέτρεψε σε χωματερή και την ντροπή προσπάθησαν να την κρύψουν με μια συστάδα δέντρων…

Η χωματερή που βρίσκεται εγγύς της Εθνικής Οδού  Πατρών-Πύργου σταμάτησε να τροφοδοτείται (αν και κάποιοι σποραδικά συνεχίζουν..) αλλά η αθλιότητα παρέμεινε  εκεί ….  

Αφορμή για το σχολιασμό μου είναι ανάρτηση της Ελένη Ψυχογιού που έγραψε :

«Δροσελή Πρωτομαγιάς

Ήταν κάποτε ένας εκτεταμένος υδροβιότοπος που εμπλουτιζόταν σε νερά και από "άμπουλες" (νερά αναβρυτικά), όσο και από τη "Μάνα" το μεγάλο λαγκάδι και άλλα, καλυμμένος με πυκνή, αδιάβατη

σχεδόν, οργιώδη, υδροχαρή βλάστηση, μεταξύ Λεχαινών και Ρετούνης στη ΒΔ παραλιακή Ηλεία, συνέχεια της λιμνοθάλασσας του Κοτυχιού και της ευρύτερης περιοχής της Στροφιλιάς, με το υπέροχο, όνομα-

και-πράγμα, τοπωνύμιο "Δροσελή" . Στοιχειωμένος από νεράιδες, Λάμιες, , ζούδια και ξωτικά (και με ό,τι αμφίσημα αξιακά σηματοδοτούν αυτά στο λαϊκό φαντασιακό), ο ιερός τόπος της Δροσελής (που συν-περιείχε και το "Βαρκό" όσο και το νεραϊδο-κρατούμενο, ιαματικό "Βρωμονέρι/Μοσχονέρι") ήταν και ποικιλότροπα παραγωγικός τόπος, δίνοντας ξυλεία και φυτικές ύλες (πχ. βούρλα, για την τροφοδοσία των καμινιών κεραμικών στις παρυφές της), κυνήγι κ.ά.

Μετά τα μέσα του 20ου αι. η Δροσελή άρχισε να αποξηραίνεται (για λόγους υγιεινής και παραγωγικούς) και να μοιράζεται σε ακτήμονες και άλλους, που την ξεχέρσωσαν αρχικά χειρωνακτικά, με το τσαπί, και την μεταμόρφωσαν (με την ολοκλήρωση της αποξήρανσης και με τα κανάλια του φράγματος του Πηνειού, το 1973) σε έναν απέραντο εύφορο, καλλιεργούμενο σήμερα εκτατικά και μηχανικά, παραθαλάσσιο κάμπο, που δεν θυμίζει σε τίποτα τον παλιό υδροβιότοπο, εκτός από κάποιους μικρούς, δύσβατους "ομφαλούς".

Καλή η παραγωγική αξιοποίηση της Δροσελής αλλά με πόσο σεβασμό στο φυσικό -και πολιτισμικό- περιβάλλον και στα παραγόμενα προϊόντα διατροφής;

Και πώς να μην φρικιά κανείς βλέποντας ακόμα τη "χαβούζα" -σκουπιδότοπο στα σπλάχνα της,, τον οποίο γέμιζαν τα απορριμματοφόρα τοπικού μεγαλο-παράγοντα χωρίς παρέμβαση αρμοδίων και χωρίς φροντίδα ανακύκλωσης και αποκατάστασης του τοπίου;

( Λογοτεχνική απόδοση της "Δροσελής"-υγρότοπου δίνει ο λογοτέχνης Ντίνος Καρκαβίτσας (αδελφός του Ανδρέα) μεταξύ άλλων και στο διήγημα "Ο Βουρκάνος": βλ. Κώστας Καρκαβίτσας, "Ο Διαολής και άλλα διηγήματα", εκ παραδρομής (φωτομηχανική επανέκδοση), Λεχαινά 2004, σελ. 97-124).»

Οι φωτογραφίες του σήμερα της Ελένη Ψυχογιού  του χτες (όταν λειτουργούσε) είναι από το http://deltio-kairou.blogspot.com/  και υπόλοιπες δείχνουν την εικόνα από τον δρόμο (Πατρών-Πύργου) και από ψηλά..