Πύργος Ηλείας.. η προσβολή των Ηρώων και της μνήμης … και της Πόλης μας ...

 Πύργος Ηλείας.. η προσβολή των Ηρώων και της μνήμης … και της Πόλης μας ...

• ..από τους ασεβείς και ολίγιστους φανφαρόνους

Το Μνημείο του «Αγνώστου Στρατιώτη» στην Κεντρική Πλατεία,

αποκλεισμένο από τους φράχτες, τους τσίγκους, τα συρματοπλέγματα και τα δίχτυα σκίασης, στέκει εν μέσω ισοπέδωσης ενός «έργου» που 4 χρόνια επανακκινεί στα λόγια των ακατάσχετων εξαγγελιών και δηλώσεων, Μνημείο Ανικανότητας τους

Το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, λίγα μέτρα πιο 'κει στο Επαρχείο,

καταστραμμένο, βανδαλισμένο, βρώμικο, τα μάρμαρα σπασμένα, μια προσβολή στην μνήμη και στην τιμή που πρέπει και σε αυτό το Μνημείο θα καταθέσουν κορδωμένοι στεφάνια σε λίγες μέρες στην Επέτειο της 25ης Μαρτίου…

• Μνημεία της ντροπής τους, αυτών που παριστάνουν την αρχή του Δήμου… Τάκης Αντωνακόπουλος και ΣΙΑ …

Κεντρική Πλατεία Πύργου και Επαρχείο ….Μνημεία καταστραμμένα, Σκάλες πανβρόμικες (σιχαμένες), η νότια Πλευρά (προς Αγίου Χαραλάμπους) απροσπέλαστη και χωματερή…, οι τοίχοι γύρω από το Επαρχείο βρώμικοι και με συνθήματα, το πάρκινγκ

επί της Παπασταθόπουλου άθλιο και με τσίγκους, η Κρεστενίτου προβληματική, νερά λιμνάζοντα….

• .. το κέντρο του Πύργου, βασικό σημείο αναφοράς των Πυργιωτών και επισκεπτών … μια άθλια εικόνα της πρωτεύουσας της Ηλείας

Γράφει για αυτό θέμα ο Xaris Kanellakopoulos (δική του και η πρώτη φωτογραφία)

«Βανδαλισμένα Μνημεία και μια πόλη που υποκριτικά τιμά τους Ήρωες.

Με δοξολογίες και παρελάσεις…….

Με δεξιώσεις και προσκεκλημένους αυτούς που υπηρετούν τις Αξίες της σύγχρονης αδιάφορης κοινωνίας.

Το Ηρώον της μικρής μου πόλης εγκαταλελειμμένο στα χρυσοφόρα μπάζα της Δημοτικής Αρχής και το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης παραδομένο στους βανδαλισμούς μιας επιτρεπόμενης καταστροφής.

Οι Ήρωες στην σκιά της υποκρισίας….

μετά τις χειραψίες με τους

φωτογράφους θα μιλήσουμε για τις εκλογές με την έπαρση ενός αντιλόγου στην μνήμη των Ηρώων.

Στην σκιά της υποκρισίας και του: Ότι προλάβουμε.

Μετά βόλτα στην πλατεία .

Οι Ήρωες στην σκιά της υποκρισίας………και μια πόλη με σημαίες να κυματίζουν την παρακμή της .

Μια πόλη τραγική και συγχρόνως μαγική.

Με το αόρατο κλάμα του Αγνώστου Στρατιώτη.

Με το πέταγμα των περιστεριών στην Μνήμη και τις Αξίες της.»